Zodra de R na de zomer in de maandnaam komt is dat voor mij een startsein om mijn aandacht naar de grote rivieren te verleggen en specifiek om achter de enorm hongerige barbeel aan te gaan. Deze krachtpatsers gebruiken de herfstmaanden om te schransen en zodoende voldoende reserve te kweken om de wintermaanden door te komen.

door Nico Breevaart

Na een succesvolle sessie in september aan de IJssel met zes grote barbelen, waaronder drie in de categorie ‘monster’, wordt het weer in Nederland zienderogen minder en zet ik mijn zinnen op een traditionele tweedaagse vistrip met mijn vader naar het zonnige zuiden van Frankrijk! Het is inmiddels half oktober en als we de weersvoorspellingen mogen geloven gaan we de 23 graden nog aantikken deze trip!

Terug aan de Loire! 

Op het programma staat de rivier de Loire. Dit is de langste rivier van Frankrijk en herbergt een goed en gevarieerd visbestand. Tijdens de laatste zomervakantie al wat speurwerk vooraf en op locatie gedaan hetgeen nu de nodige vruchten af zou moeten werpen.

Er wacht een IJssel-achtige rivier op ons met in de oeverzone de nodige basaltblokken waarna de rivier al snel een heel stuk dieper wordt. Bodem is voorzien van grind en het stroomt er behoorlijk. De juiste ingrediënten voor barbeel!

Ze zitten er nog! 

 

Voerspoor

We vissen met een stevig Sonubaits grondvoer waar 4 en 6 mm voerpellets aan zijn toegevoegd. De eerste paar worpen drukken we het voer niet al te hard aan zodat we in korte tijd een mooi voerspoor creëren. Daarna moet het voer zo lang mogelijk in de korf blijven dus drukken we het voer extra stevig aan. Nu zal de knoflookgeur van het voer zijn werk moeten doen.

Lekker in je T-shirt half oktober…

Het eerste uur krijgen we alleen korte felle tikken op de 14 mm haakpellets, waarschijnlijk van kleinere witvis. Niet veel later giert mijn molen het uit en staat de hengel hoepelrond! De eerste Franse schone heeft zich gemeld. De gekozen aanpak werkt dus en dat geeft een boost.

Dit is het startsein voor een paar mooie uurtjes. We vangen de nodige barbelen, maar zo snel als de aanbeten kwamen zo abrupt eindigen ze ook weer. We worden gelukkig wel getrakteerd op een heerlijk zonnetje en de korte broek had vandaag niet misstaan!

De eerste uren mist…

Drukke dag

De tweede visdag heeft de mist de zon de eerste uren van de dag volledig in bedwang. Pas tegen het middaguur komt de zon door. Toeval of niet, ook dan komen pas de aanbeten op gang. Vooral mijn vader heeft een drukke dag en staat met regelmaat een mooie barbeel te drillen. De vissen zijn al opvallend dik in verhouding tot twee maanden terug.

Mijn vader heeft een drukke dag! 

De tweede dag vissen we wat verder uit de kant. Dit maakte een wereld van verschil. Zodra we dichterbij liggen blijven de aanbeten uit. Het vissen met maden heb ik even geprobeerd maar leverde telkens binnen een fractie een aanbeet op van kleine witvis. Door met pellets als haakaas te vissen richten we ons volledig op de aanwezige barbeel. Dat ging ons deze trip heel goed af met zelfs twee mooie zeventigers als resultaat. Dát in combinatie met het heerlijke weer, maakte het méér dan geslaagd. En dan hebben we de topmaand november ook nog in het vooruitzicht…

Een sterke Loire-barbeel. 

Een uitstapje om te koesteren…