Drie goede feedermontages voor het feedervissen

Michael Zammataro behoort tot een van Europa’s beste feedervissers. Met zijn team bereikt hij tijdens wedstrijden vaak het podium. Zijn resultaten zijn daarbij terug te voeren op de in dit artikel beschreven drie feedermontages.

De schuivende montage

De eenvoudigste montage bij het feedervissen is de schuivende montage. Deze bestaat uit een voerkorf die door middel van een wartelconnector over de hoofdlijn glijdt. Aan het uiteinde van de hoofdlijn knoop je de onderlijn. Na de wartelconnector wordt een langwerpige lijnstopper op de lijn geschoven, deze moet zeer stroef over de lijn schuiven. Omdat er tijdens het feedervissen met zware korven geworpen wordt, moet de lijnstopper gezekerd worden met een stuitje, zodat het geheel niet tegen de microwartel schuift die aan het uiteinde van de hoofdlijn geknoopt wordt. Het stuitje knoopt Michael met speciaal stuitjesmateriaal op de hoofdlijn. De afstand tussen de microwartel en het stuitje bedraagt ongeveer 20 centimeter.

De voerkorf glijdt aan een wartelconnector vrij over de hoofdlijn.

Het voordeel van de schuivende montage bestaat eruit dat de vis eerst zonder weerstand te voelen het aas op kan pakken en ermee weg kan zwemmen, totdat de feedertop de aanbeet signaleert. De vis heeft zo een speelruimte van circa een meter en het aas compleet in de bek wanneer de top de aanbeet weergeeft. Nog een voordeel van deze montage ligt in het feit dat de vis zich bij lijnbreuk weer van de voerkorf kan bevrijden. Om die reden ben je bij diverse landelijke en internationale viswedstrijden ook verplicht om dit type montage te gebruiken.

LEES OOK: | 12 TIPS VOOR HET FEEDERVISSEN IN DE WINTER

De lusmontage

Michaels tweede succesmontage is de lusmontage. Bij het gebruik hiervan glijdt de korf in een ongeveer 20 tot 30 centimeter lange lus. De vis kan hierbij zonder veel weerstand te voelen het aas oppakken en ermee wegzwemmen, ze wordt echter na hoogstens 30 centimeter gestopt door het gewicht van de voerkorf, wanneer de korf bij het einde van de lus aanbeland is. Door het gewicht van de voerkorf zal de vis zichzelf haken, de montage functioneert min of meer hetzelfde als een vastloodmontage bij het karpervissen. Ook bij de lusmontage let Michael er op dat er zich onder de lus nog een stuk lijn van circa 20 centimeter lengte bevindt.

Bij de lusmontage glijdt de korf in een 20 tot 30 centimeter lange lus.

De montage is het eenvoudigst te maken door eerst een 50 centimeter lange lus in de hoofdlijn of voorslag te maken. In die eerste lus wordt dan in het onderste gedeelte een tweede, kleinere lus geknoopt. Wanneer deze lus doorgeknipt wordt, dan heb je een stuk lijn van circa 20 centimeter waaraan de microwartel geknoopt wordt. Aan de microwartel komt de onderlijn met de haak. De lusmontage wordt vooral gebruikt bij het vissen op brasem, ze kan zowel op stilstaand als op stromend water gebruikt worden.

LEES OOK : | WELKE HAAK GEBRUIK JE VOOR HET FEEDERVISSEN

De zijlijnmontage

Bij het feedervissen op kleinere vis geeft Michael de voorkeur aan een montage met een vaste zijlijn. De zijlijn maakt hij door het uiteinde van de lijn dubbel te nemen, waarbij hij de lijn simpelweg in elkaar twist. Michael houdt hierbij een uiteinde van de lijn vast, het andere gedeelte twist hij zo lang totdat er een strak in elkaar gedraaid gedeelte ontstaat. Bij een lengte van 15 tot 20 centimeter wordt de in elkaar getwiste lijn gezekerd met behulp van een achtknoop. Dit getwiste gedeelte is aanzienlijk stijver dan de rest van de lijn en voorkomt het in de war raken. Het afstaande stuk lijn kort Michael in tot een lengte van tien of twaalf centimeter en aan dit uiteinde knoopt hij weer een microwartel waaraan later de onderlijn bevestigd wordt.

De in elkaar gedraaide lijn plus de afstaande zijlijn zorgen ervoor dat deze montage niet snel in de war raakt.

Ook bij deze montage heb je te maken met een zelfhaakeffect, wanneer de vis bij het wegzwemmen met het aas op het gewicht van de voerkorf stuit. De zijlijnmontage is zeer gevoelig. De aanbeten worden rechtstreeks op de feedertop overgebracht. Michael vist met deze montage graag op blankvoorns. Door de zijlijn komt het aas bij een lichte onderstroming wat omhoog van de bodem.