Het roofvisseizoen is gesloten! Wat nu? Vol gas op karper of het alternatieve pad bewandelen? Als liefhebber van alles dat zwemt en plonst besluit ik tot het laatste. Ik kan mezelf helemaal verliezen in het vangen van mooie voorns, met de winkle picker op dikke brasems vind ik leuk en zelfs grondels kunnen op mijn interesse rekenen, zolang ik er gericht op vis. Dat dan weer wel. Deze keer staan giebels op het menu.

Rare goudvis

Een giebel is eigenlijk de proto-goudvis, maar dan zonder oranje te zijn. Beresterk voor zijn afmetingen, maar ook erg goed bestand tegen vervuiling. Wat de vis helemaal bijzonder maakt is dat onbevruchte eitjes toch jonkies kunnen opleveren, dat zijn dan kloontjes van de moedervis. Tot zover Planet Earth, op pad!

De dobbers zakken

Het is woensdagochtend 3 april en samen met mijn vismaat Tsak tuf ik naar de plek waar volgens de overlevering veel giebels zouden moeten zitten. Nou ja, ik heb er eens eerder gevist en toen wist ik er in korte tijd negen te vangen, die wetenschap stemt alvast positief. Bij aankomst maken we negen kleine voerplekjes; iedere plek krijgt een balletje voer ter grootte van een golfbal en bestaat uit lokvoer, maden, casters, geknipte wormen en een scheutje booster. Dat moet goed komen! We laten het voer een kwartiertje zijn werk doen en laten dan de dobbers zakken. Het liefste vis ik met mestpiertjes op giebel, die waren er niet bij de hengelsportwinkel en dus is een halve dendro (regenworm) een prima alternatief.

kronkelen giebels

Het liefste vissen we met mestpiertjes, maar deze keer moeten we noodgedwongen dendro’s gebruiken.

Taaie shizzle!

Het is taai, na twee uur hebben we nog geen enkel teken van leven gehad en staan we op het punt de handdoek in de ring te gooien. We staan juist naast elkaar, ik ben links begonnen, Tsak rechts en we vissen zo ‘naar elkaar toe’. Op de laatste, middelste stek staan de dobbers een meter uit elkaar, keuvelen we wat en wegen onze opties af. Hier blijven de komende uren of het avontuur tegemoet? Dan wiebelt mijn pen opeens, strak als jagende reigers staan we ineens doodstil en wachten op die verlossende wegloper. Die komt! Ik zet de haak en… Nee!

kronkelen giebels

Dan wiebelt mijn pen opeens…

De wijde wereld in

Wanneer ik het brasempje heb onthaakt, kijken we elkaar aan. Communicatie is in dit geval niet nodig, we moeten hier weg. En dus rijden we wat rondjes in de buurt en belanden uiteindelijk in het havengebied. In dat gebied lagen vroeger lange sloten, echt kilometerslang, door ontwikkeling, bebouwing en de aanleg van wegen zijn er hier en daar nog wat ‘restjes’ sloot over. Zou er nog wat zitten?

kronkelen giebels

Zouden ze er nog wel zitten?

Mozes kriebel, grote giebel!

We vinden een stukje vergeten sloot, 200 meter lang of zo en volledig afgesloten van alles. Zonder al te veel hoop loop ik met mijn polariserende zonnebril op mijn neus voorzichtig langs het water. En dan zie ik een schim van 60 centimeter lang! Omdat ik nog helemaal in de giebel-modus zit is mijn eerste gedachte: ‘Mozes kriebel, grote giebel!’ Als de vis dan naar mij toe zwemt en een hapje uit de kant neemt, weet ik beter, karper! Ik heb best grote karpers gevangen, maar nu raast mijn hart als een malle bij het zien van deze 10-ponder. Die MOET eruit!

Gered door een bruine boterham

Tot twee keer toe leg ik mijn worm in de zwemroute en beide keren inspecteert de vis het aas en zwemt dan door. Steeds fanatieker word ik. Vriend Tsak baalt dat hij zijn polariserende zonnebril niet mee heeft, maar vindt mijn hyper-gedrag wel lollig, geloof ik. In mijn jaszak zit een geplette bruine boterham met te veel boter en salami… Een slap, vettig bolletje deeg mag op het haakje 10 en weer leg ik in. Het is zo spannend. De vis nadert, draait een rondje, lijkt weg te zwemmen, keert om en zuigt voor mijn voeten het aas op. Bam!

kronkelen giebels

Mozes kriebel, grote giebel!

Vissen is vrijheid

Tijdens de dril van het prachtige, donkere schubje besef ik me hoe heerlijk het is om van een voorgenomen plan af te kunnen stappen. Niemand die je vertelt wat je moet doen tijdens het vissen, nou ja, op een paar wettelijke regeltjes na, maar dat is het wel. Misschien dat ik de volgende keer wel op ruisvoorns ga en dan eindig met een harder! Of een meerval probeer te strikken met een dauwpier en dan per ongeluk een dikke snoekbaars vang. Vissen is vrijheid!

Rolf Bouman

Bekijk ook:
https://beet.nl/trollen-in-mokum/
https://beet.nl/elastic-fantastic/