CHRISTOPHE GEUENS – Dat het niet goed gaat met veel visbestanden in de Noordzee, staat ongeveer elke week wel ergens in een krant of op een website te lezen. Begin februari ontstond er bijvoorbeeld nog veel commotie over een artikel waarin ronduit gezegd werd dat de sportvisserij ‘een aanzienlijke impact’ had op de zeebaarsbestanden. Maar klopt dat wel? De enige manier om dat te weten te komen, is door het te monitoren. En dat is nu precies wat Europa verplicht wil stellen in de nabije toekomst. Christophe Geuens laat zijn licht schijnen over dit nieuwe beleid.

Europa regelt zeevisserijactiviteiten via de zogenaamde Verordening voor een Gemeenschappelijk Visserijbeleid, meestal afgekort tot ‘Gemeenschappelijk Visserijbeleid’. Eén aspect van die regeling is het bijhouden van het aantal aangelande vissen in Europa. Dat wordt gedaan door het zogenaamde European Fisheries Control Agency (EFCA), een speciaal daarvoor opgericht Europees Agentschap dat de voor visserijcontrole bevoegde diensten van de Europese lidstaten ondersteunt.

Beroepsvissers worden al jaren intensief gemonitord. Tot nog toe vormde de recreatieve zeevisserij niet echt een aandachtspunt binnen deze verordening, maar daar kwam eind 2023 verandering in: voortaan moeten ook onze vangsten worden bijgehouden. We citeren uit de communicatie van de Raad van de EU: ‘Recreatieve vissers die specifieke soorten vangen zullen hun vangsten moeten rapporteren via een elektronisch systeem.

Dit zal in eerste instantie slechts gelden voor een beperkt aantal soorten, maar dit aantal kan toenemen naar aanleiding van wetenschappelijk advies.’ Over deze nieuwe regeling is al heel wat gepubliceerd in allerhande media, maar omdat niet iedereen dit soort zaken op de voet volgt, achten wij het toch heel zinvol om er aandacht aan te besteden in het grootste hengelsportmagazine van de Lage Landen. Vroeg of laat zullen we immers allemaal te maken krijgen met deze wijzigingen.

Deze wijziging zal voor de nodige commotie zorgen, en dat is begrijpelijk. De redenering achter deze wijziging is echter logisch: om een visbestand goed te kunnen beheren, moet je precies weten hoe het ervoor staat. Zeker voor kwetsbare vissoorten is tijdig ingrijpen cruciaal om een soort te behouden.

Op basis van schattingen kun je niet de juiste maatregelen nemen. Om zo accuraat mogelijke informatie te verkrijgen, wil men weten hoeveel iedereen die vist, zowel beroepsvissers als recreatieve vissers, aanlandt. Vergeet dus niet dat deze monitoring niet bedoeld is als een manier om vissers te pesten, maar voornamelijk dient voor het beheer van de vispopulatie, in eerste instantie van specifieke soorten waarvan men vermoedt dat ze het moeilijk hebben.

 Concreet

Op dit moment zijn zowel België als Nederland al begonnen met het monitoren van de recreatieve zeevisserij op vrijwillige basis. In België gebeurt dit door het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) in samenwerking met het Instituut voor Landbouw- en Visserijonderzoek (ILVO). In Nederland doet Wageningen Marine Research dat; zij zijn momenteel een project aan het opstarten. Deze beide projecten maken deel uit van een ruimere samenwerking binnen ICES (International Council for the Exploration of the Sea, waar onder andere VLIZ, ILVO en Wageningen deel van uitmaken). De vangsten van de recreatieve zeevisserij worden dus nu al bijgehouden en meegenomen in de adviezen van ICES.

Schrijver dezes neemt vrijwillig deel aan de monitoring in België. Eerst heb ik mij geregistreerd op de website www.recreatievezeevisserij.be. Vervolgens kreeg ik een identificatienummer, meetsticker en logboek toegestuurd via de post. De sticker (waarop ook de minimummaten staan) heb ik op het deksel van mijn visbak geplakt. Ik heb zelf nog een blanco logboek geplastificeerd en in mijn viskoffer gestoken. Zo kan ik alles makkelijk noteren tijdens de sessie.

Als ik nu ga vissen, meet ik elke vangst, en noteer ik het formaat, het type visserij en de duur van mijn vissessie. Thuis schrijf ik dan alles over in mijn papieren logboek en voer ik de gegevens in op de eerder vermelde website. Het mooie is dat ik dan ook zelf een overzicht krijg van mijn vissessies en -vangsten. De specifieke visplek wordt niet geregistreerd. Je moet dus niet bang zijn dat je geheime superstek ineens publiek wordt. Je smartphone is een grotere bedreiging voor je geheime superstek dan dit systeem.

 

|> Verder Lezen? “Monitoring recreatieve visserij” en nog veel meer interessante artikelen kun je lezen in Beet 2  NU te koop voor € 6,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.

 

Altijd op de hoogte blijven van het laatste hengelsportnieuws?

Met een abonnement van Beet ontvang je 9X per jaar je favoriete hengelsportmagazine. Zo blijf je thuis en onderweg op de hoogte van de laatste nieuwtjes, lees je blogs van bekende hengelsporters en artikelen van onze redactie.