WILLEM KWINTEN – Jullie kennen het allemaal wel. De ene keer kan je niets fout doen en vliegen de aanbeten je om de oren, maar de keer erop is het helemaal dood en is er geen karper te bekennen. Dat is makkelijk te verklaren en dat ga ik in dit artikel voor jullie doen. Is er dan één succesformule? Nee, maar er zijn wel een paar aanpassingen die je op die dode momenten toch een aanbeet of twee kunnen opleveren.
Ik neem je mee Naar mijn laatste sessie voordat ik dit schrijf, in het zuiden van Frankrijk op een bekend bakkenwater. Twee keer eerder beviste ik het water en beide keren waren erg succesvol. Deze keer echter duurde het lang. Erg lang. Ik deed precies hetzelfde als de vorige keer dus waarom kreeg ik nu geen beet?
Het was half september, in zuid Frankrijk. In de tas zaten enkel korte broeken, T shirts
en zonnebrand. We verwachten natuurlijk te bakken in de zon, maar bij aankomst belande we in een koude oostenwind met dagtemperaturen van net in de 20 en in de nacht zelfs onder de 10 graden Celsius. Bar koud voor zomer in deze regio, terwijl het de week ervoor nog ruim 30 graden was. Deze koude omslag had natuurlijk een grote impact op het gedrag van de karpers.
Hoe dieper hoe beter?
De stek waar ik zat was erg ondiep, met dieptes tot maximaal 4 meter. De vangsten op andere stekken waren ook erg matig, met uitzondering van de stekken die dieper dan 6
meter waren. Daar werd nog wel wat karper gevangen. Ondieper water koelt natuurlijk snel af met de koude wind. Duidelijk was dat de karpers dieper water opzochten waar nog
wat warmte van de weken ervoor te vinden was.
Toch had ik wel vertrouwen dat het goed ging komen, al was het dit keer wat meer
geduld hebben dan ik gewend was. Al mijn lijnen waren boven water geclipt met mijn eigen WK Clips. Daarmee kan je de lijn boven water opspannen en vanaf de clip met een slap lijntje naar de rig vissen. Geen enkele lijndruk op de hele stek waardoor de karpers vrij de zone binnen kunnen zwemmen. De temperaturen liepen langzaam weer op en na inmiddels
4 dagen zonder een karper te hebben gezien kwam eindelijk een van de hengels tot leven, die richting de dichtstbijzijnde diepe zone lag.
