PASPOORT
Naam: Ernesto Kamminga
Woonplaats: Nieuwe Pekela
Werk/beroep: Ontwikkelen eigen range van end tackle onder de naam Carp Whisperer

Wanneer en hoe ben je begonnen met vissen?

Mijn vader is een echte jager/visser, hij weet dan ook ontzettend veel van de natuur. Door zijn voorliefde voor het vissen, is het bij mij met de spreekwoordelijke paplepel ingegoten. Tja en als vader veel vist en zoonlief er ook helemaal gek van is, dan kun je wel raden waar ik mijn jeugd heb doorgebracht.

Mijn vader heeft me geholpen mijn eerste karper te vangen. Hij heeft me het vissen bijgebracht.

De jaren erna viste ik veel met vader op karper en wisten we vele mooie vissen te vangen. Mijn vader vist alleen overdag en toen de moderne karpervisserij meer en meer kwam opzetten viste hij gewoon door met de pen. Vandaag de dag is er niets veranderd. Hij struint het liefst met de pen wat langs het water. Ik begrijp dat wel, ieder vist op zijn manier en dat is maar goed ook. Toen ik echter een jaar of 12 tot 13 was, ging ik meer en meer alleen op pad en toen ik 16 was ving ik mijn eerste dertig plusser. Dat is nu bijna 3 decennia geleden en voor die tijd was dat een mega vis. Saillant detail was dat ik de week erna ook nog een 28,5 ponder wist te vangen.

Heb/had je een voorbeeld, zo ja wie?  

Zoals je bij vraag 1 kon lezen was mijn vader verantwoordelijk voor mijn eerste stappen als karpervisser. Toch zijn er wel mensen geweest waar ik bewondering voor heb. Als eerste Rod Hutchinson. Met hem heb ik jarenlang een briefwisseling gehad. Het probleem voor mij was dat ik niemand kende die echt verstand had van boilies maken. Rod was dat aangaat een echte pionier en hij had als een van de weinigen verstand van zaken dus ik dacht ik schrijf hem een brief in mijn beste Engels. Wonder boven wonder kreeg ik een antwoord terug. Let wel, dit was in de tijd toen er nog geen computers waren.

“Ik kende niemand die echt verstand had van boilies maken”

Blijkbaar had Rod ook sympathie voor mij en zo ontstond een jarenlange briefwisseling die voornamelijk over aas ging. Je moet het zo zien, de wateren waar ik viste waren heel groot, maar het visbestand was heel klein. Vaak zag ik de vissen wel aankomen maar net zo gemakkelijk verder zwemmen. Ze herkenden mijn voer gewoon niet als zijnde voedsel. En dat had ik al heel snel in de gaten. Het was ook de reden waarom ik mijn aas dusdanig goed wilde hebben dat ook de vissen die nog nooit een boilie hadden gezien het als zijnde voedsel zouden herkennen.

Ook Kevin Maddocks is van invloed geweest. Vooral het feit dat hij zo scherp en doordacht viste vond ik heel goed. Hij oefende in de kelderkast waarin het volledig donker was het knopen van zijn onderlijnen. Ook positioneerde hij zijn bedchair op een dusdanige manier naar zijn hengels dat hij deze altijd onder handbereik had. Allemaal kleine zaken die mij toen op een andere manier lieten kijken naar mijn eigen visserij.

Kun je iets vertellen over je eerste karper?  

De mooiste en meest gedenkwaardige vis is zonder twijfel mijn allereerste vis die ik wist te vangen samen met mijn vader. Ik weet nu nog precies alle details van deze vangst. Ik was toentertijd zo blij en ook de weken erna liep ik op wolken. Voor mij als kereltje van een jaar of acht waren karpers vissen die buiten mijn bereik lagen. Maar deze eerste vangst gaf mij een heel goed gevoel en een enorme boost in mijn zelfvertrouwen.

Mijn eerste karper met een smile van oor tot oor. Met dank aan mijn moeder voor de foto!

Je moet weten dat ik toen nog maar 8 jaar oud was. De impact die deze eerste karper op mij als kleine jongen had, is met geen pen te beschrijven. Het leuke is dat mijn moeder er een foto van gemaakt heeft. Uiteraard wil ik jullie deze foto niet onthouden. Kijk maar eens goed naar mijn gezicht en dan weet je precies hoe ik mij voelde!

Wat is voor jou de charme van het karpervissen?  

