KEVIN ROMEIN – In het volgende artikel neemt Kevin ons mee naar een polderstelsel waar hij de afgelopen twee jaar tijd heeft doorgebracht. Een gewoon water, typisch Hollands, typerend voor het westen van het land. Het is een stelsel van een paar kilometer lang, met verschillende kommen, dieptes en vooral een heel aantal mooie vissen. Wie polder hoort, denkt waarschijnlijk aan strakke, lange schubkarpers. Toch zwemt er in dit stelsel ook een ongewone vis, voor zo’n gewoon water. In dit artikel kijkt Kevin terug op de vangsten en de gemiste kansen. Kortom, stoelriemen vast? Tijd voor een avontuurtje!
Het is een doordeweekse dag in juni 2022 als Glenn, een van mijn viskameraden uit de buurt, belt. “Yo Kev, zin om zondagochtend een paar uur te vissen? Ik ken nog wel een paar mooie stekken in de polder.” Het plan wordt snel telefonisch besproken en het voer verplaatst zich al snel in grotere hoeveelheden vanuit de schuur naar de auto.
Het plan voor deze sessie is relatief simpel: voer verspreiden over een polderstuk van 800 meter, ongeveer vier kilo per dag, op ongeveer dezelfde tijd. Of dat laatste invloed heeft, blijft mij een groot raadsel tot de dag van vandaag, maar goed, Glenn doet dit al een aantal jaar zo en niet zonder resultaat.
Een aantal schitterende schubs en spiegels passeren ieder jaar zijn onthaakmat en vooral het gemiddelde gewicht blijkt hier erg interessant te zijn. Al snel is de werkweek weer voorbij en zijn er meerdere kilo’s voer het water in gegaan, zonder stiekem te vissen op de doordeweekse avonden. Iets wat voor mij best lastig is aangezien ik mezelf toch meer zie als een instant visser.
De eerste sessie
Het is zondagochtend 4 uur als de wekker gaat, voor mij een zeer onaangename tijd normaal gesproken, maar ditmaal sta ik op magische wijze zeer snel naast mijn bed. De kleding ligt al klaar in de woonkamer, dus ik sluip stilletjes uit de slaapkamer. Eén ding heb ik geleerd door de jaren heen en dat is: “Happy wife, happy life.” Vroeg opstaan op zondag is prima, zolang zij er zo min mogelijk last van heeft. De espressomachine krijgt een klap, de thermosbeker wordt gevuld en al snel zit ik in de auto richting de eerste stek. Bij aankomst zie ik Glenn al klaarstaan met de barrow, het is tijd voor de wandeling naar de stek. Tijdens het uitpakken van mijn auto hebben we het al over wat er klaar zou kunnen liggen op de stek.Â
