Donderdag 23 maart – High voltage… low power

Na een voorspoedige reis met twee overstappen in Oslo en Tromso, landen we met enige vertraging op vliegveld Alta. En zowaar, ALLE koffers en hengelkokers zijn tegelijk met ons aangekomen.

Door Lars Nieuwenhoff

De kamers in het Scandic hotel waren ook snel gevonden en na lekker uitgeslapen te hebben, wachtte er de volgende ochtend een fantastisch ontbijt. Om 16.45 uur zou de snelle ferry naar Bergsfjord vertrekken dus iedereen had een hele dag om te lummelen in Alta. Om 16.00 uur werd het toch nog stressvol: taxi te laat, aanhanger te klein, lekke aanhangerband, maar toch redden we de ferry.

Bij aankomst rond 20.00 uur in Bergsfjord stonden Cor en Patricia al op ons te wachten. Iedereen werd in recordtempo naar zijn huisje gebracht, koffers werden uitgepakt, de soep werd opgezet en hengels opgetuigd (waarschijnlijk was dat allemaal in de omgekeerde volgorde…) en rond 23.30 uur gingen de lichten uit.

De volgende morgen zou Cor ons om 09.00 uur briefen. Iedereen had al zijn spullen echter om 08.30 uur al naar de haven gesleept, genietend van -15 graden, het schitterende uitzicht over de haven en de besneeuwde toppen in de stralende zonneschijn.

Dertien verwachtingsvolle koppies zorgden daarna dat de drie boten rap werden beladen, zodat direct na de briefing van Cor de stevens van de Lizzy, Nicky en Grumpy (onze drie boten) richting het ruime sop gekeerd konden worden.

Allemaal waren we hoopvol dat we naar de stekken westelijk van Loppa konden varen, maar helaas bleek bij het eiland Loppa dat de wind toch krachtiger was dan gedacht, waardoor er een behoorlijke golfslag stond.

Daarop besloten we verder naar het noorden te varen en achter het eiland Silda in de luwte te proberen de drop off te bereiken. Dat lukte met enige moeite, maar helaas stond er letterlijk elke 500 meter een net, want voor de Noorse beroepsvisserij is dit de tijd waarin ze een groot deel van hun quota vangen aan skrei.

Skrei vissen was zo nagenoeg onmogelijk. We zijn dus omgeschakeld op plan B(ot). Op dieptes tussen 20 en 40 meter hebben de drie boten diverse stekken afgevist met aardig succes.

Groep Faes met Bart, John, Ad en Ed ving twee heilbotten, twaalf gullen en twee zeewolven. Helaas heeft Ad zijn nieuwe hengel gebroken op een grote heilbot, wat een pech. Uiteindelijk was John hier de spekkoper met een bot van 110 cm.

Onder leiding van Henk – de Loppa veteraan – voer de Lizzy met aan boord Henk, Rein, Joost en Sjoerd naar de plek waar in het vorige jaar door een boot op een dag 71 heilbotten werden gevangen. Ook nu was de score van de mannen zeker niet slecht met acht heilbotten, twee gullen en twee zeewolven.

Zelf was ik aan boord bij de groep Caes bestaande uit Frank, Greg, Serge en Jantino. De mannen hadden de spirit er goed in. Daar waar de andere twee bootjes de heilbotstekken tegen de kust van Silda op zochten, hebben wij lang gezocht naar een schooltje skrei, maar het was erg taai en net na de middag hebben we het opgegeven.

Eenmaal onder de kust van Silda en meer in de luwte begonnen de visserij een beetje te lopen. Ik ving al snel een heilbot van 94 cm, ook Frank pakte een heilbotje.

Ondertussen vingen we ook vier zeewolven, waarvan drie de shad vasthadden, maar niet gehaakt waren. Met een nekgreep kregen we de sukkelaars aan boord.

De gebeurtenis van de dag was toch wel Frank’s heilbot van 60 cm. Nadat hij hem gevangen had en had teruggezet, zagen we het visje direct weer Frank’s aas pakken. Heel bijzonder één heilbot binnen vijf minuten twee keer gevangen …. Guiness book of Records?

Het slotakkoord was voor Jantino met een heilbot van 101 cm. Uiteindelijk hebben we twee heilbotten, vier zeewolven en een gul gevangen.

’s Avonds werden we nog getrakteerd op een kort maar mooi Noorderlicht.

Al met al was het voor de groep een heerlijke dag vissen met zestien heilbotten, maar werden de hooggespannen verwachtingen wat getemperd, omdat we de skrei niet hebben kunnen vinden.

Morgen is er iets meer wind, dus kunnen we helaas weer niet ver, maar wanneer je in zulke mooie natuur mag vertoeven is daar best een mouw aan te passen.

Website: www.visreis.nl.