Plezier is mijn drijfveer! En wanneer je vraagt waarom juist het vissen op karper dan kan ik je daar geen goed antwoord op geven. Ik vind ze gewoon mooi, imposant en het spelletje er omheen is wat mij zo aanspreekt.

Plezier is mijn drijfveer. Ik ben een struinende visser in de breedste zin van het woord. Geef mij maar een hengel en een molen en ik ben vertrokken.

Je leert elke vissessie weer wat bij en de totale belevenis geeft een heerlijk gevoel dat voor iedereen iets anders is. Uiteraard is het ook het laatste stukje oerinstinct wat door het karpervissen geprikkeld wordt. Namelijk het jagen/vangen van dieren, het zijn in de natuur en alles er omheen.

Welke sessie of vangst is je het meest bijgebleven?  

Ik denk dat mijn eerste karper de grootste impact heeft gehad. Uiteraard zijn er ook genoeg andere vissen waarvan ik de exacte details van de vangst nog precies kan navertellen. Eigenlijk is de weg naar elke vangst toe bepalend voor hoe lang deze in jouw museum van herinneringen zal blijven hangen.

Echter, ik wil jullie ook niet met lege handen naar huis sturen. Hieronder een foto van een zeer memorabele karper, een vis waar ik veel moeite voor heb gedaan en die mij altijd bij zal blijven. Deze vis is niet alleen heel groot maar ook perfect in alle opzichten.

Ernesto Kamminga met de Red Pearl, een puntgave karper.

De Red Pearl, een puntgave karper die waarschijnlijk nooit eerder is gevangen en hopelijk nog steeds in leven is.

Toen ik deze vis ving doopte ik hem met de naam Red Pearl. De kleuren zijn symmetrisch, deze vis zou je in het echt moeten zien. Het is een vis van een heel groot maagdelijk, openbaar water. Een puntgave vis zoals ik ze heel graag vang.

Wat is het gekste wat je ooit aan de waterkant hebt meegemaakt?  

Het gekste was wel dat ik tijdens het vissen opeens een bellenspoor zag verschijnen precies daar waar mijn hoofdlijn op de bodem lag. Eerst wist ik niet wat ik er van moest denken. De hoeveelheid bellen was van dien aard dat dit geen vis kon zijn en ook geen bodemgas. Daarbij verplaatsten deze bellen zich redelijk snel in de richting van mijn visplek.

Op de plek waar mijn montage lag, bleven de bellen als het ware hangen en naar verloop van tijd kwamen ze weer terug. Mijn vermoeden was juist toen ik niet veel later een duiker uit het water zag komen net even buiten het zichtveld van mijn bivvy. Nu moet je weten dat je op dat water niet mag duiken dus ik liep even naar de man toe om te vragen wat hij aan het doen was. Toen ik hem zag wist ik gelijk wat er aan de hand was, het was een lokale karpervisser.

Ernesto Kamminga: Succes komt nooit eenvoudig.

Wanneer alles op zijn plaats valt lijkt het vangen van karpers heel gemakkelijk, maar bedenk dat iedereen die succesvol is daar ook evenredig veel energie in heeft gestoken. Succes komt nooit eenvoudig!

Dit water stond bekend om zijn bijzonder hoge moeilijkheidsgraad en ik had twee weken geleden, in zijn bijzijn, 3 vissen gevangen. Achteraf had hij daar een aantal slapeloze nachten van gehad en de drang niet kunnen onderdrukken om letterlijk tot op de bodem uit te zoeken waar en waarmee ik viste.

Wat is jouw favoriete type visserij en favoriete watertype?  

Grote openbare watersystemen. Je moet dan denken aan rivieren en kanalen, maar ook grote meren kunnen me bekoren. Het liefste heb ik veel water voor de deur en als de klik er is, dan zal ik ook al het mogelijke doen om zo efficiënt mogelijk bezig te zijn! Het liefste vis ik op wateren waar niet alles van bekend is. Want wil ik er echt voor gaan dan heb ik een stukje mysterie nodig. Het is misschien een harde en moeilijke manier van vissen, maar blijkbaar is dit, waar ik een zwak voor heb.

Ernesto vist graag op de rivieren en grote kanaalstelsels van ons land.

Toch heb ik in het verleden ook diverse circuitwateren bevist. Ook op deze zwaar beviste wateren beleef ik mijn plezier, maar toch is dit wel een totaal andere visserij, waarbij ook de belevenis niet te vergelijken is met de wateren waar eigenlijk mijn hart naar uitgaat. Deze vissessies staan dan ook meer in het teken om bepaalde hersenspinsels eens uitvoerig in de praktijk te testen. Immers om bepaalde zaken in het juiste perspectief te zetten, moet je gewoon ook daar vissen waar bepaalde specifieke omstandigheden zich voordoen.

