De rivier de Amstel is vrij algemeen bekend in de wedstrijdwereld als een fantastisch viswater. Er is hier gedurende vrijwel het gehele jaar volop vis te vangen maar misschien geldt dat zelfs nog wel in het bijzonder voor het voorjaar. Waar je tijdens de zomermaanden hier op een mooie warme dag als visser nog wel eens ‘gek’ kan worden van de honderden voorbij varende jachten, roeiboten en ander ‘gespuis’, is het dan meestal relatief rustig en kun je er geweldige visdagen beleven. We gingen hier een dag op pad met Edgar Kuus, prostaffer van het nieuwe witvismerk Nytro.
Tekst & foto’s: Jan van Schendel
Nytro is een nagelnieuw hengelsportmerk dat overal in Europa in de winkels gaat verschijnen en Edgar is een van de nieuwe ambassadeurs van dit merk. Bovendien weet ik dat hij heel vaak vist op de Amstel en deze rivier op zijn duimpje kent. Meer dan genoeg redenen dus voor een visdag op dit schitterende water.
HEERLIJK VISWATER
De mooiste parkoersen voor een wedstrijd liggen aan weerszijden van het dorpje Ouderkerk a/d Amstel, onder de rook van Amsterdam, en daar worden ook de meeste wedstrijden gevist. Wanneer zo’n wedstrijdparkoers hier al mogelijk blijkt, dan zijn er natuurlijk al helemaal veel plekken waar je gewoon een dagje heerlijk kunt vissen. De Amstel is al met al absoluut een van de mooiste viswateren in ons land. De meeste vissers zullen op zoek zijn naar een van de plekken waar je wat meer ruimte hebt, maar tijdens wedstrijden is dat niet voor iedereen mogelijk. Voorzichtigheid is hier dan ook altijd geboden en goed in de berm parkeren is een must. We moeten blij zijn dat we hier nog steeds kunnen vissen en we hebben hier zeker niet het alleenrecht op het gebruik van het weggetje dat overal langs deze rivier loopt.
Alhoewel de Amstel als riviertje bekend staat is er meestal geen sprake van een sterke stroming. Afhankelijk van waar precies je vist ligt de diepte zo tussen de twee en maximaal vier meter. Vaak zijn voerkorven van 20 tot 40 gram zwaar genoeg hier, hoewel natuurlijk de visafstand en ook de weersomstandigheden hier van belang zijn natuurlijk. Het visbestand bestaat voornamelijk uit brasem en voorn van allerlei afmetingen en zeker in de zomer zijn er ook volop kolbleien te vangen hier. De wedstrijdvissers zijn natuurlijk op zoek naar de brasems en die variëren in gewicht vaak tussen de een en twee kilo, met uitschieters tot ruim daarboven.
EDGAR KUUS
Wanneer ik het allemaal goed heb uitgerekend ken ik Edgar Kuus inmiddels al 34 jaar. Ik kwam hem voor het eerst tegen op Holme Pierrepoint, de fameuze roeibaan in het Engelse Nottingham. Hij moest daar een jeugd WK vissen in het weekend voorafgaand aan de Van Den Eynde Supercup wedstrijd waaraan ik deelnam. Ik raakte destijds zelfs zo nog zijdelings betrokken bij de begeleiding van dat team.
Edgar viel me destijds meteen op door zijn gezonde portie Utrechtse bluf. Ik kan daar altijd wel om lachen, vooral als het allemaal geen ‘luchtfietsen’ is zoals ik het altijd noem. Het bleek al snel dat Edgar een van de sterkere vissers was in dat toenmalige team en hij presteerde ook uitstekend met een vierde plek in het Individuele klassement. Net geen medaille dus, maar wel top gevist.
Later kwam ik hem veel vaker tegen, vaak samen met vismaat Ben van Eck en wel bijna overal in Nederland. Samen vormden zij een geducht koppel en volgens mij is dat nog steeds zo. Ook is Edgar al verschillende keren als gewaardeerde begeleider mee gereisd naar WK’s Feeder.
