MARTIJN DEKKERS – De vissers zijn inmiddels allemaal weer thuis maar het verslag van Dag 6 hadden jullie nog tegoed.

Het is alweer de laatste dag van onze trip, wat is de tijd weer voorbijgevlogen zeg. Vandaag is het een korte dag vissen. Het is om 11.30 uur laag water, dus hebben we nog even een goede stroom in het water, tegen het einde wordt dat snel minder. We moeten dan ook snel toeslaan om het fishtival lekker af te sluiten. De verwachtingen zijn hoog dat dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren. Er is duidelijk een stijgende lijn te zien in de vangsten die dagelijks gedaan worden. Dat ligt echt niet aan de bijtlust van de heilbotten, maar aan de kennis van de deelnemers. Zij vissen ondertussen al een paar dagen in dit gebied en dat levert informatie op. Stekkenkennis, technieken, getijden al deze informatie doet de vangsten stijgen.

Samen met Marc Decaboter stap ik aan boord bij Dennis Wijnands en zijn vader Otto. Het valt me direct op dat ik op een prima georganiseerde boot stap, alles is keurig netjes. Hengels in de steunen, dek schoon, tangen en touwen binnen handbereik, noem maar op. Aan de stoel hangt een afvalzakje, dat maakt het af, ik zie het helemaal zitten. Otto is een ervaren schipper, hij heeft jaren met zijn eigen boot op de Noordzee gevist. Varen hoef ik dus niet, ik ga lekker tegen de kajuit hangen en genieten van de mooie omgeving en serene rust.

We varen naar een kom waarvan ze zeker weten dat er heilbotten zitten en of ze nu wel of niet willen bijten, hier blijven we de dag uitvissen. Iets anders dan een heilbot gaan we hier ook niet vangen, alles of niets dus! Prima plan, varen naar andere stekken kost te veel tijd op deze korte dag.

Otto positioneert de boot in het uiterste hoekje van de kom. Alle vier de hengels gaan uit met dode koolvissen, levende aasvissen mag namelijk niet in Noorwegen, dat doen we dus maar niet. De drift is met iets meer dan één knoop perfect. Zowel Marc, Dennis als Otto vissen met lange lijnen, zelf kies ik voor de iets actievere fireball.

Otto zorgt dat de camera snel uit de tas gehaald kan worden, de eerste heilbot is een fel baasje. Op deze boot is het goed filmen, er staat niets in de weg en er staan geen storende hengels op de achtergrond. De eerste vis is een feit, opruimen en snel weer verder.

Een drift later is het weer raak, nu bij Dennis. Deze vis is wat groter, maar komt er niet uit, helaas. De aanbeten lopen lekker vandaag, alleen de lommen zorgen af en toe voor wat verwarring.

De lange wapperlijn lijkt met deze kabbel op het water iets meer in het voordeel te zijn ten opzichte van de fireball, de koolvis wordt iets natuurlijker gepresenteerd. Mijn vermoedens worden bevestigd als Otto weer een knappe negentiger binnen draait en nog een! Ik ga het even met de shad proberen, maar met het weg vallen van de stroom is dat ook vrij kansloos. Ik ben bang dat het de laatste vis van de vakantie geweest is, maar dan veranderd het weer.

Nu kan het wel eens mijn moment worden, het gevoel van geluk bestijgt me. De zon komt erdoor, de wind valt weg en het lijkt plotseling wel voorjaar. Het pak gaat uit en ik wissel terug naar de fireball. Strak tegen de bodem bied ik deze aan, net iets erboven om niet vast te komen zitten. Nu wordt de aasvis wel perfect aangeboden en dan is het raak, ik raak in duel met een 103 cm heilbot die snel enkele meters lijn van de slip rost. Dat herhaalt hij een paar keer, maar gestaag komt hij boven. Eenmaal aan de oppervlakte laat Dennis hem geen kans terug te duiken. Vakkundig gaat de gafhaak in de bek, dit had ik nodig om een lange werkweek op een perfecte manier af te sluiten! Nu is de koek op, iets of wat oneerlijk verdeeld, maar vier mooie vissen in enkele uren is toch lekker, bedankt heren Wijnands en Decaboter!

We ruimen de huizen op, pakken de koffers in en om 18 uur is het tijd om te verzamelen in de haven. Het is tijd voor de 50 kg-sprong, wie een heilbot van 50 kg of meer vangt kan traditiegetrouw vrijwillig vanaf de steiger het water in springen. We hebben meerdere kandidaten, Arne staat er klaar voor, om diverse redenen was het voor de andere kandidaten niet mogelijk de sprong te maken. Voor de film en de foto sluit Joris aan, maar ook Harm-Jan Stuiver, steekt zijn vinger omhoog. Petje af voor deze drie heren, echt warm is het water hier in het hoge noorden niet….

Ons rest hier niets anders dan te gaan genieten van het einddiner dat Joris in het plaatselijke restaurant voor ons heeft geregeld. Super goed verzorgde plaatselijke gerechten opgediend in een warm en koud buffet. Aangevuld met een drankje, flink wat visserslatijn en de prijsuitreiking sluiten we deze vakantie af. Vannacht vertrekken we richting Nederland.

De eindstand van het HART heilbot fishtival:

• Otto Wijnands 180 cm
• Ad Waterschoot 166 cm
• Arne Braams 154 cm

Heren van harte gefeliciteerd met deze fantastische vissen! Alle drie deze vissen wogen meer dan 50 kg, regelrechte toppers dus, maar eigenlijk zijn alle vissen die gevangen zijn toppers. Net als alle deelnemers, want zij wisten gezamenlijk maar liefst 187 heilbotten binnen te halen. Tel daar nog de nodige dikke gullen, koolvissen, wat zeeduivels, zeewolven, polakken en schelvissen bij op en je kan spreken van een meer dan geslaagd festival!

Volgend jaar gaat er weer een nieuwe editie van het Hart heilbot fishtival van start, de eerste groepen hebben alweer geboekt. Wil je mee, neem dan even contact op met Visreis.nl.

Martijn.

 

 

---