MARTIJN DEKKERS – Op onze vierde visdag is het nog iets onstuimiger dan gisteren. De kop van Silda is nu niet meer te bereiken, wellicht dat het in de middag wat beter gaat, maar dat zal eerst nog moeten blijken. Joris staat vandaag bij ons op de Grumpy, met zijn vijven gaan we achter de heilbotten aan.
We varen een stuk richting de wonder-stek van gisteren. Het laatste stuk om de hoek gaan we ons echter niet aan wagen, dat moet je ook niet willen. Ondanks dat de boten het echt wel gaan houden is het geen verstandige keuze door te varen. Een ongeluk zit in een klein hoekje, zeker wanneer je met een mooie vis in de weer bent. We zoeken dezelfde diepte op en alle spinhengels worden voorzien van sandeels.
Vol verwachting klopt ons hart, zeker als we de eerste drift al twee heilbotjes weten te vangen, maar we hebben blijkbaar te vroeg gejuicht. Wat we ook doen, we krijgen geen heilbot meer aan de haak. Sterker nog, er komt op een zeewolfje en gulletje na niets aan boord. Waar het aan ligt weten we niet, echt actief zijn ze vandaag niet en met deze omstandigheden is het ook extra lastig je aas goed te presenteren.
De Lissy en de Nicky liggen vlak bij ons, maar wel iets verder uit de kant, daar komen wel wat heilbotten aan boord, maar wild is het zeker niet. Zij hebben ook beduidend minder last van de valwinden die tijdens de buien over de bergen heen komen. Dat doet ons ook besluiten de driften iets verder van de bergwanden te maken. De diepte is nagenoeg hetzelfde, de vangsten ook, maar de wind wel iets minder.
De aanbeten worden op alle boten wat minder, de vraag of het de moeite om door te blijven vissen speelt bij me op. In het huisje hebben we koffie, een eitje, het is er lekker warm en we zijn gezellig met elkaar. Ik hou het nog even voor me, maar dan laten ook de andere deze gedachte doorsijpelen. We gooien voor vandaag de handdoek in de ring. De onmisbare drijfzak wordt binnengehaald en we zetten koers richting de steiger.
Nu hebben we ook de tijd om de boot weer tiptop in orde te brengen. We ontzouten onze materialen, knopen onderlijnen en doen andere werkjes waar we na lange visdagen niet aan toe komen of ons niet toe kunnen zetten.
De Nicky en Lissy vissen nog even door, maar verschijnen ook gewoon op tijd in de haven. We hebben het geprobeerd, wat gevangen en zijn uitgewaaid. Én er staat vanavond nog een samenkomst op het programma. Cor heeft een speciale ruimte, het Prathus, ingericht zodat alle vissers hier gezellig kunnen samenkomen. Cor heeft prachtig malse, koud gerookte heilbotfilets voor ons gemaakt. Ze smaken perfect rokerig en niet te zout, dank je Cor!
We hebben allemaal ons eigen hapje en drankje meegenomen en keuvelen de hele avond over van alles en nog wat. Uiteraard komen er meer dan genoeg visreis ervaringen aan bod, maar ook diverse andere zaken zoals onze Nederlandse visserijen rollen over de tafel. Er worden zelfs afspraken gemaakt om eens samen vistrips te ondernemen of in Nederland eens samen te gaan vissen. Dat is iets dat je overigens erg veel voorbij ziet komen tijdens groepsreizen. Er zijn al meerdere goede vriendschappen gesloten tijdens georganiseerde groepsreizen!
Bijna iedereen doet rustig aan met de alcohol, we hebben morgen immers weer een visdag op het programma staan. We kunnen niet naar de stekken van de afgelopen dagen, maar in de fjorden valt prima te vissen. Wat de visserij gaat brengen weten we niet, er is ook maar een manier om daar achter te komen…..
