HERFSTBAARS

Door
Johan Struwe
-
260
JOBNUMMER 06-2023BEET-30 - op 7 pagina’s (hopelijk past dat een beetje… kader materiaal mag anders vervallen) BAARSVISSEN Openen met Foto1.jpg over 4 tekstlommen met kop links(lijnend) in foto en introtekst eronder? Adembenemende kleuren! HERFSTBAARS Zoeken, vinden, vangen! Wanneer de zomer op zijn eind loopt, markeert dit het begin van één van de mooiste periodes van het roofvisseizoen. Dit geldt zeker voor de baars, een soort die zich tegenwoordig in een zeer grote populariteit mag verheugen. Visgids Johan Struwe neemt je in dit artikel mee op zijn baarzenjacht in het vroege najaar. Tekst en foto’s: Johan Struwe Terwijl de zon nog maar net opkomt glijden mijn gasten en ik over het bladstille water rustig naar onze eerste visstek: een lange stenen strekdam met daarvoor een smal, ondiep plateautje. In de zomermaanden was hier niet te vissen vanwege de overdadige plantengroei, maar met het zakken van de watertemperatuur en de lichturen zijn deze inmiddels enigszins uitgedund. Wat nog rest zijn losse ‘eilandjes’ van begroeiing, met daar tussen in onbegroeide gedeeltes, waarvan de bodem nog is bedekt met plantenresten. Omdat de bodem zo vol met rommel ligt, kiezen we ervoor om met bladed jigs te vissen. Doordat deze aasjes de bodem niet raken tijdens het binnenvissen, vermijden we het continu haken van plantenresten, terwijl je toch precies in de strike-zone van de baarzen zit. Na enkele worpen staat één van de gasten ineens met een hoepelkromme hengel, en het typische gebonk op de top verraadt meteen dat er een XL-baars gehaakt is. Terwijl de eerste gast nog staat te drillen, krijgt ook de tweede gast beet. Deze vis schiet helaas meteen los. Balen! Maar het zou die dag niet bij die twee aanbeten blijven, want heb je ze eenmaal gevonden, dan is dit dé tijd om mooie aantallen én formaten baars te vangen. Foto4.jpg medium/vrijgroot Wat zijn het toch een plaatjes van vissen! Wat zijn het toch prachtige vissen! Met hun knalrode vinnen, hun diep olijfgroene rug en hun kenmerkende zwarte strepen zijn grote baarzen werkelijk plaatjes om te zien. En wat zijn we hier in Nederland toch geluksvogels. Want nergens ter wereld wordt onze Perca Fluviatalis groter dan in onze rivierdelta. Ook bij mij komen vissen van rond en zelfs over de halve meter met regelmaat aan boord, en dat laat maar zien dat de omstandigheden om tot recordformaat uit te groeien in ons land volop aanwezig zijn: enorm veel aanbod van voedsel, steeds helderder water en voldoende mogelijkheden om dekking te zoeken zijn hier immers ruimschoots voor handen. Maar het feit dat ze er in grote hoeveelheden zitten, betekent nog niet dat je ze zomaar gevonden -en dus gevangen- hebt. Want grote baars is een vis die redelijk selectief is ten opzichte van zijn leefomgeving. Kort gezegd moeten de belangrijkste twee parameters aanwezig zijn; namelijk voedselaanbod en beschutting. De baars staat immers niet bovenaan de voedselketen, maar is zelf ook prooi voor snoek, grote snoekbaars en meerval. Door te zoeken naar stekken die deze beide zaken bieden kun je al zo’n 99% van het viswater uitsluiten, wat je zoektocht natuurlijk flink makkelijker maakt. Foto5.jpg medium Voedsel tussen de stenen en dekking tussen de planten. In deze periode een perfecte stek voor baars. STEKKEUZE VOOR XL-BAARS Het is in het vroege najaar op de grote wateren vooral zoeken naar ondiepere (<4 meter) plateaus, die nog zijn voorzien van enige plantengroei of (staande) plantenresten. Die zwarte dwarsstrepen heeft de baars immers niet voor niets: net als bij de tijger bieden de strepen de perfecte camouflage voor tussen de begroeiing. Zolang er dus nog wat is om tussen te ‘staan’, zal de baars daar altijd zijn toevlucht toe nemen. Is er ook steenstort in de buurt? Dan ben je helemaal spekkoper. Een baars jaagt niet alleen op kleinere vis, maar een groot deel van zijn dieet bestaat ook uit kreeftjes, waterinsecten en ander ongewerveld spul. Deze diertjes vinden tussen de steenstort massaal een goede schuilplaats, waardoor de baarzen nooit ver weg zijn van deze