Wat werkt beter, stalken of statisch vissen? Een wetenschappelijk onderbouwd antwoord zullen we hier waarschijnlijk nooit op krijgen, maar we wilden het toch eens testen. Gewoon eens lukraak op een dag met twee vissers, elk met een van de disciplines. Eens kijken wat er zou gebeuren….

Reeds in de ochtend kan het festijn beginnen. Jamie Lamine heeft zich geïnstalleerd als statisch visser en stalker Marco Deckers struint al vlijtig de oevers af. Het duurt niet lang of Jamie heeft twee vissen op de mat liggen; een schub van zo’n 8 kilo plus een heuse two tone spiegel die nog een stukje zwaarder is. Marco volgt met een schubje die hij wegplukt bij het veelbelovende eilandje in het midden van het water.

Daarna wordt het rustig aan het front en rijst het vermoeden dat Marco deze dag spekkoper zal worden. Jamie zit vastgepind op zijn stek en heeft nog net het geluk gehad dat hij twee actief azende vissen heeft weten te strikken. ‘Wachten op de volgende aanbeet’, veel meer kan Jamie niet doen. Marco daarentegen heeft het rijk voor zich alleen en kan actief op zoek naar karper. Het stalken zal nu een behoorlijk streepje voor hebben, zo lijkt het.

Stroompjes

Het water waar het experiment plaatsvindt bevat eigenlijk 6 ondiepe vijvers (1 tot 2 meter) van Hengelsport Strijthagen te Landgraaf, die met kleine stroompjes met elkaar in verbinding staan; wij hebben voor een van de grootste gekozen waar een flink bestand aan karper en brasem gehuisvest is.

Voor Marco zijn die in- en uitlaat van die stroompjes al meteen interessant. Sowieso zijn zogenaamde afwijkingen in het patroon zoals eilandjes, kuiltjes in de bodem, rietkragen, etc.  potentiele stekken, maar dit verdient extra aandacht. Door de stroming is de bodem er net even wat harder en in de luwte er van kunnen voedseldeeltjes bezinken en zich ophopen. Bij het inloopstroompje is er bovendien sprake van meer zuurstof in het water. Hoe mooi wil je het hebben?

Marco staart zich echter niet blind op dit gebeuren en maakt tal van voerstekjes; zo’n twaalf in totaal. Overal waar het ‘monotone’ wordt doorbroken, gaan twee handjes met pellets en hele en gebroken boilies het water in. Vervolgens heeft hij het plan om deze stekken systematisch af te vissen. Elke stek krijgt zo’n 20 minuten aandacht; is het niets dan verplaatst Marco zich. Uiteraard houdt hij ondertussen zijn ogen open. Wie weet openbaart zich ergens anders een bellenplakkaat, een staart of een draaiende karper in het oppervlak. Drie keer raden waar de rig dan komt te liggen.

Plons

Inderdaad, een rig bij het stalken en dus niet het klassieke pennetje. Het heeft alles van doen met de filosofie van Korda om de lijn over de bodem te laten lopen. Die lijn moeten ze niet voelen, vanwege eventuele negatieve associaties en bij de omhoog lopende lijn van het pennetje wordt dat een moeilijk verhaal. Nee, die lijn wil Marco zo strak mogelijk over de bodem laten lopen. Vandaar een snelzinkende 33/00 Kontour fluorocarbon hoofdlijn van Korda en zelfs nog wat kneedbaar lood (putty) ‘to be sure’.

Niks moet de karper er op wijzen dat hij zich in een ‘onveilige’ situatie begeeft. Vandaar dat Marco een licht wartelloodje gebruikt van iets meer dan 40 gram. “De plons van het lood kan wel degelijk vis afschrikken. Ik heb dat wel eens kunnen testen bij een groepje azende karpers. Ik begon met het voeren van een kleine pellets; niks aan de hand. Een maïskorrel? Niks aan de hand. Een boilie? idem dito. Een method? Bam, alle vis stoof weg”, aldus Marco.

De finishing touch van Marco bestaat uit een kant-en-klare standaard rig van Korda, beaasd met een opvallande, licht gekleurde 15 mm wafter van Mainline; kritisch uitgebalanceerd op het gewicht een haakmaatje 6. Anders gezegd heeft deze boilie onder water nauwelijks tot geen gewicht en schiet die extra gemakkelijk de bek in bij een azende karper.

Psychologisch

Meelopend met Marco lijken de voordelen voor een stalkende visser zich op te stapelen. Marco kan veel meer water afdekken. Niet alleen kan hij daarom veel potentiele hotspots bevissen, ook leert hij het water en in het beste geval de karper op dit water kennen. Verder kan hij inspelen op de omstandigheden. Denk aan een draaiende wind, waarbij hij meteen de windkant op kan zoeken, of juist de luwte.

We krijgen bijna medelijden met Jamie die op één stek vastgepind zit. Kansloos? Daar denkt Jamie zelf toch anders over. Allereerst geeft hij aan dat je als statisch visser helemaal niet passief hoeft te zijn. Zo kun je prima eventuele karper activiteit aanwerpen, zij het in een beperkte ruimte.

Verder is Jamie misschien wel psychologisch in het voordeel. Inderdaad, Marco heeft dan wel de mogelijkheid om veel meer stekken bevissen, maar kan dat juist niet tegen je werken? Loopt de nodige focus anders gezegd geen gevaar? Jamie is weliswaar beperkt tot één stek, maar kan deze dan ook wel volledig observeren en naar zijn zin opbouwen met voer. En dat met twee hengels in plaats van één.

Conclusie

Bovenal heeft Jamie toch wel de mooiste stek te pakken; een oeverrand met overhangende en verzonken struiken. Een echte holding area voor karper en al helemaal bij de omstandigheden van vandaag. Na een periode van veel regen, overheerst deze dag de zon en die is nog bijna zomers warm. Ook is er nauwelijks wind, waarbij we ons afvragen of die hier überhaupt wel eens een stempel kan drukken; de vijver is omringd met hoge bomen. Het zijn de omstandigheden waarbij je verwacht dat karper er niet lustig op uit trekt voor voedsel. De hoge luchtdruk van deze dag sterkt dat vermoeden. Onze geschubde vrienden zullen nu eerder beschutting en schaduw op zoeken.

Vanochtend was er dan ook hier en daar wel wat activiteit op en in het water te bespeuren, maar midden op de dag is dat als sneeuw voor de zon verdwenen. Daar waar Marco zijn ogen uit zijn gezicht tuurt, vergeefs op zoek naar tekenen van leven, krijgt Jamie uit het volledige niets en midden op de dag een run. Nummer drie voor de statische visser tegenover de ene vis voor de stalker.

Dus: ‘Statisch vang je meer dan stalkend?’ Nee, dat zeker niet! Bij een ander weerbeeld, bijvoorbeeld, lage luchtdruk, regen, veel wind had de sessie zomaar in het tegenovergestelde kunnen resulteren. Ook al gaat het hier om een enkele sessie en is het lastig hier conclusies uit te trekken, toch lijkt het er wel sterk op dat je bij actieve vis als stalker in het voordeel bent. Is de vis passief, dan kun je als statisch visser wel eens streepje voor hebben, mits je de goede stek uitkiest.