Blog Martijn Dekkers
Op dag vijf is het absoluut niet bekwaam de haven uit te varen, wanneer we bij de monding van de haven aankomen is het eigenlijk al niet meer te doen, de haven zal vandaag dus alle vissen moeten opleveren.
Rog wordt het doel van vandaag. Als eerste is de blonde rog aan de beurt, deze zijn wat groter dan de veel voorkomende thornback ray. Op het menu van de blonde rog staat geen makreel, ze pakken het wel, maar inktvis is nu een veel beter aas. Het hotel heeft genoeg in de vriezer zitten, we nemen een pakje mee en vissen twee hengels met inktvis en een met een cocktail van inktvis en makreel. Helaas hebben we na twee uur nog geen enkele aanbeet gehad, niet van een blonde en niet van een thornback ray. Dat blijkt een beetje het gehele verhaal van de dag te worden.
Wat we ook proberen, niets werkt. Alle dieptes worden bevist, van vijf meter tot twintig meter, opkomend en afgaand water, noord, oost, zuid, west geen rog te bekennen. Het enige dat we vangen zijn makrelen en flinke ook!
Om 16.00 uur staat de teller op een thornback ray voor Bart, we gooien de handdoek in de ring. We besluiten van de makrelen maar een sport te maken. De dropshothengeltjes worden opgetuigd en de haken voorzien van kleine reepjes makreel. Op een diepte van drie meter vinden we een school enorm grote makrelen, ze trekken de hengeltjes krom tot in het handvat. Even maakt het niet meer uit dat het ‘maar’ makrelen zijn, op en top sportvissen!
Ondertussen bestudeer ik de waterkaart en valt mijn oog op een gat van 25 meter diep midden in de haven, typisch een stek om veel vissoorten te vangen. De makrelen hebben ons genoeg voldoening gegeven, het anker wordt gelicht en het diepe gat wordt opgezocht. We gokken nog op een grote vis, maar wanneer die zich na een uur nog niet gemeld heeft, knoop ik snel een simpele paternoster met drie haken, deze worden voorzien van stripjes makreel en inktvis. De put blijkt, zoals gehoopt, vol met kleinere vis te liggen. Ponen, (hors)makrelen, wijting, pollakjes, gulletjes enz., het zit er allemaal. De grootste vis die we hier weten te vangen is een XXL-horsmakreel, zo heb ik ze nog nooit gezien. Ik ben er enorm blij mee.
Het daglicht wordt al wat minder en we varen rustig terug naar de haven, vanavond staat er een avondje live muziek in de pub van het hotel op de planning. Met een beetje geluk kunnen we morgen tot een uurtje of een ‘s middags de haven uit om ons geluk op de stek voor grote conger te gaan beproeven en misschien nog wat driften op pollak te doen.
