Zeebaarsvissen is hot. Niet verwonderlijk, want de vis is beresterk, mooi om te zien en ook nog eens een echte uitdaging om te vangen. En over vangen gesproken; dat kan middels ongeveer alle mogelijk denkbare technieken. Laat Mourat Akkouh daar nu een specialist in zijn.

Mourat met een baars op de pier…

 

Dit Artikel van Toen verscheen eerder in Beet juni 2018.

 

Hoe ben je ooit begonnen met vissen?

Ergens rond mijn 16^e kocht ik een goedkoop Lidl-achtig telescopisch strandhengeltje voor de zomervakanties in Marokko. Eigenlijk zat ik alleen maar een beetje te klooien om die lange zomervakantie door te komen. Ik viste daar met restantjes sardines of pulkte schelpjes van de rotsen en ving dan voornamelijk kleine zeebrasems.

Op de Noordpier…

 

Hoe ben je bij de zeebaars terecht gekomen?

Ongeveer 12 jaar geleden kreeg ik voor de zomervakantie naar Spanje opeens visdrang. Ik wilde dat gevoel van het lekker achterover zitten in de zon en staren naar mijn hengel weer terug krijgen. Ik schafte een wat professionelere uitrusting aan en ging naar de lokale hengelsportzaak voor wat tips en kweekzagertjes. Ik ging vissen bij een monding van een riviertje in de volle zon. Eerst ving ik een paar grondeltjes, daarna kreeg ik een felle tik op mijn hengel. Tijdens de dril komen er wat omstanders om me heen staan. Volgens hen heb ik de jackpot te pakken, namelijk ‘robalo’ (Spaans voor zeebaars). De verhalen die zij mij vertelden over deze soort maakte mij erg enthousiast.
Er werd vooral over kilo’s gesproken en dan heb ik het over vissen van 8 tot 10 kilo! Die kon je hier vangen, maar dan moest er wel stroming staan. Zo vertelden de locals. Bovendien zou je ervoor in de nachtelijke uren moeten gaan vissen. Bij terugkomst van mijn vakantie ging ik mij verdiepen in de zeebaars.

Ik had nooit gedacht dat de zeebaars hier in Nederland te vangen was. Ik dacht van de Noordzee dat hij altijd vies was, voornamelijk door de beelden die ik op tv zag van het troebele water. Als ik dit eerder had geweten, dan was ik al op mijn 16^e  begonnen met zeebaarsvissen. De aantallen die je hier kan vangen zijn abnormaal hoog. Mijn eerste Nederlandse zeebaars (54 cm) heb ik op een dobber gevangen op de Noordpier te Wijk aan Zee tijdens mijn eerste sessie zeebaarzen. Toen wist ik het: dit ga ik vaker doen!

“Toen wist ik het: dit ga ik vaker doen!”

 

Wat maakt zeebaars voor jou zo mooi?

Qua uiterlijk is het al een mooie zilveren vis. Het mooie aan de zeebaars is de sluwe, brutale, keiharde aanbeet die je elk moment kan verwachten. Reken maar dat je dan adrenaline voelt!

 

Wat is jouw favoriete methode voor zeebaars? Is die dan ook het meest effectief?

Pff, dan toch maar het vissen met de combinatie van pilker en twister, al is dat niet het meest effectieve. De shad is en blijft de meest effectieve manier om zeebaars te verleiden. De combi pilker-twister met het zogenaamde ‘fast stop and go’ vissen, waarbij je de pilker met twister snel binnenvist – maar niet helemaal stil laat vallen, is mijn favoriet. Je houdt altijd een klein beetje beweging en dus actie in het kunstaas, dan krijg je de hardste dreunen die je maar kunt krijgen! Zet je slip maar alvast open.

 

Hoe ziet een visseizoen er voor jou uit?

Ik hoop toch op minimaal een 70’er, haha! Ik ben tevreden als ik op elke methode een zeebaars heb gevangen. Ik vis voornamelijk in het havengebied van IJmuiden en dat is qua formaat maar een fractie van het Europoortgebied. De stromingen zijn afhankelijk van het getij en een gemaal. Het voordeel van dit kleinere gebied is dat de zeebaars hier wat geconcentreerder ligt dan in Rotterdam. Mede dankzij warm waterstromingen van Tata Steel, de sluizen en de gemalen. Het mooie van IJmuiden is dat je op verschillende soorten stekken verschillende methodes kunt toepassen. Je kan bij de gemalen vissen met shads op snel stromend water, je kan bij de sluizen en Noordpier goed met pluggen gooien en je kan op beide pieren goed ook vissen met weedless shadjes, slugs en pilkers, om maar wat opties op te noemen…

“Elke stek heeft zijn geheimen en vereist een andere aanpak.” 

 

Waar voldoet de ideale zeebaarsstek aan?

Elke stek heeft zijn geheimen en vereist een andere aanpak. Bijvoorbeeld op de binnenwateren heb je kleinere stenen op de bodem met een drop-off en op de pieren van IJmuiden heb je te maken met blokken van 2 bij 2 meter die direct schuin aflopen naar de bodem. Het belangrijkste dat een stek moet hebben is dat de stroming er wordt onderbroken, zodat de zeebaars vanuit een hinderlaag kan aanvallen. Hier kan je de zeebaars een groot deel van het seizoen vinden.

 

Wat is je favoriete getij en waarom?

Laag, omdat ik ervan houd om te waden. Op zich maakt het niet uit voor mij. Ik kijk eerst in welk deel van de maand we leven. Is het doodtij of springtij en daarop baseer ik met welk getij ik ga vissen. Stel mijn werk laat het niet toe, dan zal ik het moeten doen met het getij van dat moment. Als ik dan blank, dan was dat weer een goed leermoment.

 

Wat vind jij van de regelgeving (toentertijd catch & release – red.)?

Ik vind het persoonlijk wel een goede regelgeving voor nu. Je kan beter te vroeg aan de bel te trekken dan te laat. Ikzelf nam ook wel eens een zeebaars mee, maar ik kan makkelijk mijn hobby beoefenen zonder vis mee te nemen. Ik vind ook dat het zeebaarsbestand even rust moet krijgen om te groeien. Jammer genoeg geldt deze regel niet voor alle partijen. Ik had liever een tijdelijk verbod gezien voor alle partijen. Dus ook de beroepsvissers.

 

Wat is je grootste zeebaars en beschrijf eens hoe je die ving?

Mijn grootste zeebaars (86 cm, rond de 5,5 kilo) heb ik ’s nachts gevangen met een dobber op de Noordpier te Wijk aan Zee. Ik kwam laat thuis van mijn werk en deed de koelkast open, daar zag ik nog wat zagers van drie dagen oud. Ik hoefde niet na te denken, pakte mijn spullen en weg was ik. Ik had geen zin om de Pier helemaal af te lopen. Nog geen 50 meter van de parkeerplaats gooide ik mijn dobber met 5 zagers eronder in een klein stroomnaadje. En dat herhaalde ik 6 keer. Ik was afgeleid door wat hard pratende mensen vanaf de parkeerplaats en keek richting de parkeerplaats. Toen ik me omdraaide zag ik mijn dobber niet meer. Mijn lijn was slapgevallen, ik draaide wat lijn naar binnen en vast zat ik. ‘Heh?’ dacht ik. En toen begon het geweld…

 

Welke (vis)dromen wil je nog waarmaken?

Zeebaarsvissen in Japan, gestreepte zeebaars vangen aan het Cape Cod Canal en aan het strand in Amerika. Daarnaast zou ik nog wel eens een leerfish of queenfish willen vangen.

“Elke stek heeft zijn geheimen en vereist een andere aanpak.”