FABIAN FRENZEL – Zeevissen op platvis vanaf de kant, maar dan net een tikje gevoeliger en anders dan de meeste vissers dit doen. Geen lood maar gaaskorven voor het zoete water, geen strandpook, maar een feederhengel. Volgens Fabian Frenzel en zijn vismaten hét recept om veel en ook de grootste platvissen te vangen.
De kustvissers naast ons bereiden zich met zwaar geschut voor op een avondje platvissen. Hengels als poken, grote werpmolens en stukken lood van 150 gram; materiaal voor echte kerels. Naast dit materiaal valt ons ‘zoete’ feedermateriaal in het niets. Onze hengels en molens zijn fijner en kleiner, de voerkorven wegen minder dan de helft van een traditioneel stuk zeelood.
Wandelpier
De zon schijnt en het is windstil. Voor het vissen op platvis zijn dit wat mij betreft niet de beste omstandigheden. En juist onder dit soort omstandigheden heeft de voerkorf-visserij een meerwaarde ten opzichte van de traditionele aanpak. Met een beetje voer in de korf lok je de platvissen naar je haakaas.
De stek die we deze avond bevissen is een wandelpier, het deel waar ik plaats neem heeft meer iets van een kade weg. Ter versteviging van de kant liggen er grote stenen in het water, alwaar het getijde de stroming langs stuwt. Daar waar de stenen onder water ophouden loopt in de regel een geul, die ligt vaak parallel aan de pier. In deze geul verzamelt zich voedsel en daarom is het geen wonder dat dit vaak visrijke stekken zijn. Deze hotspots liggen binnen werpbereik en de zandbodem is hier schoon.
Montage
Bij deze techniek valt en staat alles bij het lokken. Bij het feedervissen hechten we veel waarde aan het voeren; je maakt eerst een voerplek, waar je later het haakaas op presenteert. Bij de voerkeuze dien je een bindend en zwaar voer te kiezen. Mijn voer bestaat uit een mix van Browning Lethal Feeder en Betain Mussel Mix; een voertje met een hoog aandeel vismeel en algen, wat na bevochtiging fijn van structuur is. Het voer wordt verrijkt met gemalen pieren, zagers en garnalen, evenals wat stukjes haring.
Het lokvoer bestaat uit een mix met een hoog aandeel vismeel en algen.
Daarnaast voeg ik ook leem aan het voer toe. Dit maakt, naast dat het een bindende werking heeft, het voer een stuk zwaarder. Het blijft zo goed op de waterbodem liggen en verspreidt zich minder snel in het water. En wanneer de leem na een tijdje uit elkaar valt en er aast vis op de stek, dan ontstaat er een attractieve voerwolk die als een magneet op de vissen werkt!
Gevoelig
Het gewicht van de voerkorf bepaal ik aan de hand van de stroming, werpafstand en visdiepte. Het is belangrijk dat de korf op de bodem blijft liggen; het is een kwestie van proberen. In dit geval volstaat een korf van 50 gram, die in een eenvoudige lusmontage wordt gevist. Het betreft dus een schuivend systeem, waarbij na aasopname de weerstand geleidelijk toeneemt. Je verkrijgt zo een gevoelige beetregistratie.
De werpmolen onder mijn feederhengel is opgespoeld met 25/00 nylon of 10/00 gevlochten lijn. In alle situaties gebruik ik een 4 tot 5 meter lange voorslag van 30/00 nylon, waar ik direct de schuivende voerkorfmontage van maak. Het voordeel van zo’n relatief dikke montage is dat deze vrij stijf is en nauwelijks in de war werpt. Aan het uiteinde knoop ik een tweetonswartel, die het kinken van de onderlijn tegengaat. De onderlijn is een 50 cm lang stuk 25 tot 30/00 fluorocarbon. Voor platvissen gebruik ik een maat 4 langstelige haak; op zo’n model haak kun je goed pieren en zagers bevestigen.
