Tussen Kunstaas en Hengel

LUC COPPENS – Als je tijdens een meeting met andere vissers aan de praat komt zal het dikwijls gaan over kunstaas en hengels. De informatie en de variĆ«teit in kunstaas en hengels is dan ook enorm. Toch vraagt verschillend kunstaas zeer dikwijls om specifieke verbindingen van de visser tussen kunstaas en hengel. Onderlijnen, wartels, knopen en hoofdlijn worden minder vaak in Ć©Ć©n adem genoemd, maar laat het bij deze ook niet te onderschatten onderdelen juist net vaak mis gaan! Zo vraagt een shad van 12 cm lang bijvoorbeeld een totaal andere verbinding dan een swimbait van 100 gram zwaar. Hoe zwaarder immers een kunstaas is, hoe minder invloed de dikte van de hoofdlijn en onderlijn zal hebben. Hoewel hier ook grenzen aan zijn. Met de veiligheid van onze roofvissen vooropgesteld geef ik hierbij inzicht in de door mezelf gebruikte materialen

Staal, titanium en fluorocarbon, elk heeft zo zijn eigenschappen.

Uittesten

EĆ©n belangrijk gegeven is of het water waar ik ga vissen helder of eerder beperkt doorzichtig is. Zo heb ik in wateren gevist met een doorzicht van wel vier meter en waar het gebruik van stalen onderlijnen totaal afgestraft werd door geen enkele aanbeet te krijgen! Is het betreffende water helder tot zeer helder van kleur dan zal ik de voorkeur geven aan een fluorocarbon onderlijn. Afhankelijk van het gebruikte kunstaas bepaal ik de dikte ervan. Jerkbaits die van links naar rechts gaan zijn niet altijd met fluorocarbon te vissen, dit omdat de sommige jerkbaits de fluorocarbon onderlijn dreigen op te pikken met hun haken. Er zijn ook jerk- of swimbaits die perfect met fluorocarbon te vissen zijn en er zijn varianten die schreeuwen om een stugge onderlijn, het goed uit testen is dan dus de enige echte remedie.

Bij gebruik van fluorocarbon onderlijnen zijn er overigens wel enkele bedenkingen. Ik experimenteer daar nu reeds verschillende jaren mee en zo ben ik erachter gekomen dat in combinatie met een stugge hengel een 80/00 niet voldoende is voor groter kunstaas. EĆ©n keer heb ik meegemaakt dat bij een supermooie aanbeet de 80/00 leader gewoon doorgebeten was. Dus deze dikte heb ik als niet snoekveilig ondervonden!

Ik zit er niet op te wachten dat een snoek met een stuk kunstaas in zijn bek moet blijven rondzwemmen. Sinds ik met 105/00 vis, heb ik echter geen problemen meer gehad. Bij de minste beschadiging vernieuw ik de leader sowieso, dat terzijde.

Superknoop

Dan heb je nog altijd de keuze om deze leader af te werken met sleeves of een knoopā€¦ Bevestig je een wartel of hoe gaan we dat doen, zijn er eigenlijk wel alternatieven? Ja die zijn er zeker en die bieden ook nog eens voordelen!
Sleeves kunnen het fluorocarbon namelijk beschadigen en ik heb het ook eens een enkele keer meegemaakt dat een dergelijke onderlijn brak binnenin de sleeve tijdens het aanduwen met een sleevetang. Om het kunstaas te bevestigen gebruik ik in combinatie met die 105/00 een simpele doch speciale knoop. Ik leg een enkele knoop in ā€˜de fluoroā€™ en brandt aan het einde een soort paddenstoel (zoals op de foto). Dit stukje gaat door de enkele knoop en wordt aangetrokken.

Het resultaat is een mooie en sterke bevestiging van het kunstaas. Deze verbinding heeft me nog nooit in de steek gelaten. Probeer het eerst maar eens goed uit (thuis) zodat je er vertrouwen in krijgt. Meestal gebruik ik een stuk van 75 cm lang en het andere uiteinde van het kunstaas knoop ik aan mijn gevlochten lijn met een Albright knoop die ik zeer goed aantrek alvorens er mee te vissen.

