PASPOORT
Naam: Robert-Paul Wolters
Woonplaats: Dordrecht
Werk/beroep: Docent Kunst & Design
Wanneer en hoe ben je begonnen met vissen?
Toen ik 6 jaar oud was verhuisde ons gezin naar Oudenbosch, in West-Brabant. Pal achter ons huis liep een sloot, het Spui. Hier ving ik na schooltijd mijn eerste voorns en brasems. Later ook karpers. Snoek zwom er niet. Althans, dat dacht ik. Totdat ik er tijdens het testen van een spinnerbait opeens een snoek ving. Ik zal toen een jaar of 17 zijn geweest. Ik heb er sindsdien ook veel op snoek gevist. In de regio heb ik ook veel gevist: met mijn eerste bootje op de Mark en Dintel en ook met de belly-boat heb ik veel in kaart gebracht, van Bergen op Zoom tot Breda en later ook Dordrecht.
Kun je nog wat vertellen over je eerste roofvisvangst?
Mijn eerste snoek ving ik toen ik 12 was. Mijn broer is een stuk ouder en hij vond het hoog tijd dat we eens ‘echte’ vissen gingen vangen: snoeken dus! Op een waterkaart van Brabant vonden we de geschikte stek, in de polders achter Kruisland. Op een dieplopende Shadrap imitatie en een telescoophengeltje van Silstar klooiden we maar wat aan, en zo werd deze eerste snoek gevangen. Het was geen slechte snoek met 88cm. Het zou nog lang mijn persoonlijk record blijven.
Inmiddels heb ik ook enkele echte monsters gevangen. Het is geen kwestie van moeten, wel van willen!
Welke vangst is jou het meest bijgebleven?
Oei, dat zijn er vele! Ik ben iemand die bijna alle vangsten onthoudt. Toch zijn er wel een paar hele bijzondere momenten geweest. Ik ben blij dat ik deze momenten heb kunnen delen met enkele goede vismaten, waarbij ik toch vooral Sander Paans en Thijs van der Sanden wil noemen. Een bijzondere anekdote was een eerste editie van de roofvisforum visdag, jaren terug op het Eiland van Maurik. Tijdens de lunch had nog niemand echt denderend gevangen.
“Als snoeken zo groot worden krijgen ze echt een heel andere bouw.”
Thijs en ik grapten nog dat we het rustig aan hadden gedaan, maar dat we na de lunch wel ‘even een 120+ zouden vangen’. Het ongelooflijke gebeurde: een kwartier later werd de softbait van Thijs onderschept door een vis van 122cm. De eerste 120+ die we samen vingen. Die vis maakte waanzinnige indruk. Als snoeken zo groot worden krijgen ze echt een heel andere bouw, meer massa, en met zo’n diepe gleuf tussen de ogen… Waanzinnig mooi! Ik heb mazzel gehad sindsdien zelf ook een mooi aantal snoeken van dat slag te vangen.
Samen met vismaat Thijs op weg naar nieuwe avonturen.
Wat is voor jou de charme van roofvissen?
De charme zit hem in het jagende en zoekende karakter van de kunstaasvisserij. Kunstaas inderdaad, je zal mij nooit met dood aas in de weer zien. Juist in de visserij met kunstaas kun je heel veel van jezelf leggen. Door keuzes te maken en de juiste techniek te combineren met een doordachte tactiek, kun je succes vaak afdwingen. Of er volledig naast zitten. Dan is het de charme om toch door te zetten, vertrouwen te houden, jezelf niet uit het veld te laten slaan als ’s avonds op Facebook blijkt dat veel anderen de code wel gekraakt hebben. Los daarvan: roofvissen is voor mij geen individuele visserij. Je deelt het samen met een vismaat, ik althans wel. Het samen delen van ervaringen en het smeden van nieuwe plannen is voor mij een wezenlijk onderdeel van de charme.
Wat is je favoriete soort en welke techniek vind je het leukst?
Qua soort staat snoek op eenzame hoogte. Gevolgd door grote baars, forel, zeeforel… Gek genoeg staat snoekbaars wat lager op mijn lijstje. Ik hou niet zo van verticalen. Ik kan het wel en pas het ook toe, maar als resultaat te lang uitblijft dan vind ik het al snel saai. Juist in de actieve visserij van het werpen met kunstaas vind ik veel plezier. Of dat nu met jerkbaits, grote spinners, softbaits of streamers is (al dan niet met de vliegenhengel) is me om het even.
De snoek staat torenhoog op mijn lijstje.
Wat is het gekste wat je ooit aan de waterkant hebt meegemaakt?
Lang geleden huurden Thijs en ik nog wel eens een bootje bij het Twiske, boven Amsterdam. Een prachtig snoekwater voor de actieve visserij. Bij dit natuurgebied zit een nudisteneiland met een nogal… bedenkelijke reputatie. We maakten een drift langs dat eiland terwijl we onze spinnerbaits langs het fonteinkruid visten, toen plots een man op de punt van het eiland stond die poedelnaakt, ehm… ‘op een bijzondere manier met zichzelf bezig was’.
