JEROEN BAARS – Deze reisspecial staat vol prachtige foto’s van visparadijsjes over de gehele wereld. Toch hoef je helemaal geen honderden kilometers te maken om magische plekken tegen te komen. Sterker nog, soms liggen ze gewoon al om de hoek en kan je er heen fietsen of zelfs wandelen! In deze bijdrage beschrijft Jeroen van Baars hoe prachtig en visrijk de avonduren en avonturen in de oer- Hollandse polder kunnen zijn…
Het heeft altijd iets magisch om in de avonduren aan de waterkant te zijn. Het tumult van de dag neemt verder af en een serene rust doet langzaam zijn intrede. De natuur kent al van oudsher haar eigen onverstoorbare ritme: met het intreden van de schemer worden sommige dieren actiever, waar anderen het voor gezien houden voor die dag en gaan rusten… Voor mij zijn deze uren net als vroeg in de ochtend het mooiste moment om in de natuur te zijn. Het tanende licht rond de randen van de dag geeft een erg mooie verdieping aan de beleving van het vissen. Letterlijk al je zintuigen worden geprikkeld in die schemerperiode, waarin er meer ontwaakt dan wij ons vaak realiseren. Er ritselt van alles in het gras en riet, en menig uil vliegt geluidloos over op zoek naar prooi.
Je bent dan echt één met de natuur en aanschouwt alle veranderingen. De natuur komt tot rust en de lucratieve uurtjes breken aan voor de visser. Dat vriend karper in deze periode van de dag actiever wordt is bekend en voor mij een extra drijfveer om er te zijn. Toegegeven, het is zeker niet het meest eenvoudige moment van de dag om te vissen maar met een mini breekstaafje op de pen kan je echt veel bereiken. Het turen naar je pen in de schemerfase is lastig en je observeert tussen hoop en vrees, totdat de schemer echt intreedt. Een nieuw nadeel is ook dat je referentiepunt
tot je pen wegvalt. Dit alles geeft de charme wel zijn extra glans en je bent geheel aangewezen op je eigen waarnemingen en interpretatie van de bewegingen die je pen maakt. Geen zorgen, dit went snel en ik neem je mee hoe dit in zijn werk gaat.
Dit is een premium artikel.
WELKE WORDT HET?
Als eerste maar eens de keuze maken welke hengel de duisternis in gaat met mij. Mijn ervaring is dat de grotere en schuwere vissen zich vaak in de schemer melden, dus dat resulteert in een sterkere versie uit het arsenaal om niet spreekwoordelijk “naar huis gevist” te worden door de grotere vissen. Nadat de keuze is gemaakt, ga ik op pad. In alle rust nestel ik me bij aankomst
aan het water tussen het riet.
De vogels schrikken eerst om maar hervatten al snel hun zang. Ze gaan weer op en neer vliegen tussen de rietkragen zodra ik eenmaal zit. Ik leg een paar voerplekjes aan en stel de pen op de juiste diepte af. Vanaf een paar honderd meter bekijkt een buizerd zittend op een paal mijn verrichtingen. Deze denkt het er waarschijnlijk het zijne van, zonder weg te vliegen. Het is een heerlijke
avond met weinig wind dus ik kan in het wateroppervlak goed aflezen wat er onder water gebeurt. Dit voordeel zal me spoedig ontnomen worden realiseer ik me, maar voor nu is het mij gegund. Het is nu extrabelangrijk om zeer stil te zijn en bijvoorbeeld in slow motion je voeten