DE AANPAK
De gekozen stek was natuurlijk een van de plekken langs dit water waar wat meer ruimte was om comfortabel te kunnen werpen en vissen. Waarom het allemaal moeilijker maken als nodig? Edgar kende dit stukje heel goed en vertelde me meteen dat hij hier niet al te ver zou vissen. Het diepste water lag bij de eigen oever en de overzijde van het water leek ook niet echt aantrekkelijk met een aanlegsteiger en verder een kale oever. Edgar had voor een stek in een lange buitenbocht van de rivier gekozen, dus de diepte vlakbij de oever was ook wel logisch. Gekozen werd voor een afstand van net 20 meter maar dat bleek achteraf net te kort en later tijdens de sessie werd gekozen voor een betere afstand, zo bleek, van 27 meter.
HET VOER
Als voer koos Edgar voor Feeder World van Champion Feed, waaraan wat extra Brasem Caramel werd toegevoegd. Een zoet voer dus en een best wel bindend voer dat ook behoorlijk wat water opneemt. Edgar vertelde me dat hij dit voer soms ook de avond voor de visdag al klaarmaakt. In dit geval gebeurde dat dus niet, maar gaf hij het voer wel even de tijd, nadat hij het voor de eerste keer had bevochtigd, om de ingrediënten even de kans te geven om het toegevoegde water erin te laten trekken. Nadat het water was ingetrokken voegde hij simpelweg nog een tweede en later een derde keer iets aan water toe en daarna drukte hij het door een zeef. Daarna was het voer perfect voor gebruikt. Er kwam vrijwel niets van los aan de oppervlakte en eenmaal op de bodem ‘brak’ het heel snel uit de korf. Precies wat je wilt dus op dit soort water.
HET BEGIN
Slechts enkele dagen voor onze visdag was er hier nog een koppelwedstrijd gevist met zelfs voor dit water geweldige vangstgewichten. Er waren toen heel wat gewichten van 50 kilo en meer. Zo gemakkelijk werd het vandaag echter allemaal niet, althans niet vanaf het begin.
Een beetje stroming op dit water is altijd goed, maar toen Edgar begon stond het water echt helemaal stil. Dat samen met de in eerste instantie dus iets te korte visafstand zorgde voor een best wel moeilijk begin. Eerst enkele korven aangevoerd met veel aas erin en meteen bij de eerste worp wel een kolblei, maar behalve een enkel visje af en toe was het zeker nog geen goede visserij te noemen.
De bedoeling was om vlak achter een randje te vissen, maar achteraf gezien dus toch iets te kortbij begonnen. Al vrij snel besloot Edgar dan ook om iets verder te gaan vissen en dat bleek een prima beslissing. Eerst enkele korfjes met flink wat aas op de nieuwe stek geworpen en daarna steeds redelijk snel opnieuw werpen bleek de juiste manier om de vissen veel beter aan de praat te krijgen.
Wat me vandaag in het bijzonder opviel was dat je hier nog blieken en brasems kunt vangen van allerlei jaarklassen door elkaar. Dat zie je niet meer zo vaak tegenwoordig. Edgar ving vandaag zeker een aantal brasems die de twee kilo aantikten, maar ook ving hij veel vissen van tussen de 600 gram tot ruim een kilo. Behalve dat zijn er hier op dit moment ook volop kolbleien te vangen en ook verschillende mooie ruisvoorns behoorden tot de vangst. Prachtig!
SIMPEL EN EFFECTIEF
De visserij hier was verder niet speciaal of zo. Een schuivend paternoster-systeem, een gaaskorfje zodat het voer en aas gemakkelijk loskomt uit de korf en verder het regelmatig toevoegen van behoorlijk veel aas aan het voer bleek vandaag de beste vismanier. Tot dat aas behoorde vooral veel geknipte wormen. Als aas voor op de haak werden vooral mestpieren gebruikt. Er was ook volop beet te krijgen met maden en casters, maar de mestpieren sorteerden toch wel de grotere vissen uit.
“De gebruikte haak hoeft zeker niet super klein te zijn en is natuurlijk ook mede afhankelijk van het aas dat je gebruikt. Een maat 14 of maat 12 is prima en wanneer de vissen er echt liggen maakt een maat 10 ook zeker niet meer uit. Natuurlijk kan de visserij ook allemaal wat minder goed zijn soms en dan kun je altijd iets fijner en kleiner vissen”, aldus Edgar.
