De Franse Alpen, vroeger een goed bewaard geheim, inmiddels al wat jaren bekend en geliefd onder karpervissers. Een regio die Gerjan Vree Egberts niet onbekend is. Samen met zijn maat Fokko reist hij af naar de Franse giganten in het oosten. Dat niet alles zonder slag of stoot gaat blijkt al snel.

Tekst & foto’s: Gerjan Vree Egberts

Mijn visserij bestaat de afgelopen jaren voornamelijk uit het bevissen van rivieren en kanalen bij mij in de buurt. Het oosten van het land is prachtig, maar het is qua wateren wat dun bezaaid. Voor de grotere wateren, én vissen, trek ik daarom meerdere keren per jaar naar het buitenland.

DE KEUZE IS REUZE

Mijn trips naar het buitenland duren vaak een week of langer, tijdens deze trips wil ik lekker op avontuur gaan en vooral genieten. Bij mij staat het vangen van een dikke vis niet centraal, ik vang zelf liever meerdere ‘kleinere’ vissen dan één vis van bijvoorbeeld 20 kilo. Nadat ik vorig jaar meerdere malen samen met Fokko naar het Franse land ben afgereisd, werden in de winter alweer flink wat nieuwe plannen gemaakt. Aan het begin van 2023 begon ik met een andere baan, wat resulteerde in extra vrije tijd in de eerste maanden van het jaar. Al snel zaten Fokko en ik bij elkaar en werden er mooie plannen gesmeed.

Eigenlijk waren er twee plannen. Het eerste plan was de kanalen in Noord-Frankrijk belagen. Hit en run vissen met af en toe een uitstap maken naar groter water. Het tweede plan was afreizen naar de Franse Alpen en daar verschillende wateren bevissen. Voor mij was dit inmiddels aardig bekend terrein, echter voor Fokko niet. We besloten de weersvooruitzichten in de gaten te houden en in de laatste week de knoop door te hakken. Die laatste week kwam sneller dan verwacht en het werden de Franse Alpen. Wel met een kleine kanttekening, we wilden een tussenstop maken in Noord-Frankrijk aan het kanaal, zodat de 1100 kilometer opgesplitst werd. De tijd vloog voorbij en voor wat het goed en wel beseften was het 14 april…

NIEUWE GRONDEN

Vroeg in de ochtend laden we de bus vol en zetten koers richting het zuiden. Halverwege de reis worden de plannen al gewijzigd, we maken geen stop aan het kanaal, maar rijden de volledige 1100 kilometer in een keer door! Na een behoorlijk lange en vermoeiende reis komen we aan op, voor mij, bekend terrein. Een van de vele mooie wateren in de Franse Alpen. Het is inmiddels aardig laat geworden en tot overmaat van ramp komt er een bak regen aan. We werpen, voor de vorm, vier hengels in en duiken de slaapzak in, zodat we nog een aantal uurtjes slaap mee kunnen pakken.

De nacht wordt verruild voor het ochtendlicht en we hebben beiden veel te goed geslapen. Geen enkel teken van leven van de karpers, echter hebben we wel een extra water om te bevissen, zoveel water staat er in de tent! Tijd om in te pakken en snel wat boodschappen te doen. De spullen worden in rap tempo in de bus gegooid, en we zetten koers richting nieuwe wateren. Hit en run vissen is niet voor de luie visser!
Het water wat nu op de planning staat is voor mij wel bekend, maar hier had ik nog nooit gevist, dit omdat ik normaal liever de nachten door vis en liever de grote massa met mensen vermijd. Aangekomen bij het water wordt er direct wat voer verspreid over de stekken met behulp van de voerboot, nadat wij meerdere andere gele kentekenplaten zien zakt mij de moed al in de schoenen. Tuurlijk, je weet dat het kan gebeuren op bekend water, maar het is wel altijd zonde.

De rest van het artikel lees je in Karperwereld 152 dat eind augustus is verschenen en nu te koop is in de hengelsportzaken en in boekhandels/tijdschriftenwinkels. Voor een abonnement op Karperwereld ga je naar: https://shop.beet.nl/category/abonnementen/.