gedekte tafel. Is er geen plantengroei op de stekken aanwezig? Dan is het zoeken naar structuren. Steile taluds, mosselbanken en menselijke kunstwerken als meerpalen en damwanden kunnen dan lonende stekken zijn. De baars is een vis die zich niet net als grote snoekbaars en snoek veel op half water zal begeven, maar die zich voornamelijk dichter bij de bodem en tussen de dekking ophoudt. Een stek die in mijn visgebied vrijwel altijd grote baars oplevert is een grote zandbank midden op het water. Waar het omliggende water een diepte van zo’n 6-7 meter heeft, rijst deze zandbank door steile taluds op naar zo’n 1,5 meter onder het wateroppervlak. Op de zandbank groeien dikke bedden waterpest en fonteinkruid. Deze plantenbedden, samen met de relatieve ondiepte van het water bieden de baarzen zowel dekking voor andere rovers als voedsel, want tussen de planten wemelt het van het leven. Wanneer we verder in het najaar komen en de planten bovenop verdwijnen, vinden we de baarzen juist weer tegen de steile taluds van de zandbank. Maar juist op zonnige dagen mogen ze er zelfs midden in de winter nog graag bovenop komen liggen om in het waterige zonnetje op te warmen. Sowieso is de factor ‘zon’ bij baars een hele belangrijke. Ik merk dat de bijtlust op zonnige dagen veel meer aanwezig is dan op donkere dagen. Wanneer ik tijdens een bewolkte gidsdag op baars in deze periode van het jaar zie dat het aan de andere kant van mijn visgebied wél zonnig is, zal ik dan ook niet twijfelen om de Yamaha te starten, en de lange tocht naar dat deel te ondernemen. Het heeft al vaak goed uitgepakt! Foto6.jpg medium Foto8.jpg medium De Yamaha mag af en toe aan de bak, want soms schijnt de zon helemaal aan de andere kant van mijn werkgebied. En daar wil je dan zijn voor baars. KADER GEKKE GEULTJES Een aantal van mijn meest vruchtbare baarsstekken heeft nog een karakteristiek kenmerk. Hier bevindt zich pal voor de steenstort een door de stroming uitgesleten geultje van slechts een paar meter breed, net een half metertje dieper dan de rest van het plateau. Van dit soort stekken heb ik er een stuk of vier, en ze leveren vrijwel altijd vis op. Het is een kwestie van stijf tegen de steentjes aan werpen, want ze liggen dan precies op de bodem van het geultje. Logisch, want juist in deze verdieping kunnen ze prachtig in een hinderlaag liggen voor overzwemmende aasvis, en kunnen ze zich verstoppen voor grotere rovers. Het heeft me best wel wat moeite gekost om deze stekken-in-de-stek te vinden, want hoe nauwkeurig de huidige waterkaarten ook zijn, je zult deze geultjes (nog) niet op je Navionics-kaart terugzien. Ze zijn domweg te smal om geregistreerd te worden. Hier komt de side imaging van je fishfinder van pas. Wanneer je langs een strekdam of andere steenstort vaart, kun je dit soort geultjes op de sidescan goed zien, mits je een beetje geoefend bent in het interpreteren van de beelden. Die side imaging is ook bijzonder geschikt om de schooltjes baarzen zelf op te zoeken, maar daarover later meer. Foto10.jpg medium Aan stuurboord is duidelijk het geultje te zien op de sidescan. EINDE KADER KEEP IT STUPID SIMPLE Wat het vissen zelf betreft hou ik het graag supersimpel. In deze tijd van het jaar zijn de watertemperaturen over het algemeen nog redelijk hoog. We kunnen dus snel en actief vissen, want de vis wil je kunstaas nog echt wel komen halen in het vroege najaar. Zelf ben ik echt verslingerd aan bladed jigs, in de volksmond chatterbaits genoemd (Chatterbait is eigenlijk een merknaam van Z-man). Zeker wanneer er nog planten of staande plantenresten aanwezig zijn, zijn er in mijn ogen weinig kunstaasjes die aan de vangkracht van deze herrieschoppers kunnen tippen. Bijkomend voordeel is dat deze aasjes zijn ontworpen om door de planten heen te vissen: de opstaande enkele haak pakt weinig planten, en het fel vibrerende, scherpe plaatje snijdt vaak als een mes door de boter door de planten heen. Deze aasjes zijn inmiddels van alle merken verkrijgbaar in Nederland, maar mijn persoonlijke favoriet is de Patriot Shaky. In plaats van een