Wat is je grootste blunder tijdens het vissen geweest?  

Mijn grootste blunder is geweest dat ik tijdens een dril een foto’s wilde schieten van een vis. Ik lette niet helemaal goed op en viel voorover in het ijskoude water. Het was namelijk midden in de winter en ter plekke was het 2 meter diep. Stijf bevroren moest ik al mijn spullen bij elkaar pakken. De camera was overleden maar de vis, een hele mooie rijenkarper, wist ik te vangen.

In welke aspect van de karpervisserij interesseer jij je het meest? Rigs? Voer en aas? Tactiek? Etc. En waarom?  

Het hele aasgebeuren is een hobby binnen een hobby geweest voor mij. Een hobby waarin ik door de jaren heen erg veel tijd en geld heb geïnvesteerd. Achteraf gezien, zat ik eind tachtiger, begin negentiger jaren, dus van aanvang af, al een heel eind op het juiste spoor. Hierdoor kreeg ik, zij het in zekere mate onbewust, al in een erg vroeg stadium een groot gedeelte van de aaspuzzel in elkaar. De jaren erna kwam ik in een stroomversnelling terecht waardoor voor mij alles duidelijk werd.

“Een goede bol maakt van een slechte visser geen succesvolle visser, daarvoor spelen er te veel andere factoren een belangrijke rol.”

Niet dat ik er mee wil zeggen, dat ik de wijsheid in pacht heb hoor. Maar ik weet wel heel goed wat werkt en wat niet. Om maar een voorbeeld te noemen, het is zelfs zo, dat ik een speciaal aas kan maken waarmee je vrijwel uitsluitend en alleen graskarpers vangt, of waarmee ik vrijwel alleen gewone karpers trigger. Voordat je zover bent, moet je niet alleen heel wat uurtjes in de schuur hebben gestaan, maar moet je daarnaast ook vele jaren aan de waterkant hebben doorgebracht.

Theorie en praktijk zijn wat dat betreft twee geheel verschillende zaken. Kort gezegd: “Een goede bol maakt van een slechte visser geen succesvolle visser, daarvoor spelen er te veel andere factoren een belangrijke rol.” Echter een goede boilie werkt wel door in alle ander facetten van jouw visserij.

Niet alleen zal een rig in combinatie met een goed aas veel beter werken, maar je zult de vissen ook veel gretiger laten azen en langer op je voerstek kunnen vasthouden. Echter, wanneer je niet vist op de juiste plek zal een spetterend aas met een bijzonder goede rig geen enkele meerwaarde hebben. Daarbij zul je met de juiste tactiek, een standaard rig en een normaal aas meer vis vangen dan iemand die wel met een spetterend aas aan de slag gaat maar tactisch slecht onderlegd is.

Een visser is enkel zo scherp als zijn haak…

Met andere woorden ik weet heel goed, dat succes een samenspel is van allerlei factoren. Ik denk wat dat aangaat in procenten: iedere procent in mijn voordeel is er eentje. Mijn devies is: vis met een scherpe haak, een uitgebalanceerde rig, aas waar je vertrouwen in hebt en probeer verschillende tactieken onder de knie te krijgen. Het enige wat je dan nog moet doen is vissen op de juiste plek!

Met wie zou je nog wel eens willen vissen?  

Dat is een hele moeilijke vraag… Om heel eerlijk te zijn vis ik het liefste helemaal alleen, dan ben ik op mijn best en ben ik volledig gefocust op het vissen. Zou ik iemand moeten kiezen dan zou dat Rod Hutchinson zijn puur omdat ik heel veel sympathie voor deze man heb. Aan de andere vissers zou ik graag het volgende mee willen geven: Vergeet niet om ook de bloemen die aan de waterkant groeien eens te ruiken. Weet dat de kleine dingen die wij als gast in de natuur mogen ervaren, groot zijn in het gevoel dat de uiteindelijke vangst zal teweegbrengen…

Lees ook…

 Visserslatijn met de ultieme allrounder

Visserslatijn met Sjors Milder

Voor kinderen tot en met dertien jaar is de toegang gratis onder begeleiding van een betalende volwassene.Visserslatijn met Michiel Pilaar

Visserslatijn met Marco Kraal