LARS NIEUWENHOFF – Door de weersverwachting hebben we besloten om niet over te steken naar Soroya. De ochtend zou tamelijk goed zijn, met een lichte zuidoostelijke wind. Maar naar de middag toe gaat de wind 180 graden draaien en toenemen naar kracht 4 met stoten tot 6 Beaufort. Als je dan een uur moet terugvaren, dwars over een groot open gedeelte van de oceaan, is het een verstandige beslissing om dat juist niet te doen. En dus zijn alle boten vandaag rondom het eiland Loppa gebleven. Daarmee konden we wel ‘buiten’ vissen, maar toch snel de beschutting van de eilanden zoeken als de hardere wind erin zou komen.
Joost, Sjoerd, Bart en Henk hadden ’s ochtends al meteen de jackpot: een hele school koolvissen en daarmee genoeg aasvis voor de hele dag. Zij hebben vandaag voornamelijk gericht op heilbot gevist. Het resultaat was zo, zo; Sjoerd ving twee heilbotten, één van rond de 60 en één van 1 meter. Daarnaast genoeg kabeljauw, enkele zeewolven en ‘voldoende’ lommen.
Arie, Gerard, Rob en Frank probeerden dezelfde truc als gisteren; aan de noordzijde van Loppa ontstaat net achter het eiland een stevige stroom waar gisteren veel kabeljauwen waren. Maar gisteren is niet vandaag, zoals bleek, en dus werd het voor hen een taaie dag. Ze hebben zich helemaal gefocust op de heilbot; de teller stond na 5 minuten al bijna op 1, maar na een stevige drill schoot de vis los. Later op de dag heeft Gerard nog wel één klein heilbotje gevangen. Maar anders dan enkele lommen en zeewolven hebben zij niet veel gevangen vandaag.
Zelf was ik mee met Frank, Greg en Serge. We kozen voor de onderwatereilanden Loppabaen, westelijk van het eiland. Eigenlijk vanaf het begin vingen we geregeld mooie kabeljauwen, met af en toe een zeewolf, of lom er tussendoor. Ik heb bijna de hele dag een lom aan de fireball in het water gehad voor heilbot, maar helaas leverde dat niets op. Toen ik wisselde naar een sandeel-shad had ik na zo’n 10 minuten de eerste kleine heilbot aan boord. Toch is het daarbij gebleven ondanks de enorme inspanning die we hebben gestoken in het verschalken van een heilbot.
En net zo min als de heilbotten zin hadden in onze lommetjes, moesten de twee zeearenden die we probeerden te verleiden tot een aanval op een gevoerde vis, ook niets hebben van lom. Het was ‘one of those days’.
Verbluffend was nog wel het schouwspel dat de natuur ons bood aan het einde van de dag. Schitterende luchten, valwinden, besneeuwde bergtoppen in de zon, en werkelijk duizenden papegaaiduikers in het water en in vluchten over het water. Jaloersmakend als je ze nog nooit hebt gezien en verslavend om naar te kijken als je ze wel vaker hebt gezien. Wat een mooie beestjes zijn dat toch.
[FinalTilesGallery id=”3″]
