Het boegbeeld van witvissend Nederland is Jan van Schendel, een specialist pur sang. Met dit icoon trekken we door Nederland voor de mooiste visstekken en dan liefst in een stedelijke omgeving. Zo zijn steden als Amsterdam, Dordrecht, Rotterdam, Breda inmiddels de revue gepasseerd. Nu was het tijd voor een meer dorpsachtig karakter, de Blankershove in Oud Gastel. 

Tekst Jan van Schendel, foto’s en film redactie

Ik heb erg naar vandaag uitgekeken. Eindelijk kan ik dan zelf aan de slag op dat leuke water waar we laatst een jeugdclinic hebben gegeven. Tijdens deze vaste hengel clinic werd er echt leuk vis gevangen. Met name kleine vis, maar af en toe toch ook bliek, brasem en giebel! Grotere vissen werden regelmatig gehaakt, maar die waren onhoudbaar aan dat fijne materiaal. Ik dacht dat dit beter moest kunnen en dus wilde ik erg graag terug naar dit water, maar dan gewapend met feedermateriaal zodat ik ook die powervissen zou kunnen temmen.

Strijdparcours

De Blankershove in Oud Gastel is een prachtig viswater dat zo’n 15 tot 20 jaar geleden is gegraven als retentiewater voor de woonwijk die hier is gebouwd. Je kunt dit soort wateren overal in Nederland tegenkomen. Natuurlijk volgde er snel een visuitzetting en zo is er hier een prachtig en divers visbestand met volop voorns, blieken, brasems, giebels, karpers en zelfs grote roofbleien ontstaan!

De Blankershove wordt beheerd door HSV ’t Bliekske uit Oud Gastel, maar is opgenomen in de landelijke lijst van viswateren. Iedereen die in het bezit is van een Vispas mag er dus vissen! Je vist hier aan de rand van een woonwijk, houd dus rekening met de omwonenden. Het is een schitterend viswater waar jong en oud terecht kan om te komen vissen, laten we dat vooral zo houden! Lees het geldende reglement en houd jezelf eraan, zo blijft deze prachtige plaats voor iedereen toegankelijk.

Hoe dan ook besluit ik om vandaag een van de smallere gedeeltes van dit meer te bevissen. Zo kan ik strak tegen de overkant, vlakbij de overhangende struiken vissen. Juist onder die struiken verwacht ik dat het barst van de karpers en giebels, het hoofddoel vandaag. Mijn aanpak is echt op karpers en giebels gefixeerd, maar of dat ook gaat lukken moet vandaag gaan uitwijzen.

De omschakeling

Ik start de dag met de methodfeeder, een geijkte methode om giebels en karpers te strikken. Ik maak een methodvoertje van Sonubaits aan en als haakaas heb ik vandaag keuze uit miniboilies, pellets, dode maden en mais. De verhalen die ik over deze vijver hoor zijn erg goed. Met name met de methodfeeder zou een netje vis vangen geen probleem moeten zijn… Wat heet, de laatste tijden is daar hier extreem goed mee gevangen. 

Dan dient zich iets aan wat we maar wat vaak terugzien bij het vissen. Met hoge verwachtingen heb je een heel plan uitgestippeld, de vissen springen nog net je net niet in, maar vervolgens lijkt het resultaat vies tegen te vallen. Met andere woorden, wat ik ook probeer, niets lijkt te werken met de methodfeeder. Ik kom niet verder dan wat lijnzwemmers en een schitterende giebel. Verder gebeurt er niets.

En dat is niet wat ik had verwacht. Om een lang verhaal kort te maken, ik geef de methodfeeder twee uur de kans, waarna ik de stellige indruk krijg dat het anders moet. Ik besluit om met een schuivende, standaard voerkorf te gaan vissen in combinatie met een iets langere onderlijn. Op de haak rijg ik wat wormen, het voer laat ik hetzelfde, ik voeg er alleen wat geknipte wormen aan toe. Het resultaat laat niet lang op zich wachten. Sterker nog, het levert een immens verschil op met de situatie van zojuist.

Vanaf het moment dat ik de eerste worp maak staat mijn hengeltop niet meer stil. De top beweegt niet door de vurig gehoopte karpers en giebels, maar door wat kleinere vissen. Heel af en toe een wat grotere brasem, maar vooral blieken. Stuk voor stuk prachtige, zilverkleurige, puntgave blieken. Echt fantastisch mooie vissen!

Experiment

Echt bizar hoe groot het verschil is met eerder vandaag. Ik vang plots echt goed! Als extra experimentje monteer ik een onderlijntje met een hair waar ik de wormen op rijg. Om heel eerlijk te zijn komen de ge-hair-rigde wormen niet echt uit de verf. Ik kan eigenlijk weinig verschil merken tussen deze montage en de montage met de wormen direct op de haak. Met beide methodes mis ik wat aanbeten, maar ik denk dat dit vooral komt doordat de vissen op de stek aan de kleine kant zijn. Zo’n zelfhakend systeem met een hair rig komt toch het best tot zijn recht als de te vangen vissen net een slag groter zijn. Zo blijkt nu.

Later in de sessie schakel ik na verloop van tijd toch weer terug naar de montage waar ik mee begonnen ben; de method feeder. Het is nu al wat later in de middag en het zou zo maar kunnen zijn dat de grotere vissen nu wel beter azen. Vrijwel meteen vang ik nog een schitterende giebel en helaas verspeel ik er ook nog een. Die snelle actie is natuurlijk hoopvol. Maar toch blijft het bij die twee aanbeten, ik krijg nog wat lijnzwemmertjes maar actie waarop ik moet reageren blijft uit.

En eigenlijk is dat ook wel logisch. Dit water is ontzettend ondiep en warmt om die reden snel op. Tijdens warme dagen als vandaag azen de vissen dan toch vaak het best wanneer het wat koeler is, in de vroege ochtend en late avond dus. Deze hitte heeft absoluut effect op het aasgedrag van de vissen, maar toch beleef ik een ontzettend leuke dag hier. Ik vang weliswaar niet waar ik voor gekomen ben. Maar langzaam maar zeker vult mijn leefnet zich met mooie blieken en ben ik toch tevreden aan het eind van de dag. Die karpers en giebels komen de volgende keer wel weer.

Pook

Voor deze visserij heb je absoluut geen poken van hengels nodig. Het tegendeel juist eerder. Hengels met een zachte actie werken veel beter en fijner. Mijn 3,30 meter JVS Patriot is zo’n hengel, een genot om mee te drillen! Verder is het aan te bevelen om met nylon te vissen. Zeker in geval van methodfeederen en giebels en karpers is beetregistratie geen enkel punt. De vissen haken zichzelf en je hengel wordt zowat van de steun getrokken. Dan is dat beetje demping van die nylon lijn wel zo fijn!