Elke week een kijkje achter de schermen bij de Beetredactie. Leuk al die artikelen, foto’s en video’s, maar hoe komt dat tot stand? Verder natuurlijk ook de nodige onzin, humor en ludieke uitspraken. Redacteuren? Het zijn net mensen. Dit keer aan het woord, Arnout Terlouw, onze eindredacteur van Karper en globetrotter.

Terwijl ik dit schrijf is net een lagedrukgebied met wind en  bakken regen overgetrokken. Een week geleden leek het wel hoogzomer, nu eerder herfst met  temperaturen van net boven de 10-12 graden die voor de nodige afkoeling hebben gezorgd. Boven én onderwater! Karpers en brasems waren afgelopen week al bijna niet meer te houden, paaidrang kreeg de overhand. Ondiepe sloten kwamen en masse tot leven.

Nu is de rust weer teruggekeerd en daarmee is ook de onrust in mijn hoofd (een beetje) verdwenen. Beter voor de concentratie hier achter de PC; aangeleverde artikelen beoordelen, redigeren, opmaken… Karper 111 is net van de drukker (mooi nummer al zeg ik het zelf!), maar de werkzaamheden voor Karper 112 zijn al weer in volle gang!

Afromen

Voor Karper 111 ging ik een dagje mee met Rik Hagendoorn van Hengelsport Rik in Beverwijk. Een klein, maar fijn hengelsportzaakje gerund door twee bloedfanatieke vissers; Rik en Bente. Twee vissers die net als ik op van alles vissen, maar liefst wel gericht op groot.

Die koude middag, eind maart, zou ik wat extra foto’s maken voor zijn artikel ‘Aanjagers’. Rik  zou eind van de middag nog even een paar voorgevoerde plekjes ‘afromen’ in de hoop een mooie karper voor de lens te kunnen showen. Het voorjaar was net, na het onverwachte ijskoude wintertoetje, voorzichtig uit haar schulp gekropen.

Het is nog vroeg, het noordenwindje nog koud, maar de afgelopen dagen heeft het zonnetje haar best gedaan om het water een paar graden op te warmen. Dat kan geen kwaad! Aangekomen op het eerste plekje is er weinig (zeg maar geen) beweging te zien, behalve dan van een koppeltje eenden en een onrustige meerkoet en een duikeend die zijn naam eer aan doet.

Dressuurdoorbrekend

Het vogelgespuis ligt duidelijk te wachten op meer lekkers, maar Rik zwaait even rustig met zijn penhengel waardoor ze voor even wat plaats maken en Rik ongehinderd zijn drijvertjes kan laten zakken. Ik sta met de camera klaar, maar goed ook, want binnen enkele tellen hoor ik een zwiep en staat Rik met een kromme hengel! Er is een seconde twijfel, maar dan hoor ik Rik “zeelt” zeggen. En inderdaad, even later glijdt er een goudbruine, gladde vis het net in. Dat geeft hoop. Ik wil wat foto’s schieten van duikende watervogels op de stek. Dat is geen probleem want als Rik een handje voer op de stek gooit, zijn de watervogels niet meer te houden! Ze gaan helemaal los op de verkruimelde boilies, pellets en meer lekkers.

Als ik genoeg plaatjes heb geschoten zwaait Rik even voorzichtig met het net en maakt het gespuis weer even ruimte, zij het met duidelijke tegenzin… De drijvertjes liggen nog geen seconde in het water of we zien al weer beweging. Lijnzwemmer? Slinkse duikeend? Drie seconden later is er geen enkele twijfel en haakt Rik resoluut een vis die niet alleen beter aanvoelt maar ook van plan is om het Rik lekker moeilijk te maken bij de rietkraag.

De penhengel gaat rond tot in het handvat en Rik laat de vis uitrazen onder de top. Scheppen gaat nog niet zo makkelijk met al die rietstoppels, maar uiteindelijk belandt de karper met het nodige kunst en vliegwerk veilig in het net. Die is binnen! Op de kant bewonderen we de mooie schub. Niet groot, maar niet minder welkom.

“Een aanpak die lijkt te werken en in combinatie met het vissen met de pen echt dressuurdoorbrekend is!”

“Dat was snel!” zeg ik verbaasd tegen Rik. Verbazing die nog groter wordt als Rik weer binnen een minuut, na weer wat gevoerd te hebben en weer een duikorgie, weer een vis haakt, dit keer een dikke brasem, even later gevolgd door nog een zeelt. Duidelijk is dat de vissen totaal niet geschrokken zijn van al dat rumoer op de stek. Integendeel! Het lijkt er meer op dat de vissen worden aangetrokken door al dat geduik op de stek. Rik legt mij uit dat hij die watervogels daadwerkelijk gebruikt om zijn stekjes ‘aan te jagen’ om de karpers erop attent te maken dat er wat te halen valt.

En om voedselnijd uit te lokken, waardoor de vissen minder schuw reageren… Een aanpak die lijkt te werken en in combinatie met het vissen met de pen echt dressuurdoorbrekend is! Veel meer dan de nieuwste rigs of aasjes in mijn ogen…

 

Arnout Terlouw is sinds 1997 eindredacteur van Karpermagazine Karper. Daarnaast reist hij heel de wereld rond voor allerlei exotische visserijen.