CYRIEL ENDRIATIS – De afgelopen jaren heb ik mij toegelegd op het bevissen van vergeten of schijnbaar onbelangrijke kanaaltjes in het noorden van Frankrijk. Vele van deze kanalen en sluistukken bevatten echter bakken die nog nooit een haak of de binnenkant van een net zagen.

Ik besef maar al te goed dat ik ouders uit de duizend heb en van geluk mag spreken met de jeugd die ik heb gehad. Mijn beide ouders werken veel, maar ons gezin stond altijd op de eerste plaats. Ik herinner nog goed dat ik van school kwam en er een camper voor de deur stond. Als verrassing voor mijn zus en mij hadden mijn ouders een mobilhome gekocht. Sinds die dag waren alle vakanties of verlengde weekends een reden om te reizen. Hiermee startte mijn voorliefde voor roadtrips, avontuur en het ontdekken van nieuwe viswateren.

GROTE KOFFERBAK

Het grootste voordeel aan het reizen met een camper is de grote ‘kofferbak’. Wat begon met twee hengels vijf kilo bollen werd al snel een bedchair, tent en 100 kg aas. Toen ik een jaar of 13-14 werd maakten we thuis een afspraak. Gedurende de dag deed ik enthousiast mee met de familie-uitstapjes en in ruil daarvoor zocht mijn moeder telkens een standplaats om ‘s nachts met de camper langs een kanaal, rivier of meer te staan, zodat ik kon nachtvissen. Tot mijn 16^e sliep mijn vader – die trouwens niets afwist van vissen – telkens bij mij en hielp met het scheppen en fotograferen. Soms kan de vader-zoonrelatie toch mooi zijn!

 

Op mijn zestiende had ik op die manier al heel wat kanaalsystemen en waterlopen bevist en had ik voor iemand van mijn leeftijd al veel ervaring opgedaan. Ik ving toen ook mijn eerste 25 kg kanaalvis, in een ‘slootje’ waar je niet eens een voorntje zou verwachten. Sinds die dag werd mijn hobby meer een obsessie.

Tussen mijn 16^e en mijn 18^e maakte ik verschillende lange reizen van 2-3 weken door Frankrijk, Spanje, Slovenië, etc. Ik beviste op bekende wateren zoals de Lot, de Rhône, de Dordogne, Cassien, in de Alpen, Orellana, de Ebro en ga zo maar verder. Maar in mijn achterhoofd bleven telkens die kleine, onbeviste kanaaltjes, die door heel Frankrijk meanderen, spoken.

 

VRIJHEID!

24 juni 2017, een dag om in te lijsten! Eindelijk 18 jaar oud. Wat voor veel jonge gasten uitgaan en feesten betekent, betekende voor mij echter een sprintje naar het examencentrum om mijn rijbewijs te gaan halen. Geslaagd! De vrijheid waar ik de laatste jaren van droomde eindelijk op een stom blaadje papier. Doordat ik aan de hogeschool verder studeerde, had ik telkens drie maanden zomervakantie. Een uitgesproken gelegenheid om erop uit te trekken en te gaan verkennen. Ik had mijn rijbewijs een goede week op zak toen ik op mijn eerste roadtrip vertrok. Voordat ik half over kop erop uittrek, plan en bestudeer ik thuis eerst de regio’s en de wateren die ik wil bevissen. Vaak start ik op een bepaald punt waar ik in het verleden met mijn ouders succes boekte.

Ik moet toegeven dat er toch wat stress en onzekerheid was toen ik voor het eerst alleen de Franse grens overreed. Na 600 kilometer kwam ik alleen aan op mijn bestemming. Het kraakhelder water van het 15 meter brede kanaal deed onmiddellijk alle stress van mijn schouders vallen. Waterplanten en wier tot 30 cm onder het oppervlak en om de zoveel meter een grindplaat waar de karpers op foerageren. Je moet er toch van houden!

 

Typisch aan dit kanaal is dat het bestaat uit ongelofelijk veel korte sluisstukken en weinig scheepvaart. Ik ging er vanuit dat de meeste stukken wel een natuurlijk karperbestand zouden bevatten. Toen nog totaal niet beseffend wat een verassingen er de komende jaren boven zouden komen! Op dit kanaal viste ik in het verleden al eens twee nachten met mijn ouders en Mathieu, op een camping die net naast het kanaal ligt. Ik ving gedurende die twee nachten vier vissen van onder de aangemeerde boten, waaronder een machtige two-tone spiegel. Mathieu ving een schub waar we beiden stil van werden. De weegschaal tikte 22 kg aan. Door deze vissen groeide mijn obsessie voor dit lange en onbekende kanaal.

Ik startte mijn eerste solotrip dan ook op dit toch al iets vertrouwde sluisstuk. Mijn aanpak was simpel; twee uitgebalanceerde tijgernootjes met een klein stukje pop-up. Doormiddel van een duikbril plaatste ik mijn rigs telkens op de harde grindplaten tussen het vele wier. Eén hengel viste ik in de vaargeul en één hengel op een hard plaatje net onder eigenkant.

In de vroege uurtjes was het dan zover! Een jongensdroom ging in vervulling! De eerste vis die ik op eigen houtje in het verre Frankrijk ving! En wat voor één! Een prachtige beschubde oude spiegel van ruim 18 kg. Een onvergetelijk moment!

 

Zo geslaagd de eerste nacht was, zo hard zat het de volgende dagen tegen. Ik verspeelde de twee opeenvolgende nachten telkens een vis in het wier. Tijd om andere sluisstukken te gaan ontdekken. Ik reed 30 km kanaal af en voerde zes verschillende stukken aan. Het plan was als volgt: ik had nog drie nachten, dus de langste stukken wilde ik telkens een nacht geven. De drie andere stukken beviste ik enkel overdag en probeerde zo al stalkend succes te boeken. Ik ving gedurende de laatste drie dagen nog zeven vissen op drie verschillende stukken, waaronder nog een 17,5 kg spiegel, die ik net onderaan een sluis ving. Ik sloot mijn eerste solotrip af met acht vissen; niet heel veel, maar toch enkel prachtige vissen om aan mijn fotoboek toe te voegen. Het pionieren had weer geloond en dat was toch het oorspronkelijke doel van deze eerste trip.

 

GERUCHTEN

Ik leerde Pièrre kennen; een jonge gast die met zijn fiets het kanaal afreed. Hij vertelde me over een grote volschub die enkele sluistukken verder zou zwemmen. Was ik dan toch niet de enige gek in de godsverlaten stuk natuur? Hij toonde me foto’s van de volschub die hij in 2015 ving op 19 kg. Er zou ook een grote schub zwemmen, maar die had hij nog niet kunnen vangen. Op de terugweg naar huis speelden de verhalen van Pièrre zich af in mijn hoofd. Het duurde dan ook niet lang voordat er nieuwe plannen gesmeed werden om terug te gaan en het nieuwe stuk eens kans te geven.

>| Dit is een preview van het artikel ‘Vergeten Kanaaltjes’ – Wil je het hele artikel lezen? Dit artikel en nog veel meer interessante karper artikelen kun je zien en lezen in Karperwereld 143

Karperwereld 143  ligt NU in de winkel !

Wil je 6x Karperwereld thuis op de Mat? Neem dan NU een voordelig jaarabonnement.

ABONNEREN

 

 

 

 

 

 

---