Blog Martijn Dekkers
Dag drie in Cobh verloopt iets anders dan gepland. Na een slapeloze nacht met hoofd- en keelpijn krijg ik ook nog last van mijn maag, niet de ideale omstandigheden om de zee op te gaan voor de blauwe haaien. We besluiten dan ook dat de andere groep de eerste dag hun geluk op het ‘wijd’ gaat beproeven.
Lipvis uit de haven.
Zelf blijven we in de haven voor het geval we terug moeten, uiteraard is dat geen straf aangezien we mogelijkheden genoeg hebben op de stekken die we hier aandoen. De eerste ronde is wederom de lastig te vangen makrelen, zonder ben je nergens. De vaste makreelstekken leveren niets op, een poging in een beschut hoekje met drie meter water levert in no-time wel genoeg makrelen op, tijd voor actie.
Een doggy van dag drie.
De mooie visserij op pollak lonkt meer dan de kans dat we terug naar de haven moeten, we besluiten ze dan ook net buiten de haven te belagen. Na een aantal driften weten we ze te vinden en haken we mooie, grote vissen. Ze rammen op de shads als gekken en duiken vervolgens de diepte in. Eigenlijk weten we exact wanneer ze zullen bijten, wanneer we op een bepaald punt langs de drop-off driften gaan alle hengels hoepeltje krom, wat een geweldige visserij zeg. Na een tweetal uren vinden we het welletjes en plannen de volgende visserij, we zitten namelijk in een gebied waar we legio mogelijkheden hebben!
Kunstaas voor de pollak.
Het gaat al weer wat beter en we komen hier om te vissen dus het gas gaat erop en we varen richting een stek die acht kilometer buiten de haven ligt. We weten dat we hier diverse soorten mogen verwachten en de visserij is erg gemakkelijk. Goede stevige verenpaternosters met stripjes makreel op de haak is alles dat we nodig hebben. Het lood laten we naar de bodem zakken en liften het daarna een halve meter. Af en toe zoeken we contact met de bodem en wachten we op wat er gaat komen. In de paar uur die volgen weten we wat kleine lengen, lipvissen, kabeljauw, pollak en wat steenbolken te vangen. Je kunt hier werkelijk vele vissoorten verwachten!
Wij en de pollakken krijgen er geen genoeg van.
Tot besluit ankeren we op de congerstek. De eerste keer liggen we wat van de stek af en vissen we op het zand, we worden gek van de hondshaaitjes. Leuk, maar niet met zwaar materiaal, die gaan we komende dagen nog wel bevissen met onze spinhengels. We halen het anker op en ankeren opnieuw, de beten worden minder, maar wel allemaal congers. Helaas blijft die ene grote weer uit. We moeten dus nog eens terug…
Fraai gekleurde lipvis.
De andere groep wist vandaag vier blauwe haaien te vangen, ik kan niet wachten tot we morgen zelf er op uit kunnen. Hopelijk gooit de wind geen roet in het eten, maar dat zien we morgen wel weer.
Knappe gul.
Lees morgen blog 3!
