Jerry van Tilborg uit het Vlaamse Berendrecht had drie jaar geleden zijn visboot verkocht. De zeevisser deed dat vanwege de tegenvallende vangsten aan de Belgische kust. Als visser in hart en nieren kreeg hij hier al snel weer spijt van, en schafte zich een mooie grote consoleboot voor de zomermaanden aan om dagtrips mee te maken met het gezin en voor zijn vistrips. De boot kreeg een plek in de haven van Stavenisse aan de Oosterschelde waar het vissen voor hem 40 jaar geleden ooit begon.
De grote vissen
“Na jaren fanatiek op gul, zeebaars en tong te hebben gevist, begon ik weer vanaf de basis om de Oosterschelde-visserij weer te ontdekken en natuurlijk ging ik experimenteren op gevlekte gladde haai en pijlstaartrog, de grote vissen die de laatste jaren zo’n opmars hadden gemaakt in dit water.
Op dinsdag 8 juni ging ik voor het eerst met de nieuwe boot ‘naar buiten’. Ik had mij voor de kering gelegd tussen de vele charters en kon die dag drie gladde haaien vangen. Dat was al een begin, maar het was zeker nog niet goed genoeg.
Springtij
Op maandag 16 juni deed ik poging twee. Weer naar buiten voor de kering en ditmaal met springtij. Om kort te zijn, deze dag vijf verschillende plekken gehad, gigantisch veel stroming, veel vuil en maar één haaitje kunnen vangen. Dat was iets om over na te denken. Ik moest me eerst maar even gaan bezinnen voor ik opnieuw te water zou gaan, want ik deed blijkbaar zeer veel dingen fout omdat andere vissers wel aantallen konden vangen. Na wat info te hebben ingewonnen bij bevriende vissers van de Deltavissers, bleek dat ik steeds op de verkeerde plek gevist had met verkeerde onderlijnen en met het verkeerde aas. Ik viste al twee maal met kweekzagers omdat er in deze periode bijna niet aan steekzagers te komen was, maar die zijn blijkbaar wel ‘zeer’ noodzakelijk. Na deze waardevolle info ging ik het de volgende keer helemaal anders aanpakken.
Krabben
Op vrijdag 23 juli ging voor de derde keer op de haai, maar nu was ik wel voorbereid. Vol goede moed voer ik weer naar buiten voor de kering maar nu op een iets andere plek. Onderlijnen aangepast en na zeer veel moeite, en via oude connecties van vroeger, was ik nu wel aan zeer mooie steekzagers geraakt en had ik zelf voor krabben gezorgd. Al deze aanpassingen betaalden zich direct uit in 15 haaien deze dag, waaronder verschillende 90’ers en wat bijvangst van zeebaars! Kijk, dat begint er al een beetje op te lijken. Het vertrouwen kwam langzaam weer terug…
Het vertrouwen kwam weer terug…
Woensdag 11 augustus; na het succes van vorige keer ging ik er weer alleen op uit. Dit keer vol vertrouwen zeer vroeg naar buiten voor de kering, en mijn plekje was gelukkig nog vrij. De dag begon fantastisch, het was zeer mooi weer en na 5 minuten vissen kwamen al de eerste twee haaien in de boot. Ik viste de laatste twee uren van het afgaande tij en er kwamen geregeld mooie haaien aan boord op de steekzagers en krabben, en de grootste tot dan toe was met 95 cm – een zeer mooie haai. Toen de stroming eruit ging kreeg ik een aparte aanbeet en mijn eerste pijlstaartrog van dit seizoen kwam aan boord. Ongelooflijk maar waar, maar 25 minuten later had ik er nog drie bij gevangen!! Vier roggen op een half uurtje, ik wist niet wat me overkwam! De vissen voorzichtig en netjes behandeld, en geprobeerd om er mooie foto’s van te maken wat in je eentje niet gemakkelijk is. Mijn dag was natuurlijk allang geslaagd, maar de kers op de taart moest nog komen. Toen de vloed er al terug goed in zat en mijn zagers al op waren, was ik aan de laatste krabben bezig. Opnieuw was er een mooie aanbeet op de wapperlijn en ik voelde direct dat geen kleintje was. De haai zwom gewoon tegen de sterke stroming in en ging stil onder de boot hangen, en schoot dan weer van links naar rechts. Uiteindelijk kreeg ik hem voorzichtig van de bodem en kwam hij boven. Aan zijn lengte te zien dacht ik in eerste instantie aan een ruwe haai. Poging 1 en 2 met het scheppen mislukte, maar bij poging 3 kreeg ik hem gelukkig toch (alleen) in het net. Wat een torpedo was dit zeg? Loeizwaar en na meting was hij 123 cm op het meetlint! Wat een topdag. Ik sloot de dag af met 13 haaien, waarvan de grootste die 123 cm, en met vier roggen! Met een big smile voer ik terug naar de haven.
Een exemplaar van 123 cm!
Op zaterdag 21 augustus voer ik weer uit. Na het succes van de vorige keer dacht ik dat het niet gekker kon worden, dus de verwachtingen waren iets minder hoog. Maar het ging opnieuw een topdag worden. Ik had de onderlijnen nog wat verbeterd, iets meer steekzagers en krabben meegenomen, en nog een experimentje met wat ander aas – wat zeer goed uitpakte. Om het kort te houden, vandaag ook weer een dag met een gouden randje. Eindstand 25 haaien met verschillende 90’ers en weer één rog.
Pijlstaartrog! “Wees gerust, ik weet hoe ik met deze rog en zijn stekel om moet gaan…” aldus Jerry.
Mijn ‘experiment’ van dit seizoen was uiteraard allang geslaagd met voldoende haaien van groot formaat en met vijf roggen, en ik genoot weer volop van mijn Oosterscheldevisserij. Het was inmiddels al later in het seizoen, maar op 25 september ging ik het gewoon nog een keer proberen. Ik verwachtte dat de meeste haaitje al vertrokken waren naar hun winterplaatsen. Het tegendeel bleek echter waar. Ze zaten er nog. Enige nadeel was dat ook de (kleine) wijting er alweer was en die rakkers vraten samen met de steenbolken, heel wat aas van de haak. Op deze laatste visdag kreeg ik desondanks toch nog 14 haaitjes gevangen, maar helaas geen grote – de meeste tussen de 60 en 70 cm. En nu? Ik kijk alweer uit naar volgend jaar!”
Tot volgend jaar!
