Hoe gaat het met de zeebaars? De laatste berichten zijn over het geheel genomen niet slecht te noemen, al zijn de meningen natuurlijk altijd verdeeld. Sportvissers zagen dit jaar al verbeteringen in jongste jaarklassen. Wetenschappers proberen door de zeebaars te monitoren en te zenderen, erachter te komen hoe de bestanden zich van jaar tot jaar ontwikkelen. In België hielpen sportvissers met de hengel mee om de ‘zenderbaarzen’ te vangen.

Jolien Goossens van de Universiteit Gent voorziet een zeebaars van een zender.

Foto’s Jaimy Posthumus, EOS, VLIZ, Guntars Zukovski.

Zeebrugge

Biologe Jolien Goossens van de Universiteit Gent is een van die wetenschappers. Deze zomer ging ze er met een boot op uit om bij Zeebrugge wat baarzen van zenders te voorzien. Ze krijgt daarbij de hulp van vrijwillige sportvissers die hun hengel ditmaal in dienst stelden van het onderzoek.

Groot genoeg om te zenderen? Foto uit het EOS artikel.

 

Naar de verdoemenis

In dit artikel van tijdschrift EOS Wetenschap lezen we interessante waarnemingen. Zo wordt gesteld dat uit onderzoek blijkt dat zeebaarzen behoorlijk honkvast kunnen zijn. “In de zomer verblijven ze in een beperkt gebied, en na de wintertrek keren ze ook naar dat gebied terug. Dat is een belangrijk inzicht voor de visserij. De huidige vangstbeperkingen gelden op schaal van de Noordzee en het Engelse kanaal. Dat zou lokaler en specifieker moeten. Omdat de zeebaars zo honkvast is kan je hem op één bepaalde plek naar de verdoemenis vissen, zonder quota te overtreden.”

Een mooie reportage. Klik hier om het EOS Wetenschap artikel te lezen. 

Er wordt veel op zeebaars gevist, maar de vissen zijn niet allemaal zo groot als het officieuze Engelse record van Guntars Zukovski.

 

Klik hieronder om een EOS filmpje te bekijken van het zenderen.