Piet Vogel is en blijft een fenomeen binnen het karpervissen. Iemand ie overigens altijd zichzelf blijft en niet te beroerd is om kennis en kunde met anderen te delen. In 2016 deed hij dat met twee dolenthousiaste jeugdige karperrookies, Stijn, de zoon van Corwin Stam en Stijns vaste vismaatje James.

https://www.youtube.com/watch?v=iNWEHjrky_A

Het is even over zeven als een auto de parkeerplaats opdraait. De deuren zwaaien open en twee dolenthousiaste jongens rennen de auto uit. Het zijn James en Stijn, 8 en 7 jaar oud. James heeft het karpervissen van zijn vader geleerd. Regelmatig gaan de twee samen een nachtje vissen. Inmiddels is James behoorlijk gebeten door het karpervirus, net als Stijn overigens.

De twee jonge honden kennen Piet Vogel van zijn filmpjes op Youtube en zijn, met die beelden in hun achterhoofd, niet meer te houden! “Ik wil een dertig kilo vis!” Roept James. Ondertussen roept Piet de jongens bij zich. “Zullen we deze twee hengels vast inwerpen? Dan maken jullie al kans op vis”, stelt Piet voor. Dat plan wordt met gejuich ontvangen.

Trekroute

“Lopen jullie met me mee?”, vraagt Piet terwijl hij met de beaasde hengel in zijn hand richting de punt van het steigertje loopt. Elke beweging die Piet maakt wordt nauwlettend in de gaten gehouden door de twee jongens. “Zien jullie die bomen daar?” vraagt Piet terwijl hij naar een bosrand wijst. “Daar ligt een ondieper plateau, het is daar ongeveer 2 meter diep. Dat is een zogenaamde ‘holding area’. Dat is een moeilijk woord voor een stuk water waar karpers zich veilig voelen. Vroeg in de ochtend verlaten de karpers die holding en trekken dan richting de eendenkooi daar.”

Ondertussen wijst Piet de andere kant op. “Daar worden de eendjes gevoerd en dat weten die karpers natuurlijk dondersgoed. Tijdens hun trektocht van de holding naar de eendenkooi probeer ik de vissen hier te onderscheppen.

“Als beide hengels inliggen wordt de focus verlegd naar de hengels van James en Stijn.”

De vissen gebruiken het talud namelijk als trekroute, dus positioneer ik mijn onderlijntjes langs dit talud!” De ene hengel plaatst Piet wat hoger op het talud op een diepte van 3 meter en de andere hengel onderaan het talud op 6 meter. Piet vist met vismeelboilies. Deze boilies kennen de vissen hier al want Piet voert er al gedurende drie weken mee. Als beide hengels inliggen wordt de focus verlegd naar de hengels van James en Stijn.

Kevlar

Vol energie rennen de jongens naar de auto, waar ze hun hengels uit de kofferbak grissen en vol trots aan Piet laten zien. “Is deze hengel goed?” vraagt Stijn. Piet bekijkt de hengel en knikt goedkeurend, die is stevig genoeg! Het belangrijkst is de hoofdlijn, vindt Piet. De laatste meters worden ter keuring tussen duim en wijsvinger doorgevoerd. Zo voel je iedere beschadiging. Als ook dat in orde is bevonden is het tijd om de hengel van Stijn op te tuigen. “De taludrand daar is bezaaid met mosselen, als je nylon daarmee in aanraking komt dan breekt je lijn meteen. Daarom gebruik ik een voorslag. Dit is kevlar. Dit spul zinkt als een baksteen en is ongekend sterk en slijtvast.

Het is wel belangrijk dat wanneer je met zo’n voorslag vist, de montage veilig is. Na de kevlar voorslag volgt een leader van Piet Vogel Rigsolutions Freefall. Deze twee materialen gaan knooploos in elkaar over en vormen zo geen enkele barrière om het lood kwijt te spelen na lijnbreuk. Sowieso vist Piet met een enorm veilig systeem waarbij de vis na een eventuele lijnbreuk alleen met een onderlijntje overblijft. Het loodje komt in de loodclip te hangen en om de montage af te maken wordt er een onderlijn in de quick-change wartel gehangen.

