Stephen Jansen werkte in het verleden bij hengelsportzaak Peeters in Amsterdam, maar vertrok na een aantal vistrips definitief naar Mexico, heeft daar een goedlopend hengelsportbedrijf en heeft bovendien een succesvolle range aan kunstaas ontwikkeld.
De grootste vissen gewoon vanaf het strand in Mexico!
Hoe kwam je ook alweer in Mexico verzeild als Hollander?
Ik reisde in januari 1995 naar Cabo San Lucas voor een tweeweekse vistrip. Het doel was om voornamelijk op marlijn te vissen. De marlijnen werkte mee en zo ook een aantal dorado’s en wahoos. De inmense kracht en snelheid waar die marlijnen de lijn van mijn reel afscheurden was met niets te vergelijken en smaakte naar meer. Ik werkte toen bij Peeters Hengelsport in Amsterdam. De handel in de hengelsport zwakte erg af in de winter en er viel weinig te beleven in de winkel. Henk gaf mij toestemming om drie maanden onbetaald verlof te nemen om die winter weer terug te keren naar Cabo voor een langere periode. Van wat spaargeld kocht ik een bootje en begon toen de wateren en visserij hier te verkennen.
Een grote snook pakte het kunstaas.
Hoe was het om als Hollander tussen de Mexicanen te aarden?
Dat ging erg makkelijk want de Mexicanen zijn hele gastvrije mensen. Ik denk dat het ook belangrijk is om je zoveel mogelijk aan te passen en vooral de taal te leren. Spaans is (was) niet de makkelijkste taal maar is een noodzaak om de mensen, cultuur en humor te begrijpen als buitenlander. Ik ben ook inmiddels al weer 23 jaar getrouwd met een Mexicaanse en dat maakt het inburgeren nog makkelijker. Het scheelt ook dat het Nederlandse voetbal erg populair is bij de Mexicanen. Cruijff, Van Basten, Gullit, Rijkaard en Bergkamp zijn namen die gelijk opkomen bij ze. Robben is hier wat minder populair na die fameuze penalty tegen Mexico…
Moest je daar alles opnieuw leren qua visserij, of had je al wat zoutwater ervaring?
Ik had wel wat zoutwater ervaring maar in Nederland viste ik voornamelijk op snoek en snoekbaars. Voordat ik Cabo bezocht had ik een paar keer op de Rode Zee en in Venezuela gevist. Met een boot de zee op en vissen op groot wild vond ik fantastisch maar dat was een dure visserij. Het bijzondere van Cabo is dat we hier kilometers aan strand hebben die goed te bevissen zijn. Op de dagen dat ik niet met de boot weg ging, viste ik van het strand.
De ‘bull fight’ met deze mahi-mahi eindigde in het voordeel van Stephen…
Je bent daar ook je eigen kunstaas gaan ontwerpen. Uit welk oogpunt heb je dat gedaan: was er te weinig goed kunstaas voorhanden voor de soorten die je in Cabo kunt vangen?
Het strandvissen stond hier nog volledig in de kinderschoenen en strandhengels, molens en andere materialen waren hier dan ook niet te krijgen. Het kunstaas waar we mee van het strand begonnen te vissen waren pluggen die men gebruikte om stripers te vangen aan de kust in New York en omgeving. Het grote verschil met stripers en ‘onze’ vissen is dat stripers een trage presentatie preferen en bijna alles wat hier onder de kust zit juist het tegenovergestelde wil. Voor roosters en jacks kun je vrijwel nooit te snel binnendraaien. Veel oppervlaktepluggen verliezen hun actie op het moment dat je ze supersnel binnenvist. Net zo belangrijk is het om het kunstaas zo ver mogelijk achter de branding te kunnen werpen. Het kunstaas dat ik ontworpen heb voor deze visserij is aerodynamisch, planeert met gemak naar de oppervlakte en slaat niet over de kop in ruig water. De Cabo Killer was het eerste stukje kunstaas dat ik op de markt bracht en is nog steeds een van mijn favorieten. De agressieve actie werkt erg goed voor vrijwel alles wat hier rondzwemt.
De Cabo Killer!
Tot zover een deel uit het Masterclass artikel dat je in Zeehengelsport magazine nummer 379 kunt lezen die momenteel in de winkel ligt. Wil je dit alles voortaan als eerste lezen, zorg dan voor een abonnement: klik hier.
