SANDER POTHUIZEN – When the going gets tough, the tough get going: het is een bekend Engels spreekwoord om aan te geven dat bikkels altijd volhouden, hoe zwaar het ook wordt. Sander Pothuizen valt absoluut in deze categorie, want hoe guur het ook is, hij trekt erop uit om een van zijn favoriete vissen te belagen: snoek. In deze bijdrage vertelt hij over hoe hij de voorbije maanden een indrukwekkend aantal eendenbekken op zijn onthaakmat wist te krijgen.
Mijn eerste ontmoeting met Esox lucius staat me nog helder voor de geest. Het is inmiddels alweer 33 jaar geleden dat mijn voorntje gegrepen werd en ik de dobber onder zag gaan. En daar stond ik dan, met mijn zes jaar levenservaring. Een heftig gevecht volgde en die snoek van een centimeter of 70 veranderde ongemerkt mijn leven. Voortaan hield deze soort mij in de ban… Aanvankelijk
belaagde ik de snoeken vooral met kunstaas en dan vooral in de late herfst en de winter.
Mijn tienerjaren verstreken echter en langzaam kwam mijn eerste auto in beeld en daarmee ook de mogelijkheid mijn immer sluimerende dromen over monstersnoeken vangen te verwezenlijken. De verhalen en artikelen van Co Sielhorst inspireerden me heel erg en dus bestelde ik twee mooie allround karper/doodaas hengels die hij naar mijn wensen afbouwde. Twee Armalites waren het, en met hun 2,75lb en 12ft zou het gaan gebeuren. Het grote avontuur kon beginnen!
GROOT WATER
De kleine stadswateren keerde ik de rug toe, want verder dan een snoek van net over een meter was ik daar nog nooit gekomen. Poldersloten sloeg ik eveneens over. Dat waren wel leuke plekken om te struinen met kunstaas, maar ik wilde grote snoeken vangen. In de boeken en tijdschriften die ik verslond las ik dat ik daarvoor naar groot water moest. De keuze was dan ook snel gemaakt:
voortaan zocht ik de putten en rivierplassen rondom mijn woonplaats op.
Groot water betekent ook veel water – en dus heel veel plekken waar de snoeken zich kunnen ophouden. En dat maakt het lokaliseren van vissen niet eenvoudig. Hoe pak je het aan? Hoe kies je een water uit of een stek? Door veel vallen en opstaan heb ik inmiddels behoorlijk wat ervaringen opgedaan die me nu veel voordeel opleveren. Ik probeer die even op een rijtje te zetten. Overal waar ik kom, word ik door water aangetrokken. Ik moet er gewoon naar toe om het goed te bekijken. Zou er veel vis zitten? Wordt er veel gevist?
Als ik een water op het oog heb, probeer ik er zo vaak mogelijk heen te gaan. Als vanzelf ga je dan op veel dingen letten. Waar zitten bijvoorbeeld de meeste witvissers? En vooral: wat vangen ze? Ik ga soms naar ze toe om een praatje te maken. De meesten vinden dat wel leuk. Als je verder in het gesprek komt, loont het vaak om naar de wintervisserij te vragen. Vangen ze dan ook nog en zo ja, op welke diepte? In welke hoek van het water vangen ze hun vis als het bijvoorbeeld op een grote zandput is?
Dit is een premium artikel.
