Een wereld van verschil | Dieptemeters

MIKE THILLE – In dit artikel zoomt Mike Thille behoorlijk in op het gebruik van de nieuwe, geavanceerde dieptemeters voor zijn visserij. Voor veel karpervissers een onmisbaar hulpmiddel en dat geldt ook voor Mike. Maar wat zien we nou eigenlijk allemaal op het scherm en hoe moeten we dit lezen, interpreteren? En wat is de meerwaarde van deze nieuwe generatie visvinders?

Fish finders, zoals doorvelen genoemd, gebruiken wij karpervissers vooral als dieptemeter. Speurend over het water naar kuiltjes, ondieptes en wiergroei. Het scherper wegleggen van je montage en het hiervoor gemaakte voerplannetje hebben voor mij al vele malen het verschil gemaakt.
Na jaren te hebben volgehouden met H-markers en een simpele (verouderde) dieptemeter wilde ik een upgrade in mijn visserij. Ik maak nu al jaren gebruik van de Raymarine dieptemeters, zowel voor mijn rubberboten als voerboten.

Veelal vis ik korte nachtjes en voer ik ‘s avonds laat als het rustig is langs en op de plas. Het terugvinden van taludranden en uitlopers was voorheen een hels karwei. Keer op keer moest ik met behulp van mijn hoofdlamp en rijen bomen mezelf oriënteren, om vervolgens de juiste diepte te vinden met mijn ‘good old’ Eagle dieptemeter. GPS moest een uitkomst bieden. Ik was al snel overtuigd na de eerste voerbeurt! Hoe nauwkeurig deze GPS is blijft lastig te bepalen, op open water zit dat voor mijn gevoel zo rond de meter, ruim voldoende voor
mijn visserij.

We maken als karpervisser steeds meer gebruik van een scala aan elektronica aan de waterkant.

WAYPOINTS

Afijn, GPS was dus een must, althans voor gebruik in de rubberboot. Eenvoudig maak je tijdens het varen markeringen (waypoints) op de kaart. Deze worden opgeslagen op het display en blijven dus staan. Met de pijltjestoetsten selecteer je vervolgens eenvoudig de waypoints op de kaart. Mijn Dragonfly geeft je de mogelijkheid meerdere symbolen te gebruiken om dingen te duiden op de
kaart. Zelf beperk ik het meestal tot drie symbolen. Hotspots, waar vis meermaals vanaf komt wil ik er laten uitspringen. In de loop der jaren ben ik steeds meer tijd gaan steken in het zorgvuldig
plaatsen van de waypoints. Met een zwart symbool markeer ik uitlopers die ik makkelijk kan vinden met de drone.

Het is in het begin even oefenen, maar veel werk is het niet. In de donkere maanden zal je blij zijn dat je ze hebt geplaatst, want uitvaren is zoveel makkelijker hiermee. Mocht ik na verloop van tijd terugkomen op de stek, dan heb ik alvast kleine handvaten voor de eerste paar uren.

Ook obstakels, zoals bomen of takken, moeten ook onmiskenbaar worden aangegeven in de map. Ik plaats ook altijd een waypoint op het kamp zelf. Het ‘huisje’-symbool gebruik ik om het basiskamp aan te geven. Met behulp van de cursor kun je dan snel zien hoe groot de afstand tot mijn hengels is.

Bij het uitzoomen van de map heb je dus in één oogopslag een overzichtelijk beeld van de stek. Je kunt op meerdere manieren hier een invulling aan geven, maar voor mij moet het simpel en effectief zijn. Niks is zo verwarrend als tig symbolen te hebben en niet meer weten waar deze voor staan!
Ook vrienden lenen mijn Raymarine dieptemeters vaak; zo kunnen zij makkelijk stekken terugvinden op wateren waar ik al heb gevist. Natuurlijk snijdt het mes ook aan twee kanten, want ik krijg ook een schat aan waypoints terug van wateren die nog op mijn bucket list staan!

HAARSCHERP ONDERWATERBEELD

De sonar van mijn Raymarine Dragonfly zend vele malen meer signalen het water in als mijn oude Eagle, waardoor er een weergave gecreëerd wordt tot in details! Mijn display staat altijd ingesteld als een ‘split screen’. Je kunt dus in het scherm meerdere weergaven tegelijk zien; ik selecteer vaak de kaart en de downvision weergave. Met behulp van de downvision kun je een scherp
beeld van de bodem krijgen, met eventueel wier, waterplanten en/of obstakels.

De downvision geeft geen hardheden van bodems weer, hiervoor moet je de sonar weergave selecteren. Door in het menu te scrollen in de display mogelijkheden kun je alle combinaties van kaart, sonar en downvision maken. Ik kies vaak bewust voor de downvision weergave, omdat ik vaker op wier wil vissen dan op schone, harde plaatjes. Anders doen dan de rest’ geldt hier natuurlijk ook!
Dankzij al die jaren gebruik en turen naar het display, kan ik goed inschatten hoe hoog wiervelden zijn gegroeid bijvoorbeeld. Zelfs de vissen en het voerspoor worden duidelijk weergeven op de downvision!