WILFRED VAN NUNEN – De rivier stroomt als een tierelier! Aan regen was er de laatste maanden geen gebrek en ook het smeltwater uit het Alpengebied deed de grote rivieren in Nederland zwellen. Ondertussen zwellen ook de knoppen aan bomen en struiken en met het lengen der dagen horen we hoe de zangvogels weer van zich laten horen. Het kan nog koud zijn, maar de lente nadert. Ook het leven onder de waterspiegel voelt dat! In deze bijdrage beschrijft Wilfred van Nunen hoe hij de visserij aanpakt in de ‘nawinter’: de laatste weken van het seizoen.

In de nawinter is het water in onze rivieren op zijn koudst. Een buitenstaander zou wellicht verwachten dat de vissen – die de temperatuur van het water aannemen – dan zeer passief zijn. Het is echter niet alleen de temperatuur die de activiteit bepaalt, maar ook het aantal lichturen. En dat aantal is, sinds eind december, al behoorlijk aan het groeien.

Voor snoekbaars betekent dit dat hij zich aan het voorbereiden is op de paai. De mannetjes hebben alweer hun karakteristieke donkere kleur en de vrouwtjes hebben mooie ronde buikjes vol met kuit. Voordat de gesloten tijd begint, kunnen we nog volop genieten van deze vis, die naar mijn bescheiden mening nu op zijn allermooist is! Met een beetje geluk is het voorjaar al goed voelbaar, maar het kan ook nog winters zijn. De laatste jaren maken we vaker mee dat er na een milde winterperiode een koud voorjaar volgt.

Op de rivier zelf

Jaren geleden dacht ik – zoals velen – dat je snoekbaars in de koudere periode het beste kunt vinden in dieper water. In ons geval zijn dat bijvoorbeeld de plassen die in verbinding staan met de Maas, de Waal, de Nederrijn, de Lek en de IJssel, of de diepere plekken op het Hollands Diep of Haringvliet. We visten subtiel vanuit een bijna stilstaande boot met loodkopjes van 17 of hooguit 21 gram, voorzien van een vorkstaartje met een stinger, want o, wat konden die snoekbaarzen argwanend en wispelturig zijn! We vingen onze vissen, maar het formaat kwam vaak niet boven de vijftig centimeter uit.

We kwamen niet op het idee om het eens op de rivier zelf te proberen. Maar op een zekere zonnige en windstille dag kwam het er toch van. Terwijl we in de verte het feestelijke geluid van een carnavalsoptocht hoorden, hadden we al een paar uur geen beet gehad op de plas. ‘Laten we het eens op de rivier proberen’, zei ik tegen mijn vader, die toen nog mijn vaste vismaat was. In de namiddag vingen we daar, onder een aangenaam pril lentezonnetje, een serie dikke snoekbaarzen op amper twee, drie meter water.

De aanbeten waren keihard! Heel anders dan die zwakke snabbelbeetjes. Het voelde als de ontdekking van ons leven! Sindsdien vissen we bijna altijd op het stromende water, zomer en winter. Bij een hoge waterafvoer kammen we de oevers uit, tot hooguit drie meter diepte. Wanneer de waterafvoer wat minder is, struinen we de iets diepere delen tot zo’n 6, 7 meter af.

Eén ding is zeker: je moet flexibel zijn, want in tegenstelling tot kanalen, vaarten en plassen zijn rivieren zeer dynamische en afwisselende wateren. Binnenbochten en buitenbochten, ingangen naar plassen en havens, kribben, bruggen en stuwen bieden allemaal op hun eigen manier variatie. De rivier is elke dag anders. Wanneer bijvoorbeeld de Maas meer dan 600 m3 per seconde afvoert en het water zanderig is, moet je anders te werk gaan dan wanneer de rivier slechts 200 m3 per seconde afvoert en vrij helder is.

|> Verder Lezen? “Riviersnoekbaars” en nog veel meer interessante artikelen kun je lezen in Beet 2  NU te koop voor € 6,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.

 

Altijd op de hoogte blijven van het laatste hengelsportnieuws?

Met een abonnement van Beet ontvang je 9X per jaar je favoriete hengelsportmagazine. Zo blijf je thuis en onderweg op de hoogte van de laatste nieuwtjes, lees je blogs van bekende hengelsporters en artikelen van onze redactie.