JAN VAN SCHENDEL – Al jarenlang heb ik de wens om ooit eens te vissen in onze hoofdstad, Amsterdam. Ik heb al zo vaak gehoord dat het daar overal vol zit met vis. En ik geloof het van harte. Zoveel singels en grachten en alles staat in open verbinding met het IJ. In theorie echt ideaal dus! Nooit eerder kwam het ervan, maar nu dus wel.
‘Dat heb ik weer’. De visdag is eindelijk zo ver, krijgen we precies de nacht ervoor te maken met een venijnige vorst Op verschillende plekken in ons land vriest het de nacht 10 graden en om eerlijk te zijn heb ik grote vraagtekens of mijn dobber wel water gaat raken. Ik ben er eigenlijk van overtuigd dat het water helemaal dicht ligt, zeker na wat ik onderweg gezien heb. Een hoop andere wateren waren helemaal dichtgevroren.
https://www.youtube.com/watch?v=qb1jze8lURg
Gegroepeerd hoofdlood met daaronder 2 valloodjes, die iets uit elkaar geplaatst zijn.
De druppelvormige 0,75 grams dobber is een prima en gevoelige allrounder.
Kristal
Ik was al ruim op tijd bij de Da Costalaan aanwezig en er was werkelijk geen kristalletje ijs te zien. Een dikke meevaller dus. Zo zie je maar dat de watertemperatuur op dit soort beschutte plaatsen iets hoger is. En juist daardoor is daar in dit koude jaargetijde vaak vis te vangen! De omstandigheden zijn werkelijk prachtig: weinig wind en volop zon.
Wanneer ik het later probeer met wormen op baars vang ik ineens een mooie wintervoorn. Zo gek kan het lopen.
Ik heb vooraf geen enkel idee over de te verwachten visserij. Maar dat is geen probleem, ik heb gewoon alles meegenomen, zelfs mijn feederhengels. Meteen nadat ik het water heb gezien moet ik denken aan de Rotte in Rotterdam. Precies dezelfde omstandigheden zo op het eerste oog. Nadat ik heb gepeild blijkt het hier, met bijna twee en een halve meter diepte, alleen iets dieper te zijn. Ideaal!
Alsnog wat baarzen op de worm.
Dun
Onder dit soort omstandigheden gebruik ik altijd dezelfde dobbers, een beetje een ‘langgerekt’ bolletje dat heel subtiel vist maar waarmee je ook uit de voeten kan wanneer er wat waterbeweging is. Het water is redelijk helder en ik besluit om niet al te dik te vissen. Een 10/00 hoofdlijn met daaronder een 08/00 onderlijn lijken ideaal voor vandaag. Een 0,75 grams dobbertje is meer dan zwaar genoeg. Het water trekt iets heen en weer, waarschijnlijk door de invloed van voorbij varende schepen op het IJ.
Mijn favoriete aas, casters.
Ik heb geen idee of er voorn of brasem te vangen is en bij dat soort omstandigheden heb ik al verschillende keren met succes Van den Eynde Supercrack Voorn Zwart gebruikt als lokaas. Dat leek me dan ook de beste keuze voor vandaag. Zwaar en bindend genoeg voor deze omstandigheden en ook donker genoeg om geen al te groot contrast te krijgen met de donkere bodem.
“Maden lijken me het meest waarschijnlijke aas maar ik heb ook meer dan genoeg casters en wormen meegenomen.”
Ik heb bovendien alle opties open gehouden qua aas. Maden lijken me het meest waarschijnlijke aas maar ik heb ook meer dan genoeg casters en wormen meegenomen. Zo kan ik inspelen op wat de onderwaterwereld maar wil!
Schraal en weinig voer als het koud is.
Een voorzichtige aanpak lijkt me vandaag de meest logische keuze. Ik werp in het begin van de sessie zo’n acht voerbollen met daarin een handvol casters en wat maden. Geknipte wormen kan ik eventueel altijd later nog bijvoeren. Ik kijk, voordat ik begin te vissen, eerst nog eens om me heen en besef meteen dat dit toch wel een aparte en unieke locatie is. Recht voor me de Jordaan en op misschien 2 kilometer het centrum van onze hoofdstad. Prachtig!
Onder deze omstandigheden moet je blij zijn met enkele platten.
Vraagtekens
Het water ligt er zo mooi bij dat het me niks zou verbazen als de dobber meteen bij de eerste inzet onder water zou verdwijnen, maar dat gebeurt nu niet bepaald. De eerste aanbeet laat uiteindelijk behoorlijk lang op zich wachten. Zo lang zelfs dat ik een moment heb getwijfeld of er wel vis boven water zou gaan komen. Niet vreemd ook bij deze omstandigheden. Het is misschien over de gehele dag gezien net een paar uurtjes boven het vriespunt geweest.
Ook eens vissen in Amsterdam down town, kijk eens rond op bookahouseboat van Juul Steyn (links op foto).
De eerste aanbeet resulteert in een flinke brasem, ruim boven de kilo, even later gevolgd door een tweede, iets kleinere brasem. Als je normaal gesproken kort achter elkaar twee van dergelijke vissen vangt dan zitten er absoluut meer. Het gekke is dat ik hierna heel lang geen aanbeet meer krijg. Ik had, pal tegen de woonark, nog een tweede voerplek gemaakt waar ik bovendien wat geknipte wormen gevoerd heb.
“Ik snap niets van deze puzzel en krijg de stukjes ook niet op de goede plaats.”
De diepte is hier hetzelfde, maar misschien vinden de vissen hier beschutting tegen dit koude weer. Maar helaas, ook hier krijg ik geen beet. Ik snap niets van deze puzzel en krijg de stukjes ook niet op de goede plaats. Ik besluit nog wat bij te voeren, ook op langere afstand.
Wat ik ook doe, geen enkele aanbeet totdat uit het niets de dobber verdwijnt en ik een baars vang. Elke logica ontbreekt vandaag. Uiteindelijk vang ik nog enkele baarzen en zelfs nog een voorn terwijl ik juist toen met wormen op de haak ging vissen.
Ontdekken
Al met al is dit zeker een leuke en uitdagende visdag geweest op een meer dan schitterende locatie. Wat zou ik hier graag nog eens terug keren bij wat warmere temperaturen!
Desnoods vis je vanuit het keukenraam.
Ik ben er absoluut van overtuigd dat hier soms heel veel vis te vangen is. Zo zonde dat het net nu zo koud moet zijn, maar goed. In deze tijd van het jaar kan zoiets natuurlijk altijd gebeuren.
“Ik hoef niet altijd een vol net vis te vangen, integendeel.”
Geen probleem, ik heb een hele dag kunnen zoeken naar allerlei mogelijke dingen die de visserij kunnen verbeteren en zo was een en ander zeker interessant. Ik hoef niet altijd een vol net vis te vangen, integendeel. Soms is dat zoeken, peuteren en ontdekken juist veel leuker.