PRACHTIG MATERIAAL
De nieuwe Nytron materialen zijn nog maar net op de markt en ik was best benieuwd naar de producten. Naar ik heb begrepen is de range in eerste instantie gericht op het feedervissen, maar is het de planning om zich ook te richten op producten die met andere takken de maken hebben van onze witvisserij, zoals vissen met de vaste stok en het moderne commerciële karpervissen. In ieder geval was wat ik vandaag zag prachtig.
Over kleurstellingen valt altijd te twisten natuurlijk. Persoonlijk vind ik die stijlvol en mooi. Waar het natuurlijk echt om gaat bij producten zoals tassen en foedralen is de uitvoering en de kwaliteit. Mijn eerste indruk was dat daar niks mis mee is. Grote uitsparingen voor de werpmolens van opgetuigde hengels bij de foedralen, zodat zowat elke hengel erin zal passen, gemaakt van heel stevig en duurzaam materiaal en aan de binnenzijde uitgevoerd met grote ‘flappen’, zodat de werpmolens elkaar nooit kunnen raken. Kortom prachtig materiaal en vooral ook maximaal functioneel.
Ik was ook benieuwd naar de hengels en de werpmolens. Er zijn twee series zo begreep ik, de Solus serie en de Aryzon serie. Vandaag gebruikte Edgar alleen maar relatief lichte hengels in 11 voet (3,30 meter). Dat had natuurlijk met het type visserij te maken. De series hengels zijn er echter voor alle types feedervisserij en in verschillende lengtes. De Aryzon die Edgar vandaag gebruikte is simpelweg een prima hengel met een hele mooie actie. Stevig genoeg om de vissen te laten zien wie de baas is tijdens een dril en toch zacht genoeg om te kunnen gebruiken in combinatie met dun enlicht materiaal. Hetzelfde geldt voor de Solus serie, waarbij ik me kan voorstellen dat deze serie ook bij uitstek geschikt is voor een methodvisserij op de commerciële karpervijvers.
Ook de werpmolens mogen zeker gezien worden. Er zijn natuurlijk heel veel werpmolens op de markt, waarbij het voor mij gaat om de juiste prijs-kwaliteit verhouding. Misschien wel het meest opvallend vond ik de Aryzon Long Cast werpmolen. Een grotere spoel voor een werpmolen met die afmetingen zag ik nog nooit. Ideaal voor verre worpen en ook super voor het binnendraaien van ook grotere werpgewichten bij de visserij op stromende wateren.
HET VERDERE VERLOOP VAN DE VISDAG
Naarmate de vissessie verder ging werd de visserij steeds beter. Iedere worp was het raak en de vissen werden gemiddeld steeds groter Wat kan dit soort visserij dan toch mooi zijn. Verschillende keren raakte de voerkorf amper de bodem voordat een nieuwe aanbeet volgde Volgens mij is de visserij hier op de Amstel zelfs beter dan hij ooit is geweest. Wat een ongekend mooi viswater en wat een prachtige vissessie werd het zo.
Edgar genoot er ook van, dat was duidelijk te zien. Op zo’n moment is het ook niet zo moeilijk om te zien waarom hij zo vaak een geducht tegenstander is tijdens de wedstrijden hier en eigenlijk overal. Toen hij eenmaal in zijn ritme kwam ving hij echt heel veel vis en dat leek hem zo op het oog allemaal heel gemakkelijk af te gaan. Veel gemakkelijker in ieder geval dan dat het in werkelijkheid allemaal is in de praktijk. Maar is juist dat niet altijd het bewijs dat er een topvisser aan het werk is?
Een heerlijke visdag al met al. Ik kan iedereen adviseren om hier op de Amstel eens een dobbertje of een voerkorf in het water te laten zakken. Dit riviertje is een water dat zijn weerga bijna niet kent in ons land, en dat allemaal pal onder de rook van Amsterdam. Schitterend!
Dit is een artikel uit Beet Magazine van juli 2023. Ga voor een abonnement op Beet, wanneer je op de hoogte wilt blijven van alle ontwikkelingen bij het witvissen, naar https://shop.beet.nl/category/abonnementen/.