““GATVERDAMME!!!! DE VUILE VIEZERIK!”. Die man schrok zich een hoedje en zag ons…”
Ik fluisterde naar Thijs: “Niet meteen kijken hoor, maar die vent daar staat met z’n, ehm…” Thijs reageerde meteen: “WAT??”, draaide zich direct naar de man die op 25 meter afstand van ons stond: “GATVERDAMME!!!! DE VUILE VIEZERIK!”. Die man schrok zich een hoedje en zag ons, waarna Thijs in zijn gezicht schreeuwde: “JA JIJ JA!!! GADVERDAMME!!!”. Ik ben iemand die dergelijke beschamende situaties liever uit de weg gaat, maar Thijs gooit zoiets er impulsief uit. Ik rolde letterlijk over de bodem van de boot van het lachen. Dat lachen, dat doen Thijs en ik nog vaak genoeg. Maar we zijn nooit meer naar het Twiske geweest.
Wat is jouw favoriete kunstaas?
Ik ben nu een jaar of 4 verbonden aan het merk Westin. Ik heb daarom de kans om veel met hun producten te vissen. Het zal niet verbazen dat daar enkele van mijn huidige favorieten tussen zitten. Voor het trollen vind ik de grote Mike the Pike ontzettend goed. Voor het werpen zijn de Monstervibe en Monsterfly favoriet in de zomer. Mijn absolute favoriet is de Monsterteez van 22cm. Dit is een slanke, bulldawg-achtige softbait met grote twisterstaart. Vooral de Baltic Pike kleur vind ik erg mooi. Je ziet hem maar weinig langs komen in vangstverslagen, misschien omdat men liever met shads met schoepstaart vist? Het is in elk geval een topper die erg veelzijdig gevist kan worden. Los van de producten van Westin vis ik ook graag met de jerkbaits van Rob Kraaijeveld, zoals de Whopper, Striker en Torob, en enkele Amerikaanse modellen jerkbaits, zoals de Hellpuppy en Trueglide Guppie.
Wat is je grootste blunder tijdens het vissen geweest?
Ik blunder wat af. Hengels breken, kunstaas tegen bruggen gooien, de boot traileren terwijl de stop nog niet in de boot zit… Ik vermoed wel eens dat ze mij hebben gekozen als prostaffer omdat ik alles altijd kapot krijg, niet omdat ik zo goed kan vissen. En dan natuurlijk nog al die verspeelde vissen. Een daarvan, een oudje alweer, staat op film en zal vast wel bekend zijn bij sommige lezers. Een winderige dag, in de luwte van een eiland op het Veluwemeer, schuift er zomaar een gigant van een snoek over mijn spinner. En die rolt er tijdens de dril ook zomaar vanaf. Achteraf kan ik er om lachen, maar op dat moment…
Welke visdroom zou je nog willen verwezenlijken?
Qua snoek: een snoek van 20kg+ of een 130cm+. Het is geen heilig moeten, maar wat zou ik blij zijn als ze er ooit een keer overheen schuift… Ik durf er alleen maar van te dromen. En verder? Er zijn genoeg reizen die ik nog zou willen maken of stoere vissen die ik zou willen vangen, maar als ik écht mag dromen… Een 5kg bruine forel op de droge vlieg in Nieuw Zeeland. Als dát gelukt is, kan ik ter plekke vredig sterven denk ik.
Met wie zou je nog wel eens willen vissen?
Met Eric Wiebes en Mona Keijzer, respectievelijk minister en staatssecretaris van het ministerie van economische zaken. De sportvisserij staat onder grote maatschappelijke druk. Vooral in relatie tot de beroepsvisserij ontstaan soms grimmige discussies. Hoewel Sportvisserij Nederland en haar federaties heel veel werk verzetten, blijft het lastig om de belangenbehartiging in al zijn volledigheid uit te voeren.
“En een sterke politieke lobby. Dat laatste lijkt bijna de achilleshiel te zijn.”
Dat wil zeggen: positieve beeldvorming, vergroten van sportvisserijmogelijkheden, het neerzetten van Nederland als sportvisland en stimuleren van hengelsporttoerisme, samenwerken met partners uit de wereld van sport en natuurbeheer… En een sterke politieke lobby. Dat laatste lijkt bijna de achilleshiel te zijn. Ik snap niet hoe het kan dat in andere landen de sportvisserij zo’n sterke sector is, bijna een industrie op zichzelf, terwijl het in Den Haag maar niet duidelijk wordt wat een enorm (economisch) potentieel we hier hebben. Wellicht zou een visdag met Eric en Mona bijdragen. Maar ik vrees dat het vooralsnog een utopie zal blijken…
Lees ook:
