Er zijn van die wateren die je altijd bij blijven; je hebt er gevist, gevangen, ervaring opgedaan maar op de één of andere manier ben je het water uit het oog verloren. Misschien verhuisd, andere interesses of simpelweg geen tijd. Je komt er eigenlijk nooit meer. Wanneer er zich weer een keer de gelegenheid voordoet om terug te keren en het vissen bevalt, dan heb je de smaak weer zo te pakken!

Eerst maar eens wat voer brengen met de spodkorven…

 

Tekst & foto’s: Lucien de Rade

 

“Ik vis hier in bijna alle opzichten compleet anders dan wat ik normaal zou doen, bijvoorbeeld met een wedstrijd”, vertelt Arjan Klop. “Zo neem ik alleen het hoognodige mee. Daarnaast moet ik soms uren wachten op een aanbeet en zit ik vaak stik alleen op een afgelegen put of afgraving. Met als doel: een paar kneiters vangen. Dit is iets anders dan zoveel mogelijk vissen of gewicht te vangen, bijvoorbeeld tijdens een wedstrijd.” Het aangewezen wapen en tactiek voor deze visserij is voor hem zonder twijfel de methodfeeder! Deze ‘val’ leent zich perfect voor het vissen op grote, schuwe vissen, oftewel kneiters.

 

KICK START

De plek die Arjan bevist is een van de vele zandafgravingen die Noord-Brabant rijk is. Het kenmerkt zich door helder water en een harde bodem en tezamen met de prachtige omgeving maakt dit een prachtige stek. “In mijn jonge jaren viste ik hier vaak”, vertelt Arjan, “maar werk, wedstrijdvissen en een gezin maakt dat ik hier eigenlijk nooit meer kwam. Tot voor kort…”

De aanvoerkorf wordt ontkoppeld en maakt plaats voor een methodfeeder in combinatie met een maiskorreltje, dumbell of (stukje) worm als haakaas op de hair.

 

“Omdat ik een aantal uren vis, en me vooral richt op de grote exemplaren in de vorm van brasem, karper en zeelt, vis ik graag over een ‘bedje’ van voer. Ik heb hier ook al een paar keer ‘zuinig aan’ gevist met eigenlijk zelden resultaat. Door aan te voeren met een echt grote korf – of beter gezegd te ‘spodden’ – zorg ik dat er snel een tapijt met lekkers ligt.” Opvallend feit is dat Arjan het voer en de pellets droog mengt en het geheel in één keer nat maakt.

Op de stek waar Arjan aanvoert is het circa 3 meter diep. “Dat is de diepte waar ik het meeste vertrouwen in heb, of beter gezegd: de vissen het meeste vertrouwen in hebben. De aanvoerkorf wordt ontkoppeld en maakt plaats voor een methodfeeder in combinatie met een maiskorreltje, dumbell of (stukje) worm als haakaas op de hair.

Tot zover een deel uit het artikel in Beet Magazine dat  binnenkort bij de abonnees in de bus valt. Wil je dit artikel helemaal lezen en voortaan als eerste op de mat krijgen, zorg dan voor een abonnement. Klik hier voor een aanbieding.