Doodazen op snoek

ERIK AXNER – Als de bladeren van kleur veranderen ende watertemperaturen zakken is de tijd voor doodaasvissers weer aangebroken. In dit artikel gaat Erik Axner een dagje op stap met een man die deze vistechniek tot een ware kunst heeft verheven: Stefan Engdahl. Stefan, ‘Stisse’, heeft meer dan 40 jaar ervaring als doodaasvisser en heeft een palmares bijeengevist om ‘u’ tegen te zeggen. Of wat dacht je van 70 snoeken van meer dan 10 kilogram? Erik vraagt hem de oren van het lijf…

Stisse, om maar met de deur in huis te vallen: hoe ben je zo succesvol geworden?

Al heel lang geleden was ik gefascineerd geraakt door het doodvissen op snoek. Ik las alles wat ik kon over deze prachtige visserij en kwam uiteindelijk terecht aan de andere
kant van het Kanaal. Daar hadden mensen deze techniek al decennialang tot een ware kunst verheven, en de vangsten logen er niet om. Bizar grote en supergezond ogende snoeken sierden elke winter weer de covers van tijdschriften. Mick Brown werd al snel een rolmodel voor mij en de vele tips die hij gaf in films en artikelen zetten mij heel goed op weg. Ik laat niets aan het toeval over en maak altijd een plan voor mijn visdag. Ik begin vaak al dagen, zoniet weken op voorhand met de voorbereiding.

Dat is ook vandaag het geval: ik heb onze stek al geruime tijd aangevoerd met stukjes haring en makreel om de snoeken in deze zone te houden én om ze zo ver te krijgen dat ze op de bodem azen. Dat is helemaal geen gek gedrag: veel vissen die een natuurlijke dood sterven zinken immers naar de bodem. Vooral grote snoeken weten dat maar al te goed!


Wat is volgens jou de sleutel tot succes?

De juiste plek kiezen is natuurlijk cruciaal om efficiënt te vissen, en daarvoor moet je kennis hebben van de bodemstructuur, de diepte en de planten. Zorg er dus altijd voor dat je de onderwaterwereld heel goed ken ten pas je montages en technieken daarop aan, voor elke hengel. Een zwaar begroeide zone vereist een andere presentatie dan een stek waar de bodem vlak is en uit grint bestaat.

Als je aasje in het wier wegzinkt, zal een snoek het een stuk minder makkelijk vinden, ook al is hun geurzin fenomenaal. Het is dan ook veel beter om je aas vlak boven het wier
te laten zweven in zulke omstandigheden, en dan komt een zogenaamde “Sunken paternoster float” montage in combinatie met een helicopter rig perfect tot zijn recht. Bij deze techniek hangt je haaklijn aan een draaiende wartel waardoor je aas op een welbepaalde afstand van het wier hangt door middel van een doorzichtige onderwaterdobber.

Het werpgewicht wordt bevestigd middels een breeklijntje zodat je enkel het lood verspeelt als je vast zou lopen aan de bodem. De lengte van dat breeklijntje kan je makkelijk aanpassen, wat wel handig is om de diepte te regelen.

Dit is een premium artikel.

Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 59,95 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Beet Magazine 9x thuis op de mat!

gerelateerde artikelen

Instagram