PETER HUTTING – Dit voorjaar trok Peter Hutting de stoute schoenen aan en ging naar de Ebro om daar drie dagen vanuit de bellyboot op meerval te vissen, net zoals hij dat al een tijdje in Nederland doet. Grote vissen met de livescope opsporen en gericht aanvissen. Na een moeizame eerste, winderige dag volgden twee prachtige dagen. Dat smaakte naar meer! Al snel was hij terug voor nog twee korte sessies. Wat hij en zijn maten toen vingen is met geen pen te beschrijven!
Nadat ik 30 jaar op karper heb gevist kwam dit op een laag pitje te staan door drukte in mijn bedrijf. Toch ging ik op zoek naar een vis die minder tijd van mij zou vragen. Niet meer voorvoeren, geen nachten meer weg, jullie kennen het wel. Ik wilde iets actiever gaan vissen in de uurtjes dat ik vrij had, dus zo kwam ik 1,5 jaar geleden op het bellybootvissen en dan speciaal gericht op meerval.
Zogezegd zo gedaan. Een bellyboot werd aangeschaft en met volle moed ging ik het water op. Ik dacht het is een roofvis en die pakt alles, dressuur dat kon ik me niet voorstellen bij een zo goed als blinde vis. Toch merkte ik snel dat het vies tegenviel, de paar uurtjes (wat ik me had voorgenomen) die ik zou gaan vissen vanuit de bellyboot werden toch snel al hele dagen. Ik merkte toch echt wel dat ze niet dom waren.
Toen ik mijn eerste meerval ving toen was het hek van de dam, de hobby werd een obsessie en meer en meer ging ik me in het meerval vissen verdiepen. 24/7 was ik bezig met deze visserij, in weer en wind ging ik het water op en het ging de goede kant op. Ik kreeg ze door en mijn drang naar nog grotere meervallen ging maar niet weg. In mijn eerste jaar wist ik maar liefst 340 meervallen te vangen waarvan 12 boven de 2 meter met daarbij ook een hele dikke van 226 cm, dit alles gewoon in ons eigen Nederland.
MEERVALPARADIJS
Tijdens mijn leerperiode keek ik veel filmpjes, ook las ik veel en daar kwam de rivier de Ebro in Spanje vaak naar voren. De Ebro is natuurlijk hét paradijs voor de meervalvisser en daarom wilde ik graag ooit een trip naar Spanje maken. Helaas gooide corona roet in het eten en was het niet mogelijk om af te reizen naar het buitenland. Want niet gevaccineerd is geen QR-code. Maar geluk bij een ongeluk; ik kreeg zelf corona en dus een herstelbewijs. Vijf minuten na de positieve uitslag appte ik naar mijn vismaat Danny ten Tije ‘we kunnen!’
Het plan werd gemaakt, alleen had ik geen rekening gehouden met een autorit van 17 uur, dat was het volgende probleem voor mij. 17 uur op het water in een bellyboot is geen probleem, maar urenlang in de auto is de grootste straf voor mij. Maar ook daar kwam snel een oplossing voor. Mijn anderen twee vismaten Jan Pruijmboom en Rajeev Ladi wilden ook mee naar Spanje en zij stelden voor om met de bus te rijden en al onze spullen mee te nemen. Hierdoor kon ik het vliegtuig nemen en de zware auto rit ontduiken. Zogezegd zo gedaan.
7 maart was het zo ver, we keken uit over de Ebro, maar er was meteen een kleine tegenvaller. Het water stond extreem laag. Omdat wij graag op dieper water vissen bij lagere temperaturen (en op ondiepe stukken de meerval ons eerder zal opmerken) werd er eerst goed overlegd met Bennie Muizelaar en Peet Berrevoets over waar we heen zouden gaan.
|> DIT IS EEN PREVIEW VAN HET ARTIKEL – “Ebro Monsters’ – Wil je het hele artikel lezen?
Dit artikel en nog veel meer interessante artikelen kun je lezen en zien in BEET juni/juli. Vanaf 14 juni los te koop in de winkel of bij abonnees thuis op de mat.
