Het is eind februari wanneer ik de hengels voor het eerst van stal haal. Het is nog vroeg in het jaar en we hebben nog steeds te maken met enorm koude temperaturen. Ondanks dat dit niet erg bevorderlijk is voor mijn kansen, ben ik vastberaden dat ik mijn geluk ga beproeven en mijn eerste Belgische karpers van het jaar ga vangen. Er staan twee wateren op de planning voor de komende periode, waarvan het ondiepe water mijn aandacht eerst trekt.
Tekst en foto’s: Ruud Schoefs
Op dit water weet ik de vissen vrijwel meteen te lokaliseren. Tijdens een avondje rondvaren met een felle lamp vind ik een groep karpers onder enkele overhangende takken. Ze liggen er wel doods bij, maar vaak blijkt dat de locatie kennen de sleutel tot succes is. De aanwezige vissen zijn de grotere dames van het bestand en deze hebben zich op enkele vierkante meter samengevoegd in deze takkenjungle. Ik besluit om mijn vizier eerst op dit water te richten en laat het andere, ondanks dat daar mijn target zwemt, voor later dit voorjaar. Alles zegt me dat ik hier weleens enkele mooie vangsten kan gaan boeken hartje winter.
De toplaag van dit water bevindt zich bijna allemaal in deze takkenjungle.
FRUSTRATIES
Helaas heb ik na enkele sessies nog steeds geen vis weten te strikken. Alles blijft er onaangeroerd bij liggen, alleen een paar meerkoeten pakken regelmaat mijn haakaas op. Een onaangenaam maar niet onbekend gevoel maakt zich van mij meester: frustratie. Ik zie de vissen liggen en krijg ondanks welke aanpak ook geen enkele aanbeet. Met de drone zie ik ze azen in de safe zone, maar daarbuiten is er werkelijk geen spoor van deze azende vissen op te merken. Het is me nog niet vaak gebeurd dat ik zo dicht op de karper lig te vissen, maar op geen enkele manier een aanbeet weet te versieren. Koning winter laat nog maar eens zien waarom wij niet de beste vrienden zijn. In mijn gedachten speel ik met het idee om het water te laten voor wat het is. Tijdens een ultieme poging om het toch nog te laten slagen, draai ik bij het eerste daglicht wederom zeer gefrustreerd mijn hengels in wanneer de meerkoeten mijn voerstek aan het terroriseren zijn. Mijn buik is er vol van, op naar nieuwe gronden.
Na het opruimen rijd ik meteen door naar het water van mijn target. Waar ik oorspronkelijk pas rond eind maart, begin april mijn focus op dit water wilde leggen, besluit ik het vroeger een kans te geven. Tijdens een excursie rondje varen, laat ik op de verwachte spots wat partikels en enkele boilies achter, dat geeft me altijd net wat meer vertrouwen.
De afsluiter van 2022, net voordat de winter zijn intrede deed.
EVEN DOORBIJTEN
We schrijven ondertussen begin maart en er staat een sessie op de planning waarbij ik het een vijftiental uurtjes de tijd wil geven. Ik besluit een bezoekje te brengen aan mijn goede maat Mark Pansar. We hebben nog wat dingen te bespreken, die ik met weinig andere mensen kan delen. Het korte bezoekje draait uit op lange nachtelijke gesprekken. Tijdens het afscheid mag ik het uiterst droevige weer waarnemen. Harde wind en veel regen en dit midden in de nacht. Ik besluit huiswaarts te keren en mijn sessie te laten schieten. Bij aankomst thuis, merk ik op dat mijn vrouw de sleutel in de binnenkant van de deur heeft laten steken. Aangezien de baby voor een nachtje van huis is, wil ik absoluut niet onnodig haar nachtrust onderbreken. Ik neem de bittere pil voor wat ze is en zet de weg naar de waterkant verder. Laat duidelijk zijn dat mijn zin om thuis lekker warm in bed te kruipen veel groter is dan nog minimaal een uur het slechte weer trotseren. Even doorbijten Ruud, komaan.
De rest van het artikel vind je in BEET november 2023. Het magazine verschijnt half november en is dan verkrijgbaar in de boekhandels en bij de hengelsportzaken. Voor een abonnement op BEET, voor het laatste nieuws op het gebied van materiaal en technieken voor het vissen op karper, ga je naar: https://shop.beet.nl/category/abonnementen/.
