PAUL DE WAL – Twijfelend staar ik naar het water. Dit vissen op winde moest wel de meest onlogische manier zijn, die ik ooit ging proberen. Met een sceptisch gevoel scheur ik een snee brood in stukjes en gooi het met moeite drie meter van de krib af. De hengel laat ik nog onopgetuigd op de stenen liggen, ik kon me niet voorstellen dat ik die vandaag nodig zou hebben. Terwijl ik de zak brood maar weer dichtknoop, hoor ik iets achter me. Het zal toch niet…? Vanuit mijn ooghoek zie ik nog net een klein kolkje verschijnen, tussen de inmiddels tegen de stenen aangedreven broodkorsten. Niet meer dan een paar seconden zijn er vervolgens nodig om mijn vertrouwen in deze visserij van 0 naar 100% te doen stijgen…

Zo zag een jaar of twee geleden mijn eerste ‘korsten op winde’ poging eruit. Van een vismaat had ik gehoord dat het prima mogelijk was om bakken van windes te vangen aan een drijvend broodkorstje op de rivier. De eerste poging werd snel gepland en pakte dus direct goed uit. Toeval? Nee, zeker niet. De volgende pogingen gingen eigenlijk nog beter en ik kan niet anders stellen dan dat deze visserij zowel erg leuk als eenvoudig is. Het enige wat je moet doen is je huidige opvattingen aan de kant zetten en de stap durven wagen om op de rivier te gaan korstvissen.

Stekkenkeuze

Het korstvissen op winde heb ik eigenlijk uitsluitend gedaan op de rivier en de daarmee in verbinding staande wateren. Hoewel er op erg veel wateren winde voorkomt, denk ik dat er nergens zoveel en zo groot zwemmen als op de grote rivieren van ons land. En of je het dan over de Waal, de Lek of de Maas hebt, overal is het mogelijk en overal zwemt ook een goed bestand aan grote winde. 

Echter zijn al deze rivieren gigantische wateren en zijn er wel degelijk een paar dingen waar je rekening mee moet houden… want waar moet je immers beginnen? Zelf richt ik me voornamelijk op kribben. Deze hoeven niet aan veel voorwaarden te voldoen om een goede ‘windekrib’ te zijn, maar toch enkele. Allereerst is het belangrijk dat het kribvak over het algemeen ondiep is; gemiddeld zo’n een tot twee meter. Deze kribvakken liggen bijna altijd bij (erg) lange kribben. Deze lange kribben vind je eigenlijk in elke buitenbocht van alle eerder genoemde rivieren. Wanneer je Google Maps (of een waterkaart) erbij pakt, is het bijzonder eenvoudig om een dergelijke krib te vinden. Zie je een of meerdere lange kribben naast elkaar liggen en bevinden ze zich in de buitenbocht van de rivier? Dan zijn de bijbehorende kribvakken vrijwel zonder uitzondering erg ondiep en daarmee een uitstekende stek voor het korstvissen op winde! 

Eenvoud

Het materiaal en de techniek van deze visserij is verrassend eenvoudig. Je hebt er echt niet veel voor nodig. Allereerst de hengel: het is vooral belangrijk dat deze niet te kort is. Alles vanaf 270 cm is in principe geschikt, maar de hengel mag gerust 300 tot 330 cm lang zijn. Denk aan een lichte penhengel of matchhengel. Hoe lichter de hengel, hoe beter. Hierop komt een werpmolentje dat past bij de hengel(lengte) met daarop 18 tot 20/00ste nylon. Het geheel wordt afgemaakt met een karperhaakje, rond, maat 6… eenvoudiger kan bijna niet, toch? Het enige wat ik verder meeneem is een rugzak met wat extra materiaal en één of twee broden, een landingsnet met een lange steel om over de stenen te kunnen komen en een onthaakmatje. 

In tegenstelling tot wat ik destijds verwachtte, is deze visserij eigenlijk net zo simpel als het materiaal. Wanneer je bij de krib aankomt, het liefst aan het begin van de avond, begin ik vaak halverwege. Je pakt twee sneden brood en scheurt ze in stukjes. Het liefst van gemiddeld formaat; je kunt zo’n acht tot tien mooie stukjes uit een snee brood halen. Deze gooi je vervolgens zo ver mogelijk van de krib af. Niet dat je veel verder dan een meter of vier komt, maar dat is niet erg. Voer aan beide kanten van de krib en beaas je haak alvast met een broodkorst, zodat alles klaar is. 

Werpen

Blijf goed naar het gevoerde brood kijken en laat je niet misleiden door de golven en de stroming. Je zult zien dat de stukken brood uit elkaar gaan drijven en dat het volgen ervan steeds lastiger wordt. Eigenlijk duurt het nooit lang voordat er een of meerdere windes beginnen te azen. Werp niet direct op het eerste kolkje of de eerste azende vis, maar wacht nog even.

In tegenstelling tot karper, zijn windes vrij onvoorspelbaar in hun aasgedrag aan de oppervlakte. Al veel te vaak heb ik een worp gemaakt naar een azende vis, die nog voordat mijn aas in de buurt kwam alweer een paar meter verderop zwom. Wanneer je ziet dat een of meerdere windes bij een aantal stukken brood blijven ‘hangen’, kun je je worp maken.

Probeer je korst voor een seconde het water te laten raken zodat deze wat meer werpgewicht krijgt en werp hem vervolgens met beleid over de azende vissen heen. Gooi liever een paar meter te ver dan te dichtbij. Wanneer je ziet dat de vissen blijven azen, trek je voorzichtig je korst terug naar deze vissen. Doe dit zeer langzaam en rustig, zodat de korst goed op de haak blijft zitten en de vis niet schrikt. Zeer vaak is het dan binnen enkele seconden raak… de korst wordt naar binnen gewerkt, je wacht een seconde en zet dan rustig de haak. Wat volgt is een mooi gevecht met een grote rivierwinde!

Groot

Van origine ben ik eigenlijk een roofvisser, maar tussen 1 april en het laatste weekend van mei moet ik me noodgedwongen toch op andere visserijen richten. Vissen op winde is één van de leukste en mooiste manieren voor mij om de gesloten tijd door te komen. Op een zonnige dag of avond aan de rivier zitten is al prachtig, maar wanneer je tegelijkertijd op vrij eenvoudige wijze grote vissen kunt vangen, dan wordt het een heerlijke bezigheid.

En ja, groot zijn ze. Op een of andere manier selecteer je met deze oppervlaktevisserij enkel de grote windes en zijn vissen van 50 of zelfs bijna 60 centimeter meer regel dan uitzondering. Hoewel stukjes brood in de grote rivier strooien de eerste keer echt onnozel voelt, is het de poging zeker waard!