Het onderlijntje is een zogenaamde shot on the hook rig. Aan de hair een lekkere vismeelboilie om het geheel echt compleet te maken. Opvallend is de korte onderlijn en de shot on the hook. Piet heeft hier een simpele verklaring voor. Als ik compact voer hoeven de vissen niet ver te zwemmen om toch steeds een boilie te verorberen.

“Het loodhageltje vlak voor de weerhaak trekt de haakpunt bij een aasopname direct richting de onderlip.”

Dit heeft als resultaat dat de vissen minder gaan bewegen, je moet een vis in dat geval haken op het moment dat hij zijn kop opricht. En volgens Piet gaat dat het best met een korte shot on the hook rig. Het loodhageltje vlak voor de weerhaak trekt de haakpunt bij een aasopname direct richting de onderlip. De line aligner zorgt voor een nog agressievere inhaking en omdat het onderlijntje zo kort is krijgt de karper direct te maken met het gewicht van het lood. Dat resulteert in een supersnelle inhaking, precies wat ik wil!

Chodrig

Dan is de hengel van James aan de beurt. Deze wordt voorzien van een zogenaamde chodrig. Dat is een enorm kort onderlijntje waar een pop-up aan gepresenteerd wordt. Deze pop up, een drijvende boilie, zal het onderlijntje van de bodem optillen waardoor het haakaas beter opvalt. Dit is vaak een effectieve manier om zo’n holding te bevissen. De karpers zijn hier in principe niet op zoek naar voedsel.

Om toch een respons uit te lokken bij die vissen kiest Piet ervoor om een hengel van een opvallend gekleurde pop-up te voorzien. Dit springt lekker in het oog. Karpers zijn van nature erg nieuwsgierige wezens en kunnen het soms niet laten om toch even te proeven van dat felgekleurde, lekker ruikende dingetje. Maar als ze dat doen, zijn ze de klos! Ook deze montage is superveilig voor de vissen. Wederom blijven ze na lijnbreuk alleen met de onderlijn over. Maar natuurlijk hopen we dat die veiligheid niet nodig is vandaag. We willen natuurlijk gewoon vis vangen en niet verspelen!

Loeier

Daar krijgen Jamie en Stijn al snel kans op. De hengel ligt nog geen 15 minuten op de stek of de beetverklikker van Stijn loeit het uit. De aanbeet laat er geen twijfel over bestaan, dit is karper! Snel pakt Stijn de hengel uit de steun en volgt alle aanwijzingen van Piet op. Met zijn drietjes lopen ze naar de punt van de steiger, daar begint de dril pas echt.

Het is een enorm sterke vis. Meerdere runs krijgt Stijn voor zijn kiezen. Sociaal als hij is geeft hij zo nu en dan de hengel over aan James. Samen willen ze de vis tot onder de kant drillen.  Maar na een minuut drillen slaat het noodlot toe. De vis zwemt zich vast. Even neemt Piet de hengel van Stijn over om de vis los te maken. Wonder boven wonder lukt dat nog ook. Piet drilt de vis, met tak en al, tot onder de kant en geeft dan de hengel weer terug aan Stijn.

De vis, een schubkarper van minstens veertien kilo, ligt al bijna in het schepnet. Op het allerlaatste moment schiet de haak los… Zwaar balen! Het zit niet mee vandaag. De tweede aanbeet  zwemt zich al snel vast in het talud. Piet bedenkt zich geen moment en gaat te water, helaas mag het niet baten. De vis heeft zich al van de haak ontdaan. Piet wil de jongens koste wat kost een karper laten vangen en spreekt een vervolgsessie af, hopelijk hebben de jongens dan meer geluk!