Bij die Albright knoop moet de gevlochten lijn er als het ware samengesmolten uitzien. Anders kan deze bij het vissen nog doorslippen. De knoop afwerken met secondelijm is een extra zekerheid. Als de fluorocarbon lijn nog de neiging heeft om te krullen, omdat die van de spoel komt, dan kan je dit oplossen door ā€˜de fluoroā€™ te verwarmen. Ik gebruik vaak een lederen handschoen om verschillende keer op en neer te gaan, en zo de lijn te verhitten met de ontwikkelde wrijving, een mooi recht stuk lijn is dan het resultaat. Je kan ook je leader boven stomend water houden, ook daar zal het fluorocarbon mooi van strekken.
Kunstaas zoals de Westin Swim, Ć©Ć©n van mijn favorieten, vis ik bijvoorbeeld altijd met zoā€™n n leader en dat gaat uitstekend. Maar ook de Shad Teez vis ik werpend heel graag met fluorocarbon onderlijnen. Met als opmerking dat ik pas begin met bij 16 cm of de grotere versies zoals de 22 cm en de 27 cm. Ik zet dan wel een splitring in het bevestigingsoog van de loodkop om net iets meer ruimte te hebben om de knoop door te halen en voor de beweeglijkheid van de combinatie.

De favoriete allround jerkbait voor Luc is al jarenlang de Westin Swim, heerlijk om binnen te tikken of slidend te spinnen.

Ander Verhaal

Een ander verhaal wordt het als we kleiner kunstaas gaan gebruiken, zoals kleine pluggen en kleine shads Ć³nder de 16 cm. Daar gebruik ik meestal staaldraad met een speld voor. Kleiner kunstaas zou namelijk in actie geremd worden door de toch wel stijve fluorocarbon. Als ik staaldraad inzet dan gebruik ik bij voorkeur een 7X7 strand. Deze is soepel en geeft het kunstaas toch nog de nodige ruimte om te bewegen.

De beste speld die ik tot op heden gebruikt heb voor dit soort onderlijnen is het Poolse type van Dragon, waarmee we ook onze kant-en-klare Westin onderlijnen uitgerust hebben. Deze gaan namelijk moeilijk open, dus ook een roofvis zal deze maar moeilijk open krijgen met het vele kopschudden tijdens de dril. Maak je deze onderlijnen zelf, let er dan goed op dat het staaldraad drie keer door de sleeve gaat alvorens deze dicht te knijpen, zo vermijd je dat het staaldraad doorslipt tijdens belasting.

Als we een stijve onderlijn nodig hebben om bijvoorbeeld een jerkbait te vissen die van links naar rechts gaat, dan zal ik eerder voor een solide titanium onderlijn kiezen. Een trekkracht tussen 80 en 100lbs zal niet veel problemen geven, echter wil ik waarschuwen dat zelfs titanium onderlijnen met regelmaat vernieuwd moeten worden. Er kan een soort metaalmoeheid optreden, ook al zie je aan de onderlijn eigenlijk niets van een beschadiging. Dat is en blijft het addertje onder het gras…

Zo heb ik veel gevist met ā€˜seven strand titaniumā€™ maar heb daar toch de verschillende breuken mee gehad. Het nadeel is dat ze er hagelnieuw blijven uitzien, om na een tijdje gebruiken toch spontaan breken. Dus als ik een soepele onderlijn wil, dan liever 7X7 type staaldraad, daar zie ik tenminste aan wanneer de lijn begint te kinken dat deze aan vervanging toe is.

Hoewel de dril vol met halsbrekende toeren zat, gaf de onderlijn geen krimp; de verbinding tussen hengel en kunstaas.

De hoofdlijn die ik de laatste jaren gebruik op molen en reel is bijna uitsluitend braided PE lijn, de zogenaamde 8-braid lijnen genieten mijn voorkeur. Liefst in een felle kleur zodat ik de lijn goed kan zien. Dit vind ik belangrijk om een kunstaas goed te sturen en zelfs de aanbeten te kunnen blijven zien. Zeker bij het snoekbaarzen, maar bijvoorbeeld ook bij het vissen met shads op snoek, zie je met een fel gekleurde lijn beter wanneer je tijdens het zakken op de bodem aangekomen bent. Deze lijnen zijn zachter, gooien verder, zijn schuurbestendig en wat ik zeer belangrijk vind; ze maken veel minder geluid dan veel grove gevlochten lijnen. Echt een enorm verschil deze PE 8-braid lijnen. Voor kunstaas tot 100 gram gebruik ik graag een 26/00, ga ik voor zwaarder spul dan kies ik vaak voor 30/00 tot 35/00. Een kwestie van een goede finetuning dus.

gerelateerde artikelen

Instagram