De afgelopen twee weken heb ik genoten van een heerlijke vakantie aan het Volkerak, heel veel gespeeld met de kinderen, leuke dingen gedaan en lekker gevaren. En natuurlijk gevist…

Door Rik Hagedoorn

Vakantie in eigen land, heerlijk in een huisje aan het water in het prachtige Oude Tonge op de rand van Zeeland. Lekker de boot mee op vakantie, kon ik als de kids naar bed waren nog even lekker vissen. Het viswater betrof het machtige Volkerak. Een water dat bekend staat om zijn geweldige roofvisstand. Graag zou ik er een sessie op de witvis doen maar daar zou ik niet echt aan toekomen deze vakantie. Baars zou de target worden, lekker even een uurtje werpen af en toe. Hoe anders zou het lopen deze vakantie…

Al vrij snel kreeg ik door dat het nog niet zo gemakkelijk was om even een uurtje te werpen. Zonder enige stekkennis bleek het achttien kilometer lange water toch wat groot om in een uurtje de vis te vinden. De kids gingen vaak pas om 20.00 uur naar bed en met een half uur varen heen en een half uur terug bleef er weinig tijd over om te vissen.

@bentemorsch zou op zaterdagavond na het werk langskomen om mee te vissen. Na wat overleg besloten we dat we toch beter een witvissessie konden doen. Ik had al een prachtige stek gevonden op de ingang tussen twee eilanden. Daar zat een klein vaargeultje voor de pleziervaart waar geen planten in stonden. Het was een soort trog tussen de plantenbedden in waar een ruime drie meter water in stond. De wind stond er ook al een paar dagen op en dat gaf extra vertrouwen. Ik zou twee dagen voeren en dan maar hopen dat er vis op lag.

Tijdens het heen en weer varen naar de stek hing er natuurlijk steeds een plugje naast de boot. Regelmatig ging er een snoekje, baars, winde of kleine roofblei aan hangen. Dat was mooi meegenomen natuurlijk. Op de tweede dag voeren lagen er al een aantal vissen op de stek, wat op de sidescan goed te zien was. Dit moest goed gaan komen…

Sessie 1
De beslissing om toch te gaan witvissen was natuurlijk niet gepland. Gelukkig had ik zes kilogram voer meegenomen om achter het huisje te gebruiken. Aangezien daar niet veel interessants te vangen was had ik daar het grootste gedeelte nog van. De rest vulde ik aan met voer uit de supermarkt. In de plaatselijke Albert Heijn werd het schap van de mais drastisch geplunderd. Ook vond ik in de goedkoopste muesli, een mooi voer. Als laatste twee zakken vogelvoer en ik kon mijn gang gaan. Ook had ik nog twee liter casters in de koelkast die toch al op moesten.

Twee dagen voorzag ik de stek van een ruime hoeveelheid van dit lekkers. Bente zou voor de avondsessie nog een kilo of tien lokvoer meenemen met een flinke hoeveelheid casters en geknipte wormen. Een school grove brasem kan namelijk een ongelooflijke hoeveelheid voer wegvreten en als het op is zwemmen ze echt wel door…

Die avond werden we getrakteerd op een flinke hoeveelheid regen. Overal om ons heen waren er onweersbuien te zien en het was nog echt de vraag of we dit wel door gingen zetten. De wind stuwde de golven flink op en maakte het geheel er niet gemakkelijker op.
We besloten toch te gaan. Met een schuin oog op de buienradar werd de stek voorzien van een kilo of vijf lokvoer.
De boot voor anker en vissen maar. Flinke flitsen aan de hemel in de verte voorspelden niet veel goeds. Wonderbaarlijk genoeg bleven de onweersbuien op een ruime afstand en konden we de sessie voortzetten. Wel kregen we nog de nodige zware regenbuien over ons heen, maar dat mocht de pret niet drukken. Feedervissen voor zeebonken zeg maar, de vergelijking die Bente nog met uptidevissen maakte was niet zo ver gezocht…

Twee hengels werden voorzien van een normale feedermontage, de ander van een helicopterrig met een wormen kebab. We zouden wel zien wat het werd. Het was Bente die de eerste aanbeet kreeg. Een kleine winde kwam aan het oppervlak, niet helemaal waar we voor kwamen maar het begin was er. Net voor het donker kwam de eerste brasem aanbeet. Een vis van ruim 60 centimeter mocht even de binnenkant van het net bekijken.

Daarna kwamen er nog een aantal prachtige brasems uit met twee hele mooie voor Bente. De grootste was ruim 65 cm. en met zijn 3,7 kg een prachtige vis. Het werd echter wel duidelijk dat het moeilijk zou worden om hier een hele grote te vangen. De lengtes waren er wel maar de vissen misten de zware bouw van een echte specimenbrasem. Niet getreurd, we waren hier niet speciaal voor de brasems. Net voor het einde van de sessie krijg ik echter nog een aanbeet van een vis die beduidend anders vecht. “Dit kon wel eens iets anders zijn”, zei ik nog tegen Bente.

Als na een tijdje de vis voor de boot op zijn kant gaat, denk ik toch de contouren van een brasem te zien. Maar in het licht van de hoofdlamp van mijn vismaat zie ik aan de schubben dat hier iets anders in het net ligt. Even denk ik nog aan een kruising maar het blijkt een onvervalste winde. En wat voor een! De vis blijkt 2,9 kilogram zwaar te zijn bij een lengte van 55 cm. Wat een ongelooflijke hoge vis zeg. Hier komen we voor!

