PIETER BEELEN – Zoals bij zoveel mensen het geval was, hakten de Covid perikelen er zwaar in bij Pieter Beelen en zijn vriendin Lia. Zodra de nare tijd van de lockdowns en reisbeperkingen voorbij was, boekten ze dan ook meteen een vakantie buiten Europa. De Amazone fascineerde hen al heel lang: een super oud groen en divers ecosysteem dat leven uitademt maar dat het tweetal enkel van natuurdocumentaires kende. In 2022 trokken ze dan ook naar Peru om er deze bijzondere plek op onze planeet aan den lijve te ondervinden. In deze bijdrage kunnen jullie lezen over dat spannende avontuur.
Ik ben een soortenjager in hart en nieren maar targets wil ik niet stellen voor de trip. Waar moet je beginnen met schattingen die oplopen tot wel vierduizend vissoorten in het stroomgebied van de Amazone rivier? Of toch eentje: de piranha. Daar droom ik al van kinds af aan van. Met deze ‘blankvoorn van de Amazone’ als enige target zijn de verwachtingen niet hoog en kan de vangst enkel meevallen. September 2022 is het zover en vertrekken we voor drie weken naar Peru. We vliegen op Lima om vervolgens een taxi naar Pucusana – een totaal niet toeristisch vissersdorp – te nemen. Hier willen we even bijkomen van onze jetlag. We zien zeeleeuwen, aalscholvers met rode snavels en zelfs pinguïns! Het is winter en de zee is ruw, maar toch kunnen we met een schippertje de zee op en weet ik zes nieuw soortjes aan mijn ‘lifelist’ toe te voegen. Lia geniet intens van de hoge deining.
Dit is een premium artikel.
We vervolgen onze reis naar Cuzco, de oude Inca hoofdstad en toeristentrekpleister van Peru. We lopen meerdere Incatrails in het spectaculaire Andesgebergte en steken daarbij twee keer de machtige Apurimac rivier over. Deze rivier heet letterlijk vertaald ‘rivier die spreekt’ omdat de Incas de rivier ook van grote afstand al konden horen. Samen met de Urumbama rivier vormen ze verder stroomafwaarts de welbekende Amazonerivier. Nog voordat we de rivier voor de eerste keer oversteken wijst onze gids ons op wat planten die langs het pad groeien. Hij houdt een rottend blad omhoog waar tot zijn schrik een made uit valt. Ik duik er tot zijn grote verbazing meteen bovenop, peuter nog wat extra maden uit een blad en stop ze in een ziplock. “Perfect bait”, roep ik enthousiast. Deze maden leverden me naderhand twee nieuwe soorten op en de vangdrang was weer even bevredigd. Na het zien van prachtige Incabouwwerken en indrukwekkende wandelroutes, vervolgen we onze reis naar Iquitos, de toegangspoort van de Amazone. Alleen al bij het idee krijg ik kriebels in mijn buik.
DE TOEGANGSPOORT
Hier in Iquitos is het veel benauwder dan in de Andes en voel je gelijk het jungleklimaat. Na een hectische rit in een motortaxi komen we aan bij een zijrivier van de Amazone. We hebben dit plekje via Google Maps gevonden en de bestuurder van de motortaxi zover gekregen om ons ernaartoe te brengen. We komen in een heel arme wijk terecht, genaamd ‘Belen’. Ik smijt wat plakken brood in het troebele water en zie meteen kringetjes. Met een vaste hengel vang ik al snel wat meervalsoortjes en tetra-achtige visjes. Meteen na het ingooien volgt een flitsende beet. Ik kan mijn verbazing niet onderdrukken. Het is een heuse mini redbelly piranha. Op brood! Wie had dat gedacht? Ik bekroon de taxichauffeur tot ‘piranha taxi’ en hij lacht trots. Zo, deze target is
