Bij het voeren en vooral bij het voorvoeren, praten karpervissers graag over een voerstek. De meeste karpervissers voeren volgens hetzelfde patroon; er wordt een veelbelovende plek gekozen en het voer wordt verdeeld over een paar vierkante meter over twee of drie dagen. In het weekend wordt de plek dan bevist. Sommige vissers voeren een plek zelfs wekenlang voor. Deze methode kan heel succesvol zijn en ik vis soms ook op die manier. Veel vissers beperken zichzelf echter door zo’n vaste stek te hebben. In 90% van de gevallen wordt het aangevoerde gebied bevist. Het feit dat de wind de vorige dag draaide en grote golven in de tegenoverliggende baai duwde, wordt meestal genegeerd, de stek is immers voorgevoerd. Zelfs het feit dat er karpers springen in een ander deel van het water, weerhoudt de meeste vissers er niet van om ‘hun stek’ te bevissen.

Tekst & foto’s: Bernd Brink

Wanneer je bij het water komt en een medevisser is op de voorbereide plek gaan zitten, al dan niet wetende dat daar iemand aan het voeren is, dan is dat voor velen het einde van de wereld. Ik weet van een paar nare gevallen waarbij vissers, van wie sommigen ook op dezelfde plek aan het voeren waren, hun autobanden werden lek geprikt of zelfs met geweld werden bedreigd. Ik ben van mening dat niemand het recht heeft een bepaalde plek voor zichzelf op te eisen. Iedereen heeft het recht om op hetzelfde lelieveld te bevissen; of het nou Jantje, Pietje of Klaasje is. Wie het eerst komt, die het eerst maalt of, in dit geval, vist… Natuurlijk is het fout om ergens te gaan vissen omdat je weet dat iemand daar gevoerd heeft. Er zijn zelfs vissers die proberen te ontdekken met welk aas er is gevoerd om dan vervolgens met dezelfde smaak te gaan vissen! Een vriend van mij zag eens een karpervisser de boilies die ik langs de kant had gevoerd met zijn schepnet uit het water halen nadat ik uit het zicht was verdwenen. Hoe dan?

Grote witvis kan veel voer aan dat eigenlijk voor de karpers bedoeld is.

VEEL NADELEN

Een vaste voerplek heeft veel nadelen. Je beperkt jezelf bijvoorbeeld in je stekkeuze. Zelfs als je naar de overkant verhuist waar de wind op staat en waar je vis hebt gezien zul je niet met het volste vertrouwen zitten te vissen. De wetenschap dat je aan de overkant al een tijdje voert en er daar dus een prima voerplek ligt te wachten kan je echt aan het twijfelen brengen, zeker wanneer je niets vangt. Toch zou ik altijd vissen waar ik de vis heb gezien, ook als ik een kilometer verderop een voerplek onderhoud. Een ander groot nadeel van een vaste voerplek is dat er per ongeluk iemand anders gaat zitten. Of erger nog; dat de stek bezet wordt door een parasiet die opzettelijk op de plek is gaan zitten omdat hij je heeft zien voeren. Juist deze ‘collega’s’ doe je een groot plezier door een vaste voerplek bij te houden die niet te groot is, want niet alleen het aas speelt hier een rol, maar ook de gewenning aan de plek. Immers, wanneer de karper de plek bezoekt om de gevoerde vismeel boilies te eten, heeft de aflegger met zijn aardbei boilies nog steeds een goede kans om de aanwezige karpers te vangen.

Een karper van dit formaat kan in no-time een compacte voerplek leeg vreten…

De rest van het artikel kun je lezen in Karperwereld 149 die rond 2 maart is verschenen. Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste ontwikkelingen bij het vissen op karper, neem dan een abonnement op Karperwereld! Ga hiervoor naar https://shop.beet.nl/category/abonnementen/.