FRANS VOGELS – Toen ik jaren geleden voor het eerst kennismaakte met de Engelse rivieren en de daar heersende natuur, waande ik me in een aparte wereld. Het heuvelachtige landschap met zijn slingerende riviertjes had me meteen in zijn greep. Ik waande me echt in dromenland. Ongeveer tegelijkertijd maakte ik kennis met de Roer en terwijl ik net buiten Roermond een slingerend watertje waarneem, krijg ik dat Engelse gevoel ook weer meteen over me. Als ik een wandeling maak langs het water en alles in me opneem, mis ik alleen het heuvelachtige. Ik kom er nu al vele jaren en het blijft altijd speciaal, bijna mythisch. Mistbanken over het water en de landerijen, kleine dorpen met nog veel kinderkoppen, bijna altijd nat gras waar je doorheen moet. En in de zomer het hoge en dikke stroken brandnetels en braamstruiken. Het heeft gewoon iets aparts, die natuur daar.
Mijn eerste kennismaking met het riviertje de Roer maakte meteen diepe indruk op me. Ruim 21 kilometer slingert het water van de Duitse grens, waarna het uitmondt in de Maas. Van Vlodrop naar Roermond is het amper 7 kilometer, het water maakt beduidend meer meters. Een recht stuk is moeilijk te vinden.
Het water heeft een gemiddelde breedte van 25 meter en een diepte van 1,5 meter. De Roer is een typische regenrivier, die heel erg snel kan stijgen na een regenbui. Het water kleurt dan ook meteen bruin, het gevolg van de Limburgse löss. Löss is een bruinachtige kleigrond die alleen in het zuiden voorkomt. Het wordt al decennialang gebruikt in de hengelsport om het voer te verzwaren en verse vase in los te maken.
Omstandigheden en handige starttips
Bij een normale waterstand is de Roer vrij helder qua kleur en kun je erg ver wegkijken op de bodem. De bodem bestaat uit stroken klei en vele grote stroken grind. En juist dat laatste is erg interessant voor de barbeel, die er talrijk voorkomt. In droge periodes kan het waterpeil zakken tot minder dan 1 meter. De stroming lijdt daar vaak niet onder.
Over het algemeen zijn het forse barbelen die je daar kunt vangen met een gemiddelde lengte van 70 cm. Aan de Roer liggen diverse grindbanken waar in de zomermaanden amper 40 cm water staat. Het is daar goed mogelijk om de barbeel te spotten, wat me al diverse keren is overkomen. Vaak zie je eerst de rode vinnen op de bodem. Tussen het vele wier liggen de barbelen dan lekker te zonnen. De minste beweging verdrijft de barbeel naar het wier, waarna hij ook meteen onzichtbaar wordt voor het menselijk oog.