kwetsbare speldwartel als bevestigingspunt, die meestal na een paar gevangen vissen al moet worden vervangen, heeft dit model een stevig bevestigingsoog. Een klein detail dat een boel ergernis scheelt. Het vissen hiermee is echt doodsimpel: Uitwerpen, zodra het kunstaas het water raakt de beugel van de molen dichtklappen en meteen in een lekker tempo binnen spinnen. Twitchen, jerken en andere extra bewegingen zijn niet nodig, het kunstaas maakt van zichzelf al herrie zat! In principe kun je bladed jigs zo uit de verpakking vissen, maar zelf monteer ik graag nog een kleine shad als trailer. Dit geeft het kunstaas net iets meer volume, waardoor ik het idee heb dat het sneller wordt opgemerkt. Wanneer ik op de bladed jigs geen aanbeten krijg, schakel ik vaak even over naar een kleine spinnerbait. Die geeft immers weer een net andere vibratie, en dat maakt soms het verschil. Een leuke bijkomstigheid is dat ook grote snoek zich vaak in deze aasjes vergist. We hebben er al snoek tot 1.19 meter mee gevangen. Dat levert best gave drils op aan het lichte materiaal! Foto11.jpg vrij klein verticale uitsnede Foto12.jpg medium Bladed jigs, ook wel chatterbaits genoemd: een topaasje in de warme maanden. CRANKS EN KEIEN Waar de bladed jigs mijn eerste keus zijn voor ondiepere stekken met planten, mag ik voor diepere stekken graag naar diepduikende crankbaits grijpen. Met name op de rivier heb ik mooie visdagen beleefd door met die crankbaits de koppen van de kribben af te vissen. Inwerpen, met een paar tikken op diepte brengen en al stuiterend over de keien snel binnen vissen. Het enige nadeel van deze visserij is dat je regelmatig een zwemlip van je kunstaas afbreekt. Het zij maar zo. Al zo vaak heeft deze aanpak de gidsdag, en zelfs een keer een volle kaart op de Predatortour gered. Bijkomend voordeel is dat deze visserij ook vaak dikke roofblei in het net brengt. Die zitten vaak ook rond die kribkoppen, maar dan net iets hoger in de waterlaag. Wanneer je gelijk bij het op diepte tikken een ram op je hengel, gevolgd door een gierende run door de slip krijgt, weet je al hoe laat het is. Goede crankbaits die ik hiervoor gebruik zijn de Quantum Fat Minnow DR, SPRO Ikiru en natuurlijk de ongenaakbare diepduikende Salmo Hornet. Foto13.jpg medium Altijd een mooie bijvangst op de crankbaits. Foto16.jpg medium/vrij groot Foto14.jpg inzet vrij klein Werp altijd de kribkoppen goed af met crankbaits. Het kan je dag redden. SIMPELE SHADJES De keuze is de afgelopen jaren natuurlijk enorm in bruikbaar kunstaas, en zeker voor de baarsvisserij zijn er heel wat opties bij gekomen: Texas- en Carolina rig, twitchbaits, Ned rig en ga zo maar door. Allemaal uitstekende opties die ik zelf ook nog wel eens aan de speld hang, maar vergeet ook zeker het klassieke shadje-op-loodkop niet! Wat mij betreft nog steeds onverslaanbaar wanneer de baarzen zelfs nog te diep voor het vissen met de crankbait liggen. Met name op hete dagen, die je in deze periode van het jaar nog wel eens kan hebben, duikt de baars vaak de echt diepe gaten in, en dan komt de shad goed van pas. Het te gebruiken loodgewicht hangt natuurlijk af van stroming, diepte en wind, maar de bandbreedte zit bij mij zo’n beetje tussen 10 en 18 gram. Hoe lichter hoe beter natuurlijk, want je wilt graag een lang zweefmoment creëren. Je kunt de shad optikken en binnenvissen, maar zelf geef ik de voorkeur aan het zogenaamde ‘luilakken’: Laat de shad aan een strakke lijn naar de bodem zakken, geef daarna twee tot drie slagen aan de molen, en wacht weer af tot de shad op de bodem ploft. De aanbeten volgen bijna altijd tijdens het wachten, en je schrikt je soms rot! Wat de formaten shads betreft mag het bij mij best een tandje groter dan de gebruikelijke formaatjes die vaak voor het baarsvissen gebruikt worden. Een centimeter of 15 is echt niet te groot voor een stevige baars. Vaak zuigen ze hem compleet naar binnen! Om dit laatste ben ik dan ook geen fan van extra stingers met een dreg voor deze visserij. Het levert vaak een enorme chaos en beschadigde vis op, en is echt niet nodig bij deze