Na een aantal foto’s mag de vis terug in haar element. Compleet verregend en verwaaid maar intens gelukkig varen we in het donker terug naar het huisje. Blij dat ik de gps lijnen in mijn fishfinder heb laten staan want in het donker is dat Volkerak zo mogelijk nog groter…

Sessie 2
Vanavond is qua weer bijna een kopie van afgelopen zaterdagavond. Er ligt nog twee dagen voer in dus de vis zou er nog moeten liggen. Toch duurt het nog vrij lang voordat er een aanbeet komt. Weer glijdt er een grote brasem in het net. Hij wordt gevolgd door nog zes andere van dit formaat. Stuk voor stuk prachtige vissen van 60 tot 65 cm. De zwaarste net boven de 3,5 kg. Een van hen is echt bijzonder sterk. De vis loopt meerdere malen meters door de slip heen en probeert nog tweemaal het ankertouw te bereiken met een harde run. Ik verwacht een verkeerd gehaakte vis maar de haak zit gewoon in zijn bek. Brasem niet sterk? Kom nou! (en dat met een 1,5 lb hengel en 28/00 hoofdlijn).

Vanavond komt er helaas geen echte specimen uit maar ik heb mijn zinnen gezet op donderdagochtend. Aangezien de brasems niet van het gewenste formaat zijn besluit ik om bij daglicht te gaan vissen. Hopelijk komt de grote blankvoorn overdag ook op de stek.

Ik besluit om woensdag twee keer te voeren. Één keer ’s ochtends en ’s avonds nog een keer. Dit om ervoor te zorgen dat er ook overdag iets te halen is. Bente had zaterdag twee grote zakken voer meegebracht en dat heb ik weer aangevuld met vogelvoer, maïs en muesli. Die avond zie ik met voeren op de sidescan dat er behoorlijk veel vis op de stek hangt. Veel meer dan in de rest van de week, dat belooft wat!

Sessie 3
Mijn plan is om alleen grof voer te brengen deze ochtend. Geweekte muesli, zoete mais, vogelvoer, geknipte wormen en veel casters. Doordat de muesli goed bindt is het geheel met een klein beetje lokvoer tot ballen te kneden. Ik voer niet teveel ineens. Ik houd het op een vrij kleine stek die ik elke vijf minuten van wat voer voorzie. Zo hoop ik dat de vis door voedselnijd wat agressiever gaat azen.

Nu vis ik met een hengel met een chodrig boven de voerkorf met maden en casters. De andere hengel voorzie ik van een running rig met een wat kortere onderlijn. Hierop vis ik een worm met een maïskorrel. Het staartje van de worm knip ik eraf zodat de vis het aas sneller vindt.

De boot heb ik nu iets dichterbij de stek geankerd. Ik heb namelijk ook nog een dobberhengel meegenomen. Hiermee wil ik kijken of ik de voorns iets boven de bodem kan verleiden. Ook ligt de boot nu iets voor de boei van de vaargeul. Daar kon ik namelijk de krachtpatser van eerder in de week ternauwernood uit houden.

Deze dag begin ik met de chodrig en de dobberhengel. De eerste inzet met de dobber is meteen raak. Een blankvoorn van een centimeter of 20 komt omhoog. Dat is niet echt het formaat waar ik voor kom. De vijf keer hierna geven éénzelfde resultaat. Regelmatig komt er een kleine blankvoorn of winde boven water. Dan komt de eerste aanbeet op de chodrig. Onmiskenbaar is daar het bonken van een grote brasem.

De dobberhengel ruil ik in voor de running rig. Dan gaat het snel, in rap tempo volgen de aanbeten elkaar op. De ene grote brasem na de andere komt binnen. Meerdere malen krijg ik een dubbelrun. De eerste dubbel is 63 en 66 cm. De tweede 61 en 63 cm. Wat een visserij zeg. Ook komt er nog een 50+ winde tegelijk met een 65 cm brasem binnen. Ook vang ik nog een prachtige hybryde.

Wanneer de hengeltop weer buigt ben ik niet echt verrast. Ik verwacht weer de logge weerstand te voelen van een brasem maar deze vis vecht een stuk explosiever. Dit kon nog wel eens… Wanneer de vis boven komt zie ik het meteen. Dit is de vis waar ik voor kom. Een mega blankvoorn glijdt het net in. Wat een fantastische vis zeg. Het meetlint geeft 42 centimeter aan. Een nieuw persoonlijk record waar ik echt ontzettend blij mee ben. Ik maak een plagerig filmpje voor Bente. Hij is namelijk druk bezig in de winkel, hij kan het gelukkig waarderen.

Daarna komen er nog flink wat brasems boven met als topper een schitterende two-tone van 67 cm en net geen 4 kilogram. De bodem van de emmer voer is al in zicht wanneer ik weer een vis haak die anders vecht. De vis blijft lang diep en schiet van links naar rechts. Dit kan haast geen brasem zijn maar het is ook te log voor een blankvoorn. Wanneer de vis boven komt valt mijn mond open van verbazing. Het blijkt een winde maar wat voor één. Deze is nog groter dan de vis van afgelopen zaterdag.

Met knikkende knieën meet ik de vis op. Het meetlint geeft 61 centimeter aan. Op de weegschaal geeft de vis 3730 gram. Wat een ongelooflijke vis, een van mijn mooiste vangsten ooit. Deze sessie is meer dan geslaagd. 40 brasems waarvan 80 % boven de 60 cm zat (en de rest er net onder), twee windes, een grote blankvoorn en een grote hybride.

Ook vang ik nog de nodige kleinere blankvoorns en windes. Meer dan 150 kilogram vis met daarbij twee keer een persoonlijk record in één ochtend vissen. Wat een geweldig water zeg.

Volkerak I’ll be back.

Rik Hagedoorn