PASPOORT
Naam: Kevin Diederen
Woonplaats: Eindhoven
Werk/beroep: Marketing & Media Coördinator Korda Europe

Wanneer en hoe ben je begonnen met vissen?

De exacte leeftijd waarop ik ben begonnen kan ik niet gelijk voor de geest halen. Maar op de basisschool ben ik begonnen met het vissen met een vaste stok en later een winkle picker. Dit heeft vervolgens langzaam plaats gemaakt voor het karpervissen.

Heb/had je een voorbeeld, zo ja wie?

Toen ik startte met vissen keek ik vooral op naar de oudere (karper-)vissers die ik op de vijvers in Limburg tegen kwam. Verschillende daarvan hebben mij in de beginjaren op weg geholpen. Ook las ik op jonge leeftijd ook al enorm veel hengelsportmagazines en zullen de diverse auteurs van artikelen zeker invloed hebben gehad op mijn ontwikkeling als jong vissertje.

Kun je iets vertellen over je eerste karper?

De eerste karper van ’twee handen formaat’ ving ik met een pennetje op een kleine dorpsvijver. Samen met mijn broer had ik een deegje gemaakt dat we ergens vlak onder de kant aanboden. Die eerste karper werd die dag al snel opgevolgd met nog een tweetal. De grootste daarvan was zelfs al een echte zestiger… Het formaat werd overigens gemeten in centimeters in plaats van ponden.

Wat is voor jou de charme van het karpervissen?

Ik kan er enorm van genieten wanneer ik een plannetje bedenk en dit in de praktijk ook echt daadwerkelijk blijkt te werken. De ene keer kan dat het tactisch aanvoeren van een stek op een kanaaltje zijn. De andere keer kan ik mij verdiepen in het belagen van een specifieke vis die ik wil vangen. Karpervissen kan enorm variërend zijn. Maar het veel tijd doorbrengen in de buitenlucht en uitdagingen in allerlei vormen zijn voor mij wel de rode draad.

Welke sessie of vangst is het je meest bijgebleven?

Het vangen van mijn eerste Nederlandse vis van meer dan twintig kilo is voor mij een van de meest memorabele momenten. Op het betreffende water hoopte ik nog enkele van de grotere bewoners te vangen. Tijdens de najaarsdag dat ik de bewuste aanbeet kreeg had ik de hoop een beetje opgegeven. Om het helemaal af te maken was ik ook nog eens flink grieperig aan het worden en lag ik tijdens een regenbui ziek in de slaapzak.

Toen een van de Delkims tot leven kwam werd er echter gelijk geschakeld. Ik sprong uit de warme trappelzak en besloot ter plekke in enkel mijn boxershort in de boot te springen. Aangezien ik op die stek vanwege de obstakels enkel vanuit de rubberboot veilig kan drillen, kon ik zo in ieder geval mijn laatste set kleding droog houden. Na een forse dril kwam de desbetreffende vis in het net, kon ik koers zetten naar de kant en de vis eventjes kort weghangen. Ik dook gelijk de slaapzak in om op temperatuur te komen en mocht vlak daarna voor de camera pronken met een enorm gave spiegelkarper.

Wat is het gekste wat je ooit aan de waterkant hebt meegemaakt?

Een aantal jaren terug lag ik tijdens de wintermaanden in de buitenlucht te nachtvissen. Om lekker mobiel te blijven en ’s ochtends weinig te hoeven opruimen lag ik met de slaapzak zo in de open lucht. Naast de bedchair had ik wat struiken en vlak daarachter liep een pad waar ’s avonds vaker mensen de hond uitlieten. Laat op de avond kwam er iemand met de hond langs. Steeds hoorde ik een balletje gegooid worden en een hond druk speurneuzen in het donker.

Op een bepaald moment liep er een vrouw op slechts enkele meters voorbij en bukte ze om het balletje te pakken. In het donker klonk ineens een scheet en verbaasd reageerde ik door “gadverdamme” te roepen. De vrouw schoot overeind en zette het samen met de hond op een lopen. Ondertussen kwam ik niet meer bij van het lachen en duurde het een hele poos voordat ik in slaap kwam.

Wat is jouw favoriete type visserij en favoriete watertype?

Een van de mooiste visserijen die ik de afgelopen jaren heb gedaan is het vissen op kleine, intieme kanaaltjes in Frankrijk. Vooral in de beginjaren dat ik dit deed was het elke keer een groot avontuur. Vrijwel elke nacht viste ik samen met een vismaat op een nieuw sluisstuk, roomden wij voerstekken af en was het spannend wat wij keer op keer zouden aantreffen. Het ene stuk was vol bezet met kleinere vissen, de ander dunner bezaaid en voorzien van forse exemplaren.

Wat is je grootste blunder tijdens het vissen geweest?

Een echt daadwerkelijk grootste blunder is moeilijk uit te kiezen. Maar elk jaar komt het wel weer voor dat ik iets belangrijks vergeet mee te nemen, een stapje te ver en diep maak als ik mijn waadpak aan heb of te enthousiast ben met het uitgooien naar een eiland. Ondertussen schiet mij overigens wel nog iets te binnen met een verloren hengel. Twee keer is het namelijk gebeurd dat ik tijdens het vissen bij een enorm heftige aanbeet een hengel kwijt raakte. En tijdens een van die gevallen kwam er een dag later een vriend in duikpak aan te pas om hem terug te vinden.

In welke aspect van de karpervisserij interesseer jij je het meest? Rigs? Voer en aas? Tactiek? Etc. En waarom?

Eerlijk gezegd ben ik in tegenstelling tot wat veel mensen denken helemaal niet zo gericht op rigs, aas, voeren en dat soort zaken. Een van mijn allerbelangrijkste lessen was dat locatie alles bepalend is. Om vis te vangen zul je vis voor je neus moeten hebben. Stel dat je met een slechte rig en slecht aas op de juiste plek ligt… dan heb je nog altijd meer kans dan met de beste rig en goed aas op de verkeerde plek. Op het moment dat je echter een stek met voldoende, actieve karper combineert met een uitgekiende aanpak, dan ga je echt brokken maken.

Met wie zou je nog wel eens willen vissen?

Een groot deel van de tijd vis ik alleen. Dat geeft mij namelijk de vrijheid om te doen wat ik wil, wanneer ik wil en hoe ik het wel. Dat klinkt wellicht een beetje egoïstisch, maar is voor mij erg belangrijk om niet te bekneld te worden tijdens het beoefenen van deze mooie hobby.

In contrast daarop heb ik voor het komende jaar echter een aantal sessies gepland met collega’s die ik graag op persoonlijk vlak nog beter zou willen leren kennen. Ook hoop ik samen met enkele echte vrienden wat tijd aan het water door te brengen. Het vissen krijgt daarbij niet de allerhoogste prioriteit. Als antwoord op deze vraag vind ik het ook moeilijk om een specifieke naam te geven. Zullen we het op ‘mensen die voor mij van waarde zijn’ houden? Of zullen we Chantal Janzen voor haar programma ‘Chantal blijft slapen’ uitnodigen?