Maart 2021, het is het zomerseizoen in Panama. We zitten weer op de boot in Boca Chica, Chiriqui. Dit keer met Raymond, mijn nieuwe vismaat, die zo mogelijk nog gekker is dan ikzelf. Helemaal verslaafd aan vissen, en een die-hard bikkel die wel tegen een stootje kan. Ray was al vijf keer naar Costa Rica geweest om een cubera te vangen en dat was tot nu toe nog niet gelukt. De druk stond dus op mij om een mooie vis voor hem te vinden.

Almaco jacks en deze geelvintonijnen horen tot de ‘bijvangsten’… 

Tekst & foto’s: Mario Kok 

Volg Mario ook op Instagram via @kok.mario 

Ray is zot van popperen en vissen met stickbaits, maar ik had hem al verteld dat de echt grote cubera snappers (Lutjanus cyanopterus) veel gemakkelijker te vangen zijn op levend aas. Maar goed, we gaan het proberen. Het zal overigens de laatste trip worden op een gehuurde boot. Ray en ik hebben net een prachtige 27ft Blackfin gekocht met 2x 300 pk op de spiegel. Dat gaat een heel mooi begin worden van vele uren op het water in deze unieke regio voor little (en niet zo little) big game. Op deze trip gaan we ons vrijwel volledig richten op monster cubera, almaco en roosterfish. De grote geelvintonijn begint net pas het gebied in te trekken en in marlijn en zeilvis hebben we even geen trek. Dus voor nu vol gas naar Coiba en Jicaron!

Parque Nacional Coiba wordt met zijn 38 vrijwel maagdelijke eilanden ook wel de Galapagos eilanden van Panama genoemd. De beperkte toegang betekent dat het toerisme hier nog relatief onderontwikkeld is. Een paradijselijke plek voor natuurliefhebbers, duikers… en sportvissers!

BOUNTY EILAND

Als we bij Coiba aankomen gaan we eerst aan land om een speciale vergunning te bemachtigen om rond het Coiba natuurpark te mogen vissen. Vanaf Coiba varen we langzaam op naar Jicarita, om daar ons kamp op te slaan op een maagdelijk bounty-eiland. En onderweg gooien we elke rots en onderwaterberg aan die er sexy uitziet. Het duurt niet lang voor we de eerste beuken krijgen op de poppers en stickbaits. Het zijn vooral jacks, mullet snappers en bluefin trevally. Heerlijke sport om te armen even op te warmen. We slaan de tenten op en na een heerlijke maaltijd van verse tonijn en een paar biertjes pakken we een paar uurtjes nachtrust.

Wat een paradijs… 

HELL YEAH!

De volgende morgen gaan we met slowjigs aan de gang. We proberen wat mooie aasvissen te vangen om Ray zijn eerste cubera te bezorgen. We zien heel weinig activiteit van bonito’s, wat zijn ‘Cruijffiaanse’ voor- en nadelen heeft. Nadeel is uiteraard dat het moeilijker is om geschikte aasvissen te vinden. We pakken van alles en nog wat op de jigs, maar geen bonito’s…

“Op de nieuwe stek gaan we driftend over een onderwater rotspartij met twee levende aasvissen overboord. Weer loopt mijn reel af en ik zet de haak op een massieve vis. Ray, hardcore visser en purist, weigert mijn stok over te nemen en het is aan mij om de vis uit te rotsen te houden. Ik voel meteen dat dit een hele beste cubera is. Na een forse knokpartij komt de vis eindelijk langs de boot. Wat een bak zeg! Een prachtige vis, dik 40 jaar oud, hier moet je respect voor hebben. De vis meet 115 cm lang en is een dikke 30 kilo zwaar. Snel wat plaatjes maken en de vis onder druk weer op diepte terugzetten. Prachtig!”

Meer lezen? Dit prachtige avontuurlijke artikel kun je vinden in de BEET Magazine die zojuist is uitgekomen en nu in de winkels ligt. Wil je voortaan niks missen van deze artikelen, zorg dan voor een abonnement: klik hier!

 De auteur met een monster cubera snapper van 115 cm en dik 30 kg zwaar; haken is één ding, tussen de rotsen vandaan houden een heel ander verhaal!