7.15u en ik bericht m’n broertje / maat Michaël Lopulisa dat ik van huis vertrek.
In alle haast en bijna een kilometer verder, kom ik er achter dat ik m’n portemonnee vergeten ben, en zo niet kan voldoen aan de inleg.
Uiteindelijk weer op de snelweg tref ik Michael bij het tankstation langs A7 nabij Marum richting Heerenveen.
De zon is op, lucht is helder, bijna geen wind, kortom het begint enorm te kriebelen.
Na een kleine 3 kwartier komen we aan op het parcours pal aan de A32 onder de rook van Meppel.

Aan het weer zal het vandaag niet liggen denk ik nog, maar achteraf gezien waren de voortekenen ook niet helemaal gunstig.
Strak water als een spiegel, maar totaal geen leven aan het oppervlak.

Ondertussen komen de andere leden van Kawalinya ook aan op het parcours. Handen schudden, hier en daar een knuffel want het was al een tijdje geleden dat we elkaar troffen aan het water en helemaal in competitie verband.

Na wat geinen, eindelijk over tot de orde van de dag.
Shit!! Zegt m’n andere teammaat Anis Lopulisa tevens m’n ouwe heer en bestuurslid van de club, ….bordjes vergeten!

Zo creatief als hij is, word er een kladblok uit de tas getoverd, nummers genoteerd en verzoekt hij de parcoursmeester om wat takken te zoeken om de papiertjes vast te kunnen prikken in de grond.
Erg crea-bea zo op de vroege ochtend.

Loten… ik trek 1, Michael 7 en m’n ouwe heer 3…
1e wedstrijd, kopplek, m’n dag kan niet meer stuk.
Niets was minder waar.

Ik besluit schraal te beginnen en cup op 11 en 4 meter 2 voerballetjes.
Vanwege de ietwat sterke onderstroom twee topsetjes klaar van 1.0 en 0.7 gram.
Na een uur en aan het einde van een van vele driften, zakt mijn dobber een fractie onder het wateroppervlak en sla ik zachtjes maar effectief aan. Met een 0.06 onderlijn en haak 24, dirigeer ik de vis langzaam richting de kant.

 
M’n topelastiek veert aardig mee, en voel dat dit een leuk formaat vis is.
Resultaat een jonge brasem van 300 gr.
Dat begint goed.

Na twee uur begint het opeens ontzettend hard te stromen en stijgt het water zelfs een aantal centimeters. Dank daarvoor Drents waterschap.
De beten vallen dan ook weg. 
Ik besluit een bezoekje te brengen bij de andere clubleden om de stand eens te peilen en tegelijk zet ik iedereen op de kiek voor de site. 
Nieuwe foto’s, want die er nu op staan zijn wel erg gedateerd was het geluid tijdens de ledenvergadering.

Ik weet met een 2 grams dobber in de inmiddels stroomversnelling van het parcours nog 4 baarsjes te vangen.
Dood en dood zonde. Mijn theorie is dat de vis na het inzetten van de enorme stroom en stijging van het water, het hazenpad koos.
Eindstand vis ik een 2 en m’n ouwe heer een 3

Winnaar

Zwaar teleurstellende gewichten, maar de eerste competitie punten zijn een feit. In dat opzicht geen slecht resultaat.

Snel naar huis en genieten van de mooie dag

(Fishing team Lopulisa)