MARTIJN DEKKERS – Dagelijks een nieuwe update van het Hart Heilbot Fishtival, vandaag Dag 2. 

Gisterenavond exact 23.30 uur arriveren onze laatste koffers. Eindelijk kunnen we onze materialen in orde maken. Bij de meeste huisjes schijnt er nog laat licht door de ramen. Ik ben erg benieuwd wie er morgenochtend om 6 uur op de steiger staat en wie besluit wat langer te blijven liggen.

Mike en ik hebben om 6 uur afgesproken, maar we zijn niet de enige zo vroeg op de steiger. Het halve kamp staat te popelen te beginnen met vissen. Ik heb sterk het idee dat de meeste nog vroeger zouden vertrekken als dat mogelijk was, maar met de boten op pad in het donker is uit den boze. Mike en ik staan vandaag met tweeën op de boot. Mike heeft een duidelijk doel: heilbot en niets anders. We starten de dag met het vangen van koolvissen, het liefst ergens rond de 25 á 30 cm die zijn perfect te gebruiken als aas voor de heilbotten, maar ook een flinke kabeljauw is er niet vies van.

Vlakbij de ingang van de haven leggen we de boot stil en laten de verenlijntjes zakken. De eerste vis van deze trip is gelijk een mooie pollak, gevangen aan een klein veertje. De koolvisjes blijken hier niet thuis, we varen door naar de volgende stek, daar zitten genoeg mooie aasvissen, maar er loopt ook geregeld een kabeljauw tussendoor.

Het is Maarten Daniels die de heilbot-spits afbijt, hij weet de eerste heilbot te vangen en dat terwijl hij nog maar net aan het vissen is. Met een heilbot van 128 cm heeft hij direct een mooie vis te pakken. Wij hebben de aasvissen nog niet laten zakken. Goed gedaan Maarten!

De stek die we gisterenavond hebben uitgekozen blijkt toch wat lastiger te bevissen dan verwacht, de wind is wat gedraaid en de driften niet optimaal. Dat geldt eigenlijk voor heel veel stekken. Het was zoeken naar ondiepe platen die in de luwte lagen, dat is een beperking in de visserij, maar we moeten het er mee doen.

Na zoek en vaarwerk komen we terecht in een, op het eerste gezicht, dood hoekje uit. Toch doet de boot exact wat we hopen.

Mike vist met een welbekend sleeploodje en een aasvis, ik kies voor een fireball met aasvis. Iets actiever en zo spreiden we de kansen wat. Naast deze twee hengels hebben we ook nog een spinhengel bij ons. Hier hangen shads in de speld.

Er ligt genoeg aasvis tegen en net boven de bodem, de grote rovers kunnen haast niet ver weg zijn. Er volgt dan ook al snel een aanbeet, helaas zet deze niet door, maar even later is het wel raak bij Mike. Zijn shad wordt vol gegrepen door een heilbot, na een potje touwtrekken kan hij geland worden.

Daarna blijft het even rustig, we zien nog een heilbot onze aasvis tot aan de boot volgen, maar deze haakt af wanneer hij ons ziet. Aan het einde van het afgaande water krijg ik mijn kans, de top kromt zich tot het water en ik sla aan op een stevige vis. Kopschuddend weet hij zich even later van de haak te ontdoen. Wat we ook proberen, deze aanbeet was de laatste van de dag, het wordt alleen maar moelijker, zelfs een kabeljauw vangen blijkt erg lastig!

Tegen 18 uur komen we terug aan in de haven, dan blijkt het dat er grote verschillen zijn qua vangsten. De ene boot kreeg geen enkele aanbeet terwijl er op andere boten drie of vier heilbotten aan boord komen. Team fireball is spekkoper met vier heilbotten, waarvan de grootste de 145 cm aantikte! Toch bleek dit niet de grootste vis van vandaag te zijn, Arne Braams, wist er zelfs een van 154 cm te vangen. Deze kneiter zag hij zijn aasvis volgen tijdens het binnen draaien. Op het moment dat hij zijn aasvis snel liet zakken dook hij hierachter aan en schoof er direct overheen.

Hoewel we vandaag met zijn allen 15 heilbotten hebben weten te vangen met een aantal flinke jongens ertussen kunnen we niet spreken van een topdag. Op deze locatie worden dit soort dagen bestempeld als minder goede dagen. De komende dagen zal de wind nog verder afzwakken en zijn ook de verder gelegen stekken te bereiken, wat dat gaat brengen weten we niet, maar we zijn er helemaal klaar voor.