Gevoelige beetregistratie door de schuivende montage.
Wachten
Mijn zoute feedertactiek kent veel gelijkenissen met de zoetwatervisserij. Voor een accurate en compacte voerplek plaats ik de hoofdlijn achter de lijnclip. Ik maak eerst een voerplekje door drie gevulde voerkorven op de stek te werpen. Na het afzinken van de korf laat ik deze eventjes liggen, zodat het voer uit de korf kan komen. Daarna sla ik met een krachtige haal het resterende voer uit de korf. Reken maar dat het voeren an sich al de nodige interesse onder water opwekt.
Bonken
Na het voeren monteer ik een onderlijn aan de montage en voorzie de haak van een zager. Na een paar minuten zie ik op de hengeltop al tekenen van leven. Ik vermoed dat een platvis aan het haakaas zit te rommelen. Normaal gesproken heeft platvis even nodig om het aas goed in de bek te nemen, zodra dat het geval is haakt de vis zichzelf. Het is dus zaak om bij de eerste tikjes niet direct de haak te zetten, want dan sla je veel mis.
Ook nu weer krijg ik een beloning voor het wachten; ik signaleer een paar krachtige bonken op de hengeltop. Met een rustige aanhaal zet ik de haak, vis! Waar je met zwaar materiaal de platvis binnenrost, en soms nauwelijks voelt of de vis er nog aanzit, is dat met een feederhengel een ander verhaal. Het drillen is nu anders gezegd veel leuker!
Specimen
Deze avond loopt alles op rolletjes en kunnen we regelmatig onze feederhengels kromtrekken op sterk vechtende platvisjes. Groot zijn ze niet, maar we hebben veel actie en beleven hier veel plezier aan. Als de platte rakkers eenmaal de voerplek hebben gevonden, dan valt er veel te genieten.
Regelmatig gaan de hengels lekker krom.
In de loop van de avond komen tot ons genoegen ook de grotere vissen op de kant. Wellicht worden deze door het tumult van hun kleinere soortgenoten aangetrokken. Ik heb ook sterk het vermoeden dat de grootste vissen direct voor het grootste aas gaan, het haakaas dus. Daar waar de kleiner vissen eerst naar de gevulde voerkorf zwemmen.
Groter
Ondertussen verdwijnt de zon achter de horizon en kleurt de hemel oranje. De silhouetten van onze buren met het ‘echte-mannen’ materiaal vertellen ons dat zij ook regelmatig vis vangen. Wanneer de avondsessie er op zit maken we nog een praatje met hen. We deelden hetzelfde water en visten op dezelfde afstand, het is des te opmerkelijker dat zij niet de grote exemplaren wisten te strikken.
De avond valt en de grotere exemplaren komen er aan.
Dit hebben wij ondertussen al een paar keer meegemaakt; met de voerkorftactiek vang je na verloop van tijd opvallend vaak de grotere exemplaren. Wat mij betreft nog een reden waarom deze lichte feederaanpak de moeite waard is.
Stap voor stap – Voermix voor platvis
Alle ingrediënten en benodigdheden op een rij: emmer, zeef, hakmolen, lokvoer, pieren, zagers, garnalen en haringen.
Meng het lokvoer en de leem, bevochtig met zeewater, meng het goed en laat het 10 minuten rusten. Bevochtig het uitgedroogde voer nogmaals met water en druk het voer door een zeef, zodat je een mooi consistent voer krijgt.
Stop een paar handjes garnalen in de hakmolen en maal deze fijn.
Voeg de pieren en zagers toe en als laatste de haringen.
Klaar is deze extreme stinkbom.
Mix het ‘hakmengsel’ door het lokvoer.
De voermix is klaar voor gebruik!
Landingsnet
Vergeet je landingsnet niet.
Omdat bij deze zoute feederaanpak alles een stukje lichter is, en je de vis niet altijd eventjes uit het water kunt tillen, is een landingsnet met een lange steel aan te bevelen.
