De vorige column schreef ik toen we net aan de 2e “Engelse” week begonnen waren (de wedstrijden die ik al jarenlang organiseer in het voorjaar langs het Kanaal door Voorne. De grootste week ook dit jaar. De Don Slaymaker Memorial wordt gevist op punten en dat was ook maar goed dit jaar!
Tekst: Jan van Schendel
Dit was namelijk een bijzonder vreemde visweek. Er waren enkele redelijk goede sectoren en op alle andere sectoren was de visserij ongelooflijk slecht. Na bijzonder goed voorjaarsweek kwam er een flinke terugslag van het weer en het werd koud, nat en vaak winderig. Dat had een gigantische impact op de visserij, lees hier verslechtering.
De Engelsen raken niet uitgesproken over het Voorns Kanaal.
Zo werd het een week met nog steeds enkele redelijke vangstgewichten maar bijvoorbeeld Arjan Klop eindigde op een top 10-positie met over de 3 beste uitslagen in totaal nog geen 5 kilo. Dat is echt ongekend voor dit water in dit jaargetijde. Het mooie van zo n week is dan dat het wel lijkt dat niemand zich verder ergens druk over maakt. Men accepteert de situatie en maakt er gewoon het beste van. Ik kreeg na die week bedankjes van mensen die amper vis gevangen hadden. Wat dat betreft zijn de Engelse wedstrijdvissers echt uniek.
Arjan Klop in de top 10.
Om eerlijk te zijn, ik maakte me best zorgen over de laatste visweek want er waren amper tekenen van verbetering ook aan het einde van de week. Ook tijdens enkele kleine “knock ups” tijdens het weekend waren de vangsten zeker niet goed te noemen. Best wat vissers dachten zelfs al dat de vissen weer het kanaal uitgezwommen waren. Nou dat viel erg mee. Bij het begin van deze week verbeterde het weer en meteen was de visserij weer best goed. Uiteindelijk won Billy Reynolds jr. deze week met 4 punten en 162 kilo vis in totaal. Voor een gewichtsprijs had je net iets minder dan 100 kilo nodig.
Opeens bijna alles op de feeder….
Wat kunnen viswateren toch veranderen soms!! Het is nog niet zo lang geleden, hooguit zo’n 10 jaar, dat tijdens deze Engelse weken werkelijk alle vissen gevangen werden met de vaste stok. Nu lijkt dat wel totaal voorbij. Zeker 95% van alle vissen worden gevangen met de feeder en dat op allerlei verschillende afstanden. Waarom dit nu zo is? Ik kan er totaal geen logische verklaring voor vinden. We denken vaak veel te weten over de vissen die we proberen te vangen, nou soms weten we in werkelijkheid er maar heel weinig over.
Aasdrang is een wezenlijk iets bij onze visserij.
Wat gebeurt er nu met al die vissen in zo’n week dat ze absoluut niet bijtlustig zijn zoals tijdens de 2e Engelse week van dit jaar? In tegenstelling tot wat veel vissers dachten zijn ze in ieder geval niet weg geweest want meteen toen het weer verbeterde (en zo natuurlijk ook de watertemperatuur hoger werd, aasden ze weer. Ik kan me alleen maar voorstellen dat, door de weersomstandigheden die vissen allemaal gewoon heel stil liggen ergens zonder belangstelling voor welk aas dan ook. Geen azende vissen wil lang niet altijd zeggen dat ze er gewoon niet zijn. Dat weet ik zeker!
In den verre
Na deze 3 weken had ik het gelukkig even iets rustiger, hoewellll. Ik viste enkele wedstrijdjes op karpervijvers met behalve een 2e en een 3e plaats niet bijster veel succes. Verder kwam nu de voorbereidingstijd voor de verschillende Internationale kampioenschappen. Ik ben inmiddels 2 dagen in Wroclaw, Polen, geweest voor een trainingsweek-end met ons Damesteam en nu op het moment dat ik dit schrijf zit ik in een hotel in Minsk, Wit Rusland, waar ik ben voor het Wereldkampioenschap Feedervissen voor Clubteams.
Jan in actie op Toms Creek tijdens de Beet-Arca Battle. Team Arca zou winnen en dat lag niet aan Jan…
Morgen begint hier de trainingsweek en ik kan niet wachten!! Wat een schitterend water hebben we dit jaar met de Zaslawia roeibaan net buiten de stad hier. Ik verwacht eigenlijk een prachtige visweek met volop voorns en ook hier en daar brasems die gevangen zullen worden. Al met al een technische visserij.
“Tactisch hebben we, en daarmee bedoel ik zeker ook mezelf, het toen niet helemaal goed gedaan.”
Enkele jaren geleden werd hier een Europees Kampioenschap Dobbervissen gehouden en toen vond ik het resultaat, ondanks de prima 3e plek Individueel van Ramon Pasmans, wat teleurstellend. Tactisch hebben we, en daarmee bedoel ik zeker ook mezelf, het toen niet helemaal goed gedaan. Veel te weinig aandacht besteed toen aan de destijds overal te vangen voorns en teveel tijd aan de brasems die lang niet overal te vangen waren. Nu is de situatie overigens hooguit gedeeltelijk vergelijkbaar. Er lijkt nu gewoon meer vis aanwezig te zijn en Ik hoop dat de aanpak van komende week wat beter zal uitpakken.
De bondscoach (linksboven) met zijn team in den verre.
Een ding weet ik in ieder geval zeker, aan de hulp van onze contacten hier gaat het niet liggen want die is echt fantastisch. Echt indrukwekkend hoe de mensen hier ons behulpzaam willen zijn. Zelfs fout rijden in Minsk toen we aankwamen was gewoon onmogelijk. Men stond ons al op te wachten op de vluchtstrook van de snelweg.
Jullie horen binnenkort meer over deze wedstrijd in mijn volgende column en tegelijkertijd ook over het Masters Wereldkampioenschap in Kroatië wat vrijwel meteen volgt op dit kampioenschap. Vang ze!
Lees ook:
