De rivier de Utrechtse Vecht is typisch zo’n water waar de vissen, wat voorns en zeker ook brasems, in het voorjaar goed te vangen zijn. Veel vissers weten dat en dit is dan ook een populair viswater in deze tijd van het jaar. Ik volgde Twan Swart tijdens een dagje vissen. Hoe pakt hij de visserij op dit water aan?
Opbouwen tijdens een flinke bries…
Tekst & foto’s Jan van Schendel
Vroeger werden hier bijna wekelijks wedstrijden gevist. Dat was een garantie voor volop vis. Het ging altijd om de brasems, die je het best kon vangen wanneer je het haakaas zo stil mogelijk en pal tegen de bodem kon aanbieden. Nog niet zo eenvoudig in dit vrijwel altijd stromende water. Vlagdobbers en frontbars bestonden toen nog niet…
Tegenwoordig zijn de wedstrijden hier minder geworden. Niet overal is de berm even breed langs het water en het verkeer is natuurlijk alleen maar toegenomen. Toch is dit nog altijd een water waar je juist nu echt prachtige visdagen kan beleven met als extra mooi extraatje dat je hier vaak stroming in het water hebt wat het vissen met vlagdobbers mogelijk maakt!
Ze liggen klaar voor de aftrap!
Kopje
Er stond al een tijdje een visdag met Twan Swart gepland en ondanks het feit dat hij nog piepjong is kent ook hij zelfs al de reputatie van de Vecht. Zelf had ik niet eens gedacht aan deze locatie maar ik was meteen ‘om’ toen Twan dit idee opperde.
Precies op de uitgekozen visdag stond er een harde tot stormachtige wind. Tijdens het opstellen van het materiaal waaide het wel flink, maar werd de wind (nog) geblokkeerd door het bos aan de overzijde van de gekozen visstek. Wat later draaide de windrichting, wat het vissen steeds lastiger tot eindelijk onmogelijk maakte.
Eigenlijk het mooist van alles vond ik de reactie van Twan, of beter gezegd, het gebrek aan reactie. Niks geen geklaag of gezeur, helemaal niks. Gewoon doorgaan en er het beste van maken. Dat is nu precies de instelling die ik als coach altijd zoek in vissers. Zeg nu eerlijk, ook tijdens de Internationale kampioenschappen gaan de dingen maar zelden zoals gepland. Altijd weer moet je snel omschakelen en je aanpassen. Op zulke momenten heb je niet echt veel aan het type stresskip dat bij het minste of geringste ‘van de leg’ raakt.
‘Gewoon doorgaan en er het beste van maken…’
Quick Skimmer
De voeraanpak voor vandaag was eigenlijk heel simpel. De geplande visserij was toch wel brasem-gericht en dus had Twan gekozen voor de Quick Skimmer uit de Browning serie lokazen. Overigens werd dat voer gebruikt in een 70-30% (voer-grond) mengeling in combinatie met zware zwarte grond om het voer te verzwaren. Het stroomde namelijk best venijnig. Bovendien is het water best wel diep, minimaal drie en een halve meter toch wel.
Bij het begin van de sessie werden vijf flinke voerballen op de visstek geworpen met relatief weinig aas erin. Zo bereikten zeker alle bollen compact de bodem en braken ze pas daar langzaam open. Daar overheen werden nog eens vier iets kleinere voerbollen gecupt en in die ballen was wat meer aas verwerkt. Dat aas bestond vooral uit dode pinkies en casters. Bovendien werden in de gecupte ballen wat geknipte wormen verwerkt. Al met al meer dan genoeg voer en aas om een mooie voerstek op te bouwen en met erachter het idee om exact op de gekozen visstek regelmatig balletjes van dezelfde mengeling bij te cuppen met daarin redelijk veel aas. Dit alles om de gearriveerde vissen op de stek te houden.
Dit is een deel uit het artikel in de BEET die sinds 24 april in de winkel ligt. Wil je dit gehele artikel lezen? Neem dan een abonnement of koop dit nummer nu los in de winkel. Klik hier voor een aantrekkelijk abonnement.