methode van vissen. Less is more. Foto15.jpg medium Veel meer heb je niet nodig. KADER MATERIAAL Voor de visserij op baars heb ik best wel lang gezocht naar een set waarmee ik alle vistechnieken in dit artikel kan uitvoeren. Inmiddels vis ik alweer enige jaren met de 4street Subway King. Een hengel van 2.10 meter en een werpgewicht van 35 gram. Dit lijkt aan de zware kant voor het baarsvissen, maar door de gevoelige top krijg je toch elk tikje mee. Op deze hengel een molen uit de 2500 serie, een Quantum Smoke S3 Inshore. Een zoutwaterbestendige molen met een zeer goede slip. Zo kan ik deze set eventueel ook voor zeebaars gebruiken. Op de spoel 12/00 braid en een fluorocarbon onderlijn van ongeveer een meter 80/00. Er loopt immers vaak (grote) snoek tussendoor, en die wil je niet verspelen. Verder nog een fastach-clip om het kunstaas te bevestigen. In tegenstelling tot speldwartels kunnen deze niet opengaan tijdens de dril, en je kunt toch snel wisselen. Foto17.jpg vrij klein Deze set gaat alweer wat jaartjes mee. EINDE KADER Foto18.jpg medium Technologie is je vriend tijdens het zoeken naar zowel stekken als vissen. TECHNOLOGIE HELPT Nu we de stekkeuze en de vistechnieken helder hebben, is het als laatste belangrijk om optimaal gebruik te maken van de technologie aan boord. Ondanks dat ik zelf zowel over het PS30- als het LiveScope systeem beschik, maak ik daar voor deze visserij zelden gebruik van. Ik vind de ‘gewone’ side imaging hiervoor een stuk effectiever, en die is in tegenstelling tot de eerder genoemde live sonarsystemen op veel eenvoudigere fishfinders tegenwoordig al gewoon aanwezig. Het vergt wel enige oefening om het beeld juist te interpreteren, maar al doende leert men. Wat goed werkt is om stapvoets langs een plateaurand te varen, en met de side imaging op full screen goed te zoeken naar kleinere schooltjes vissen. Meestal zie je als eerste de schaduw, en wanneer je goed kijkt zie je dan ook het vissignaal zelf. De afstand tussen schaduw en vis laten je ook meteen zien hoe hoog de vis van de bodem zwemt. Overigens zet ik mijn bereik nooit hoger dan een meter of vijftien. Zo is het wat gemakkelijker om alles van belang in kaart te brengen: de plantenrand, eventuele vissen of structuren (zoals de smalle geultjes die we eerder bespraken) zijn zo goed te zien, en je dekt zo evengoed een strook van dertig meter af. Heb je eenmaal vis gezien, dan is het zaak deze rustig te benaderen en aan te werpen. Zoals gezegd zijn ze eenmaal gevonden vaak ook relatief makkelijk te vangen, maar ze zijn ook snel te verstoren. Wanneer we tijdens een gidsdag een baars vangen op een stek, bewaar ik die altijd even in het net na de vangst. Vaak levert dat nog een tweede of soms zelfs derde vangst op. Soms heb ik het idee dat ze elkaar na het terugzetten waarschuwen voor het gevaar, maar ik laat de vis ook niet te lang in het net zitten. Als er na twee of drie worpen geen tweede vis heeft toegebeten, gaat de vis in het net weer terug. Ze knappen er immers niet van op als ze te lang in het net zitten, en dat is zonde voor deze schitterende juweeltjes van de delta. Foto20 vrij groot als afluiter

Zoeken, vinden, vangen!
Wanneer de zomer op zijn eind loopt, markeert dit het begin van een van de mooiste periodes van het roofvisseizoen. Dit geldt zeker voor de baars, een soort die zich tegenwoordig in een zeer grote populariteit mag verheugen. Visgids Johan Struwe neemt je in dit artikel mee op zijn baarzenjacht in het vroege najaar.
Tekst en foto’s: Johan Struwe
Terwijl de zon nog maar net opkomt, glijden mijn gasten en ik over het bladstille water rustig naar onze eerste visstek: een lang...

Onbeperkt verder lezen?

Om het hele artikel te lezen, heb je een abonnement nodig op Beet Magazine. Ben je al abonnee? LOGIN om verder te lezen. Nog geen abonnement?

Lees onbeperkt online + 6x Beet Magazine thuis op de mat: € 62,50

ABONNEREN

--

Lees onbeperkt online - Digitaal Jaarabonnement Beet Magazine : € 49,50
---
--

Overzicht alle abonnementen

ALLE ABONNEMENTEN

---

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR