REDACTIE – Als iemand een Nederlands record breekt, dan is dat zeker interessant, zeker als het mogelijk de allergrootste vis betreft die ooit in Nederland werd gevangen. Maar als iemand dat kunstje twee keer flikt, dan leek het ons de hoogste tijd om die man te interviewen! Paul Breems is zijn naam, geboren en getogen in Nijmegen, en we gingen met hem in gesprek. Het resultaat daarvan kunt in deze bijdrage lezen…
Ik begin maar met de meest voorspelbare vraag in een interview: vertel eens iets over jezelf… En hoe is het allemaal begonnen voor je?
Ik ben Paul Breems, 44 jaar oud, geboren in Nijmegen en trots op mijn stad. Ik ben getrouwd, heb een dochter van 13, en run een eigen bouwbedrijf. Dat is nogal druk, zoals je je kunt voorstellen, zeker in combinatie met mijn hobby. Daarom vis ik vooral ’s nachts, zodat ik ook tijd kan maken voor mijn gezin en mijn werk. Eigenlijk kom ik echt uren in een dag te kort…
Ik ben opgegroeid in het Waterkwartier in Nijmegen, vlakbij de Waalhaven. Daar begon ik als jong ‘menneke’ met de vaste stok te vissen, samen met de oude garde uit de buurt. Daar zat ik altijd bij. Mijn broer was een voetballer, maar mijn interesses lagen elders: ik was een visser en een karateka. In mijn jeugdjaren deed ik mee aan viswedstrijdjes van HSV De Voorn, in het Meertje.
Toen ik wat ouder werd, ontwikkelde ik me verder. Vanaf mijn achttiende ben ik karpervisser geworden, en dat heb ik jaren gedaan. Elk jaar ging ik twee keer per week naar Frankrijk, eerst op betaalwateren, maar al snel schakelde ik over op rivieren. Op een gegeven moment kreeg ik echter een gezin, en toen werd het lastiger om vissen met mijn nieuwe rol te combineren.
In het begin nam ik mijn kleine gewoon mee naar het water, en mijn vrouw viste ook mee: we visten samen. We gingen weekendjes op pad, met z’n drieën of met andere stellen, bijvoorbeeld naar België, op het Kempisch kanaal en andere grote wateren.
Hoe ben je bij het meervalvissen terechtgekomen?
Na verloop van tijd ben ik gestopt met karpervissen en ging ik mee met mijn maat, snoekvissen. Dat was lekker: op zondag of na het werk even een tasje en een hengeltje meenemen en wat vrije uren struinen. Een poosje heb ik een boot gehad, maar dat traileren was me toch te veel gedoe.
Toen zei mijn maat: “Je moet eens een bellyboat kopen!” Dat heb ik gedaan, maar na een halve dag wou ik dat hele ding in de container flikkeren. Ik kreeg dat geflipper maar niet onder de knie. Maar toen kreeg ik op het internet berichten te zien…
