Aan het einde van het jaar blikken veel mensen terug op het jaar dat achter hun ligt. Iedereen doet dit terugblikken op zijn eigen unieke manier, ik zelf doe dit graag langs de waterkant. De maand december zorgt er voor dat veel vissers de bivvy inruilen voor een warme huiskamer en comfortabele bank, daarnaast is ook de natuur in een standby modus en juist deze combinatie van factoren zorgt voor een heerlijke atmosfeer aan het water. De afgelopen jaren breng ik standaard de dagen voor kerst door aan het water. Het water wat ik in deze periode beviste ligt in een mooi natuurgebied met kans op een mooie wintervis.
Soms ook een sessie met mijn oudste dochter.
Tekst & foto’s: Richard De Klein
Veel niet-vissende mensen vragen mij met wie en wat ik tijdens deze dagen dan zoal doe. Ik leg dan uit dat ik juist alleen ga en niet veel meer doe dan vanuit mijn bivvy over het water turen. Voor veel mensen is dit ondenkbaar en een enkeling kan het zich wel voorstellen maar zou dit niet aan de waterkant in een koud tentje doen. Mijn moeder is van het type mindfulness, doet aan yoga en leest de Happinez (een tijdschrift over yin yang dingen voor granolabakkende, zelfbewuste geëmancipeerde vrouwen). Onlangs zei mijn moeder dat ze het zich goed voor kan stellen dat ik mij drie dagen ‘opsluit’ in een karpertentje in een rustige omgeving, een soort van retraite… Een “re-wat!?” was mijn reactie en ik heb het eens even gegoogeld en dit is wat Wikipedia hier over zegt:
‘Een retraite is een afzondering voor spiritueel zelfonderzoek en geestelijke oefening. Een daarvoor geschikte omgeving kan een klooster of een speciaal daarvoor opgericht retraitecentrum zijn.’
Inderdaad als je daar aan de waterkant drie dagen voor je uit zit te turen denk je inderdaad wel eens ergens over na maar of mijn gedachtes nou echt bestempeld kunnen worden als een spiritueel zelfonderzoek en geestelijke oefening laat ik maar even in het midden. Het klinkt wel interessant en beter dan een standaard driedaagse sessie, dus ik heb dit jaar de sessie bestempeld tot een ‘retraite sessie’ waarbij mijn bivvy dienst gaat doen als retraitecentrum.
Uitzicht vanuit mijn bivvy…
Verre uitloper
Het water dat ik ga bevissen is een diepe zandafgraving met dieptes tot 16 meter. Mijn hoop heb ik gevestigd op een uitloper van een meter of 8 diep die aan beide kanten steil afloopt naar de diepere delen van het water. Ik heb dit keer een boot meegenomen om de uitloper goed te kunnen bevissen en compact te kunnen voeren met klein aas. Bij het begin van de sessie staat er een windkracht 4/5 en de superlichte boot van 1,8 meter voelt nu aan als een veredelde onthaakmat waarbij ik op de mat balanceer als een Afrikaan die voor het eerst op schaatsen staat.
Tot zover een deel uit het mooie artikel van Richard de Klein dat je binnenkort kunt lezen wanneer de Karperwereld nummer 142 in de winkel ligt of bij jou op de mat valt als abonnee. Nog geen abonnement? Klik hier voor meer info.
